"Sevince mi unutamıyorduk yoksa unutamayınca mı seviyorduk ? Peki ya bağımlı olunca seviyorsak ?" Tüm Hakları Yazarın Bu Hikayeyi ilk Yazdığı Defterde Saklıdır. ^-^

Torn Galaksisi'ne karanlık usul usul yayılmaya devam ediyorken dengeler değişmek üzereydi. ALFA'nın sonunda yeri bulunan Sultan Nersy yaşadıklarıyla kendisine bir yol çizecek ve bulunuşuyla önemli olaylara ön ayak olacaktı. Buz Yıldızı'nın araştırılması sonucunda ortaya çıkan bilgiler onları daha da çıkmaza sürükleyecekti. Bir yandan Eş Kehanet'in kimliğini öğrenmeye çalışırken bir yandan içlerindeki hainlerle, yandaşlarla baş etmek zorunda kalacaklardı. Kaçış yolunda olan Beşendekilerin yolu devam ederken içlerinden birinin tuhaf davranışları Büyücü Vara'nın dikkatini o kişi üzerine çekecekti. Beşen Yeri onlardan dana üstün olan yeni planlarını işleme koymak üzeydi. Kriz Merkezi'ne iki kişinin beklenmeyen ziyareti Zaman Koruyucularının beklenen ziyaretini gerçekleştirecekti. Zaman Koruyucularının beklenen ziyaretinden sonraysa gerçek kimliği sonunda açığa çıkacak olan James kendisini bekleyen hazin sonun aslında en başından beri farkındaydı. Yeni karakterler ve yeni maceralar... Beklenen ve beklenmeyen aşklar... Birbirini tekrardan bulan aileler, kavuşan baba ve kızlar, öldü sanılan ama yaşayan oğullar, ayrılıklar, tehlikeli planlar, tutulmayan sözler ve bedeller, açığa çıkan kimlikler... Tüm bunlar etraflarında gerçekleşirken Clara, hem karanlık güçleriyle hem de vermesi gereken büyük bir kararla yüzleşmek zorunda kalacaktı. Karakter Resimleri: http://bejlaa.tumblr.com ~Galaxy of Torn: ALFA'nın devam kitabıdır. ©Tüm Hakları Saklıdır.

Torn Galaksisi tüm galaksiye karanlık çağı getiren Beşen Yeri'ni mühürle hapsettikten sonra Kahin Tivon'ın yaptığı karanlık kehanet yeni çağ gölge düşürmüştü. Kehanetin varlığı ile Torn Galaksisi 5555 yıl sakin bir yaşam sürmüş ama bu sakinlik kehanetin alametleri gerçekleşmeye başladığında bozulmuştu. Kehanet alametlerinin başlamasının sebebi galaksinin Veliaht Şehzadesi Lasenter ile Alast Soyunun mensubu olan Büyücü Dara'nın ilişkilerinden bir bebek beklemeleriydi. Kehanetin karanlık diye nitelendirdiği bebeğini korumak için Büyücü Dara galaksiyi terk etmiş ve kendine Dünya'yı yurt edinmişken doğan bebeğine Clara adını koymuştu. Clara Dünya'ya göre 20. yaş gününü doldurduğunda Beşen Yeri'nin mührü çatlamış ve o çatlaktan karanlık usul usul yayılmaya başladığında kurtuluşları sadece Clara'dan geçiyordu. Karakter Resimleri: http://bejlaa.tumblr.com ©Tüm Hakları Saklıdır. NOT: Galaxy of Torn: ALFA Öne Çıkanlar Listesi'nde yer alıyor.

Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.