Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadım. Gururuma dokunmuş muydu? Biraz. Pes edecek miydim? Hayır. Ben bir kızdım, o ise erkek. Ve kesinlikle yanlış replikleri paylaşıyorduk. "Bunu, benim söylemem gerekmez miydi?"

Ben Onun edep ve haya gömleğinin iliklerinde takılı kalmıştım. Seviyorum dediği kadar var, gidiyorum dediği kadar yok olmuştum... ***** Boğazımı yakan yumru ile kitabevinin uzun rafları arasına diz çöktüm. Sesim çıkabildiği kadar bağırmaya başladım. "Bir yaz akşamı tanıştığım adam; bedenim huzurun hüzünleri ile sarsılırken, avuçlarımı yakan yokluğun mu boğazıma dizilen? Kalbim, göğüs kafesimin terasında, senin yokluğunu yudumlarken, hangi adaletsiz hareketin kararsız bekleyişi bu? Hakka giden yol, Hakk için "Ekim" olmuş olan yolların bana olan itaatsizliği neden? Bu kayboluşları, Rab'den sunulan saki gibi içen zihnim firar etti desem, dökülür mü gönlün benim olduğum çıkmazlara? Sensiz her ezan bir sessizlik... Gel desem, düşer mi o sergüzeşt ruhun, benim süslediğim mabedlere? Ey varlığı ile Hakka götüren, güzel gülüşlüm; çıkıver benim olduğum yollara aniden... Korkuyorum, belki aniden karşıma çıkarsın diye, sokaklarını hiç terk etmediğim Ankara'da bir daha karşıma çıkmayacaksın diye..." Uzun raflar arasında hıçkıra hıçkıra cenin pozisyonu aldım. İşte o an ilk kez çöktü üzerime, Ankara'nın bütün hüzün karanlıkları... (Telif hakları saklıdır. Kitabın bütün hakları şahsıma aittir. Alıntı yapılması, izinsiz kullanılması veya herhangi bir işlem yapılması takdirinde; 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'nda yer alan hukuk davaları kuralları devreye sokulacaktır.)

Hayat zordu..Herşey imtihandi. Ve bunun bilinciyle davranmak daha da zordu. Nefis hep içimizdeydi ve Peşimizi de bırakmaya niyeti yoktu.. Nefsimizleydi çünkü asıl imtihanimiz.. Sevda ateşi dahi düşse de gönlümüze,helalden uzaklaşmayarak, dogru yoldan ayrılmayarak kurtulacaktik, belli.. Doğru yolda ayağımızi kaydiracak herseyden uzak durarak gerekirse sevdamızıda bal gibi yutarak,"Helal Daire sinde" kalarak kurtuluşa varacağız inşâAllah... Imtihan larla dolu bir yaşam. Bir imam-hatipli hikayesi.. Guzel şeylere vesile olmak isteyen bir genc yazar.. Selam ve dua ile...

Aşk zamansız gelir derler. Öyle zamansız çalar ki kapını ne hazırsındır ne de red edebilirsin. Kelimeler boğazında tıkanır öylece kalırsın. Ne anlarsın yaşadıklarını ne de önemsiz bir hayal gibi gülüp geçersin. Çünkü bir kez çaldı mı aşk kapını işte o kapı yüreğine açılır. Ve bir kez kapandı mı üstüne ne çıkabilirsin içinden ne de yüzü toz tutmuş anılar gibi unutur gidersin. Yani aşk öyle zamansız gelir ki her dem taze bir umut gibi dolaşır benliğinde. Yavaş yavaş batıp acıtana kadar yüreğimizi beklide çoğumuz fark etmeyiz; Sevdamı kollarım arasında sımsıkı tutup boğulmak nedir bilir misin sen? Sevdanın yüküyle bir hiç gibi yitip gitmek. Her seferinde güneşe gözlerimi kırpıp umut içinde yeni bir günü beklemek. Yaşamak için ya vazgeçmek sevdandan ya da ucuz aşklara satmak kendini. Çok şey mi istiyorum sadece yanımda ol...

Afra.. Annesini ve babasını elim bir trafik kazası sonucu kaybetmiş dedesi Salih Bey ile yaşayan, dindar, şuurlu, idealist bir genç kız.. Yusuf.. Medine Üniversitesinden mezun olur olmaz Türkiye'ye gelmiş, bir çok özel okuldan yüksek mevlalarla teklif almış ama Afra'nın okuduğu İmam Hatip lisesi'ni tercih etmiş, uzun boylu, zeki ve edep timsali genç Arapça öğretmeni.. 'Kendileri ile huzur bulasınız diye sizin için türünüzden eşler yaratması ve aranızda bir sevgi ve merhamet var etmesi de O'nun (varlığının ve kudretinin) delillerindendir. Şüphesiz bunda düşünen bir toplum için elbette ibretler vardır.' Rum Suresi 21. Ayet