Dünyada minimuma inen insan sayısı beş vampir krallığını büyük bir kriz ve kuraklığa sürüklemiştir. Artık krallar daha vahşi ve kontrol edilemez durumdadırlar. Kral José ise diğerlerinin bilmediği gizli bir silaha sahiptir. Ormanda yaşayan güzeller güzeli bir şifa perisi. Her ne kadar efsane olsa da onu bulacak, yanına alacak ve kanını tüketebildiği kadar tüketecektir. Böylelikle diğer vampir krallıklarını da hakimiyeti altına alacaktır. Aradığı fırsat kucağına düşer ama o bunun farkında olmaz çünkü hafızasını kaybetmiştir. Peki ya perimiz aslında en büyük düşmanının hayatını kurtarırsa? Üstelik bir de aşık olursa? Aera'nın tertemiz kalbi José'nin kanlı planlarına dahil olunca da temiz kalabilecek mi? Yoksa José'nin onu kirletmesine büyük bir tutkuyla izin mi verecek? Aera, milyonlarca vampirin sahip olmak istediği nadide bir elmastan farksız. Söylenebilecek tek şey, İlk kapan kazanır!

İnsanların iki yüzü var; İyi olan Kötü olan Peki biz hangisiyiz? İşte bu hikayede tam da bundan bahsediyorum. Büşra ve Mete'nin hikayesi.

şarap rengi dudaklarını öpecektim daha,

Her acı günü, her çektiği işkence, her çaresizliği bedenine, tenine ve bakışlarına işlenmiş fırtına gözlü bir adam.Sizi yakıp yıkan, her hücrenizi geri döndürülemez parçalara ayıran dipsiz karanlığına rağmen nefesinizi kesecek, kalbinizi acıtacak kadar güzel biri.Yıllarca boş bir kabuk gibi yaşayan, intikamını, masumiyetini ve en önemlisi asla sahip olamadığı ruhunu arayan bir serseri. Ayaz Haznedar. "Şarkılara neden parça deniyor biliyor musun Safir? En ihtiyaç duyduğun anda eksik bir yanını tamamlayıveriyor bir tanesi çünkü. Sen yıldızların benim için yazdığı bir parçasın Safir, dünyamın karanlığına dayanamayıp beni terk eden ruhumun yerini doldurmak için bestelenmiş, dünyanın en güzel şarkısı." Ve bu ruhsuz serserinin kalbine dokunmayı başarabilen, Safir gözlü, kırık dökük bir melek. "Ve şimdi çal benim için Safir. Var olabilecek tüm sesler sussa bile sen, benim için çal...""

KİTABIMIZ RAFLARDA, TÜM KİTAPÇILARDAN ULAŞABİLİRSİNİZ. Babasından başka hiç kimsesi olmayan bir genç kız... 28 Yaşında hapishanede mahkûm bir adam... Ya bir gün olur da genç kızın babası da o cehenneme düşerse? Bir gün olur da bu yabancıya kızını emanet etmek zorunda kalırsa? *** "Sen kimsin ya? Adını bile bilmiyorum!" Dedi genç kız sinirle yanındaki adamı süzürken. Adam cevap vermemişti. Bu genç kızı daha çok sinirlendirmişti. "Hey, adını sordum?" Adam genç kızın yüzüne bile bakmadan arabayı sürmeye devam etti. "Kurt." Diye mırıldandı, sesi oldukça soğuktu. Genç kız ürktü, bu nasıl isimdi böyle? Tanımadığı bir yabancıyla nasıl yaşayacaktı? Üstelik bu adamın bir mahkûm olması genç kızın daha çok ürkmesini sağlıyordu. Yavaşça başını cama çevirdi, korkuyordu. Babası yanında yoktu ve çok korkuyordu. Ona ihtiyacı vardı, ondan başka hiç kimsesi yoktu... BİR KARADENİZ HİKÂYESİ... *** Karadeniz Serisi'nin ilk kitabıdır... © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Kırık, acemi bir şairim ben. Ne zaman hislerim çökse bulut gibi üstüme, dize dize dökerim ölüm kokan satırlarımı.. Dediğim gibi ben kırık, acemi bir şairim. Bu satırlarda yüreğinizin sızlaması dileğiyle. Hissiz

Bir insanın sevdiğini takip etmesi... Her insandan özel kılması... Böyle bir aşkın gerçek olması... Onu herkesten farklı sevmesi... Her şeyi değiştirebilir bence... Karanlıktan doğan bir aydınlık... Ya giderse? Ya beni sevmekten vazgeçerse? Ya benden nefret ederse? Bu soruların cevabını bu hikayede bulabilirisiniz. Teo ve Ate'nin hikayesi *Kesit* Teo: "hayır ben getiririm. Sadece bana güven bak yok olan umutlarını da geri getircem. Sadece güven." Ate: "hayır vermen imkansız. Benim ruhum 11 yaşımda umutlarım ile beraber gitti. Ben annem varken o kadar mutluydum ki. O halime dönmem imkansız."

Gözlerinde tutuklu kaldığın birini unutmayı dene Sonra psikopat bir adam seni bulsun. Ve onun modeli ol. Ben Mevsim Değer. Yaşadıklarım normal şeyler değil! Öyle karmaşık bir haldeyim ki ağlaya ağlaya gülesim var... ...... Sinirle anneme baktım. "Benim ne suçum var?" "Çocuğun telefonunu parçlamışsın Mevsim." Bıyık altından gülen ismi lazım değil şahısa döndüm. Sırıttım. "Hak etmişti.Ya şaka da olsa bir insanın kahvesine böcek koyulur mu?Az daha içiyordum." Bana gözlerini dikti . "Bu daha başlangıç..." Belki de en güzeli onu hiç tanımamaktı. Kaan geçmişimdi peki ya bu psikopat?

Oysa ki Ecem, sadece sevgi bekleyen küçük bir kızdı. Büyüdüğünde hala sevgiye muhtaç küçük bir kız olarak kaldı. Her gün öz anne babası tarafından eziyet gören kız sonunda evlendirildi, para göz ailesi tarafından.. Poyraz ise sadece Ecem'i izleyen bir aşıktı. Yıllar süren bir aşk..

ZORLA EVLENDİLER BELKİ AMA BİRBİRLERİNİ SEVEMEZLER DİYE BİR KURAL GÖREMİYORUM OLSA BİLE KURALLAR ÇİĞNENMEK İÇİN DEĞİL MİDİR? 16/03/2017 #1