istemiyorum serisinin ilk kitabı -bu bebeği istemiyorum- Sadece tek bir hata insanın hayatını değiştirebilir miydi ? Yada tek bir gece ? Benim Hayatımı değiştirmişti olmaması gereken bir gece sonucu onun bebeğine hamile kalmıştım Hemde bu bebeği istemezken Bense... Onun çıkarları için doğurmam gereken bu çocuğu istemiyordum ama çıkamadığım bir labirentteydim ve benim tek çıkış biletim oydu ----------- Geri Dönüşü olmayan hatalar ve Günahsız bir çocuk bakalım bu iki gencin hayatında neler olacak

Papatyaları hep çok sevmiştim. Hâlâ severim. Emire baktığımda elimi tutmuştu. Ben bu bahçedeki tüm papatyalara senin adını vermiştim. Ve ne zaman gelsem buraya onlara hep senden bahsetmiştim. Kirpik uçlarından öpeceğimi söylemiştim onlara. Öpüp saçlarına papatyalar takacağımı. Benden sonra saçlarına hangi adam dokunursa dokunsun ne papatyalar takacak nede onları yerinden çıkaracak. Seni seviyorum Gamze deyip yanağımı öpmüştü. Ve beni alıp yanımızda olan salıncaklara götürmüştü. Oturduğumuz da elini cebine atıp bir kutu çıkardı. Gözlerim bir kez daha dolmuştu. Kutuyu açıp içindeki tektaşı çıkarmıştı. Elime takıp alnımı öpmüştü. Emir bilgili kültürlü kendini geliştirmiş bir adamdı. Hayatım boyunca hiç merak etmediğim bir şeydi yüzüğün neden yüzük parmağına takılması. Bir sitede okumuştum aynen şöyle diyordu yazıda. Evlilik yüzüğü neden yüzük parmağımızdadır? Yani neden işaret parmağı, baş parmak, serçe parmak değil de yüzük parmak... Evlilik yüzüğü ilk defa eski Mısır prensesi Nefertiti takmıştır. Yüzyıllar sonra anlaşılmıştır ki direkt kalbe giden tek damar evlilik yüzüğünü taktığımız parmaktır. Başka hiçbir parmağımızdan kalbe giden bir damar yoktur. Yani adam seni kalbimle kabul ettim. Sen ki beni papatyalara anlatan adamsın. Bir papatya ne kadar uzağı görebilirse O kadar yakın kalplerimiz. Emir and Gamze... Aşk yıllar sonra yolumuzu birleştirdi ve ben sevmeyi senden öğrendim...

"Dahası sen bir rüyasın," dedi çocuk, "neden kendine yardım etmeyi denemiyorsun?" Emily herkes kadar sıradan biri olduğunu düşünüyordu. Herkes kadar sıkıcı ve alışılagelmiş bir adı, sürekli rastlayabileceğiniz türden bir görünüşü ve bisiklet sürmek gibi yavan hobileri vardı. Ne var ki bu genç kız bir gece yarısı yatağından zıplayarak uyandığında hiçbir şeyin bir daha asla aynı olmayacağından habersizdi. O artık kendini uykuların çok ötesinde ve hayallerin ulaşamayacağı kadar muhteşem bir dünyada bulmuştu. Fakat Emily'nin bu rüyadan uyanıp hiçbir şeyin göründüğü kadar harika olmadığını fark etmesi uzun sürmeyecekti. "Hayatlarımızı bir rüyayla karşılaştıranlar haklıymış. Uyanık uyuyor, ve uykuda uyanıyormuşuz." -Montaigne

İntikam için yirmi iki yıl bekleyen ve bu uğurda her şeyi yapacak yüzü ve ruhu yaralı bir adam. İntikamın bir parçası olduğunu bilmeden adama aşık olan genç bir kız. Tüm ailenin ölümüne neden olan birini affedebilir misin? Yüreğindeki kini, aşkla değişebilir misin? Aşk, intikamdan daha üstün gelecek mi?   Yoksa yeni acılara mı neden olacak? Ege ve Aslı'nın hikayesi...

Torn Galaksisi tüm galaksiye karanlık çağı getiren Beşen Yeri'ni mühürle hapsettikten sonra Kahin Tivon'ın yaptığı karanlık kehanet yeni çağ gölge düşürmüştü. Kehanetin varlığı ile Torn Galaksisi 5555 yıl sakin bir yaşam sürmüş ama bu sakinlik kehanetin alametleri gerçekleşmeye başladığında bozulmuştu. Kehanet alametlerinin başlamasının sebebi galaksinin Veliaht Şehzadesi Lasenter ile Alast Soyunun mensubu olan Büyücü Dara'nın ilişkilerinden bir bebek beklemeleriydi. Kehanetin karanlık diye nitelendirdiği bebeğini korumak için Büyücü Dara galaksiyi terk etmiş ve kendine Dünya'yı yurt edinmişken doğan bebeğine Clara adını koymuştu. Clara Dünya'ya göre 20. yaş gününü doldurduğunda Beşen Yeri'nin mührü çatlamış ve o çatlaktan karanlık usul usul yayılmaya başladığında kurtuluşları sadece Clara'dan geçiyordu. Karakter Resimleri: http://bejlaa.tumblr.com ©Tüm Hakları Saklıdır. NOT: Galaxy of Torn: ALFA Öne Çıkanlar Listesi'nde yer alıyor.

|Gizli Numara, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| |Gizli Numara 2, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| Arıyor... GİZLİ NUMARA "Efendim?" "OHA!" "Ne oluyor be?" diye cırladım ve telefonda ki bu seksi sesi tanımaya çalıştım. "Şey... Pardon, senden önce beş altı kişiyi aradım ve sen düzgün konuşan daha doğrusu, aradıklarım arasında ki ilk kızsın!" dediğinde ağzım açık kalmıştı. Tanıdığım birisi değildi, numaramı salladığı ve tutturduğu belli oluyordu çünkü böylesine hoş bir sesi daha önce duysaydım unutmam imkânsızdı. Sırıtarak çalışma koltuğuma yaslandım ve "Sen kimsin?" diye sordum. Bir insanı, tanımadığım sesi güzel olan bir insanı kendimden bezdirmek eğlenceli olabilirdi. Ta ki, durumlar çizdiğim yoldan çıkana kadar. 16.01.2015-07.01.2018

poyraz samyeli 24 yaşında bir öğretmen masal hançer 18 yaşında lise son sınıf öğrencisi poyraz ve masal iki büyük Holding'in sahibi ve ortaklar poyrazin öğrencisi masal a olan aşkı

Hayat bana borcun var... Mutluluk... Huzur... Sadakat... Sevgi... Bir Aşk borcun var... Hayat,bana bir "HAYAT"borcun var...

Defne üç sene önce geçirdiği trafik kazasında ailesiyle beraber hafızasını da kaybetmişti. Henüz on dokuz yaşındayken anılarından yoksun bir şekilde hastane odasında araladı gözlerini. Aradan geçen zamanda hatırlayabildiği tek şey anne, babasının silik yüzleri, kardeşi ve karmakarışık hatıralar olmuştu. Geride kalan başka biri var mıydı? Bir sevgili... Canından çok sevdiği ama zihninde en ufak yer edinmeyen sevgili... Genç kız, Arslan'la yaptığı evlilik sayesinde her şeyi sil baştan yaşamaya başladı. Peki ya bir yerlerde hatırlanmayan bir sevgili varsa? ~~~~~~~~~~~~~~~~~ Her hakkı saklıdır. İlk yayım tarihi 09.08.2015 #17 Romantizm (03.03.2016)

-29.BÖLÜMDEN BIR KESÌT- Önümü göremediğimden el yordamıyla kanepeyi buldum. -Patch? dedim çekingen bir sesle Uykulu bir sesle homurdandığında "Uyuyamıyorum" dedim.Kıpırdandığında kanepede yana kaydığını anlamıştım.Beni kendine çekerken "Gel buraya "diye mırıldandı.Üstünden geçip yanına yattığımda kanepeyle Patch'in arasında kalmıştım. Içimdeki korkunun ve tedirginliğin benden uzaklaştığını hissettim.Karanlıkta yüzünü tam olarak göremesemde seçebiliyordum.Kalp atışlarım ve nefes alış verişlerim sıklaşırken "Kalbin." Dedi gözlerini açmadan "Çok hızlı atıyor." Kalp atışlarım vücudumdaki her bir hücrede daha fazla hissedilirken yanaklarımın kızardığına emindim.Hızla çekilmeye yeltendiğimde kollarını bedenime sıkıca sarıp çekilmemi engelledi -uzaklaşma cevap vermediğimde yaklaştı.Burnunun ucu burnuma değiyordu.Iki kesik nefes aldım. -Hâlâ korkuyor musun? "Artık değil"diye fısıldadım uykuya dalmak üzere olan sesimle.