|Tamamlandı| Anıl: Başka ne biliyorsun? Anonim: Sandiviçlerinin kenarlarını hep kestiğini ve ortasını yediğini, Anonim: Gömleklerinin düğmelerini asla ilk seferde doğru ilikleyemediğini, Anonim: Üzümlü kek mideni bulandırdığı halde, biri ikram ettiğinde asla geri çevirmediğini, Anonim: Evinizdeki bir odanın senin isteğin üzerine kütüphaneye çevrildiğini ve senin, antrenmanların dışında kalan zamanının çoğunu orada geçirdiğini... Anıl: Bu kadar yeter! Anıl: Şimdi hemen söyle, Anıl: Kimsin sen? Anonim: Seni çok seven... Anonim: Birisi.

|Tamamlandı| Masalda misal serisi : 1 Bazı insanlar masallardan vazgeçemez.. Ama bilinmez ki her masal mutlu bitmez... Bu hikaye 'İyi Çocuklar Ağlamaz' adlı filmden esinlenerek yazılmıştır. Eğer okurken üzerinizde ufacık bir etki bıraktıysa filmi izlemenizi tavsiye ederim.. NOT: Serinin diğer hikayelerindeki karakterler birbirinden bağımsızdır.

|Tamamlandı| Bir yol var önümde, dikenlerle çevrili. Attığım her adımda kan, nakış nakış işliyor tenimde. Acıyı hissediyorum. İçimde bir yerlerde biliyorum... Daraltılmış zihnimde is üstüne resim çiziyorum. Kaybolsada, orada bir resim vardı biliyorum... Kalbimi kaplamış bir pas kokusu.. Adını unuttuğum bir duygu var içimde; sevgi.. Adını anmasamda, orada biliyorum... Dikenlerden kurtulup, papatyalar diyarına geliyorum.. Bütün papatyalar koparılmış, etrafta müthiş bir koku var. Bir şairin papatyalar ölünce kokar dediğini biliyorum.. Kendi kokumu düşündüm bir an, kan, is, pas.. Daimi yoldaşlarım onlar biliyorum.. Herkes bir çiçeği seçerken benim nasibime Kardelen düşmüştü. Baharda etraf envai çeşit çiçekle şenlenirken, benim omzuma yalnızlık çuvalı yüklenmişti. Bu yüzdendi boynumun büküklüğü... Bir ben vardım, yalnızdım. Bir de içimdekiler.. Biliyorum; Yalnızlık hiç bu kadar kalabalık olmamıştı!.. ‼️Hikâyenin diğer bölümlerine Dreame uygulaması üzerinden ulaşabilirsiniz.‼️