* tüm hakları saklıdır* Hepsinin düşünceleri bir volkan gibiydi, lavlar onları esir alırken, buhar olup havada yağmur taneleri olarak yeryüzüne iniyordu.Her bir yağmur tanesi, bedenlerine değil ruhlarına temas ediyordu. Kimisi bu yağmur tanelerinde yanıyordu, kimisinin; Ruhları azad ediliyordu. Bu döngü devam etti. Ta ki bu yağmur tanelerinde hissizleşen ruhlara kadar. Ruh ve beden mahkemesi yapıldı. Hüküm verildi, kalem kırıldı. Ruh ve beden. Yadırgandı. Ve Sena;Titrek bir nefes alıp kahverengilerini onun o dipsiz bir kuyuyu andıran yıldız gibi ışıldayan siyahlarıyla buluşturdu. Hüküm verilmişti. Bu hikayenin tek tanığı benim.

Eroin sözcüğü,her ne kadar korkunç olursa olsun, Artık benim bir parçam. Birlikte aşamayacağımız şey yok,biz birlikte olalım yeter. -di. Bataklıktan kurtulma vakti.

"Öyle böyle ilerleyen bir hayatım var. Yani... Vardı aslında... İş aramaya devam ederken aynı zamanda annemin uygun bulduğu eş adayları ile görüştürülmeye çalışılıyordum. Ta ki onu görene dek!" Nesil hanım kızımız; gayet neşeli, biraz geveze, aklındaki dilinde, (yok canım elbet boşboğaz değil) yemeyi, gülmeyi seven, iş yapmaktan hoşlanmasa da epey hamarat bir hatun kişi. Uyumak, Furkan dayı ile didişmek, arkadaşlarıyla pencereden pencereye konuşmak ve jelibon en sevdiği şeyler. Bedir'in mavi gözleriyle karşılaşıncaya kadar öyleydi yani... "Hep derlerdi; o kişiyi gördüğün zaman doğru kişi olduğunu anlayacaksın, kalbin sana söyleyecek diye. Evet ben anladım. Gayet iyi anladım ancak bir sorun var. O nasıl anlayacak?" Müptela Yayınları farkıyla tüm kitapçılarda. ❤

HERKES BAKSIN BİR :)