Merhaba canlar bu benim ilk deneyimim olacak inşallah. Bu misralar önüne set cekemedigim , sel misali yıkıp geçen duygularımın birer yansıması , duygularımın tercümanı ...Kimi zaman bir ciselti kimi zaman da sağanak halde yüreğimden kalemime , kalemimden kağıda dökülenler. Anlatmaya çalıştığım hislerim. Hüzün kokan damlalar , gözyaşını getiren yağmur. ...... Umarım beğenirsiniz. .:) Iyi okumalar

En değerlisini kaybetmiş bir genç kızın öğrenilmiş çaresizliği ruhundaki en derin boşluklardan biridir. Derin boşluk ve yaralar ile dolu bir yaşamın ortasına ne kadar daha dert aşılanabilir ki? ****************************************** "Armina. Imm güzel bir isme sahipmişsiniz" diye bir cümle duyunca yavaş baş hareketi ile sesin geldiği yöne omzumu yönlendirdim.Yine onunla karşı karşıya geldiğim için yüzüne çevirdim bakışlarımı direk ve kendini beğenmiş tavrına karşı yüzümü buruşturdum ve o alışagelmiş göz devirme hareketimi yaptım. Cevap vermediğimi anlayınca: "Yardımınızdan dolayı teşekkür ederim" dedim ve geldiğim yönün tersine büyük adımlar attım o sırada ise içimden 'Pedagog Ruhlu Manyak 'diye geçirdim. Sonra attığım adımın boşluğa düştüğünü fark etmem uzun sürmedi. Tabi ya kolumun koparılmışcasına çekilmesinden dolayı ileri doğru gidemiyorum. Bunu anlayınca sinirli bakışlarımı karşımda ki genç adama çevirdim.