Acının binlerce farklı şekli can buluyorken, sessizce siyaha bulanmaya hazır ruhlar silsilesi birbiri ardında küf kokan bedenlerde can buluyordu adeta. Her cümle, yanlış bir hareket ve sonunda acı verici bir ölüm... Derinlerde acının diriliş macerası kol geziyordu. Her bedeni yutmak için pusuya yatmış bekliyordu ade...
"Biliyor musun? Kimse, yanlışlıkla bile olsa gözlerinin o güzel maviliğine bakmasın istiyorum. Çünkü bu düşünce beni delirtiyor"..
Artık telefonumun çalmasından nefret ediyordum.Ne zaman telefonum çalsa ekranda o yazıyı görüyordum."Bilinmeyen numara"Attığım her adımı takip ediyordu.Beni çok iyi tanıyordu.Korkuyordum.Peki kim bu bilinmeyen numara?
