Rüya, geçmişin izlerini silmekte zorlanan genç bir kızdır. Korkuları yüzünden karşısına çıkan nefes kesici adamdan uzak durmaya çalışsa da ruhu ateş almıştır. Tutkulu birliktelikleri aslında aşık olduğu adamı hiç tanımadığını fark ettiğinde keskin bir viraja girer. Turgut, gerçek aşka giden yolda sürekli sevdiği kadın ile sınanır. Hayatı büyük sırlar ve duvarlarla örülüdür. Bir gün bu sırlar sevdiği kadın ile yaşadığı hayatı alt üst eder. Görevi ve aşık olduğu kadın arasında seçim yapması gereken bir adamla, bu tutkulu aşkın içinde savrulan kadının masalı ortaya çıkar. Fakat bu masalda Turgut beyaz atlı prens değil, avcıdır. Belki, hala ikisi için umut vardır

Çocukmuşum, asla da büyümeyecekmişim; evet ikiniz de yüzüme vurduğunuz için artık ben de ne bok olduğumu biliyordum. İstemediğim olduğunda bencil davranıyormuşum; hep aynı muhabbet... Oysa ne kadar özür dilemişti bunları bana önceki söyleyişinde. Benim hakkımda düşünceleri değişmeyecekti. Benim hakkımda hiçbir şey değişmeyecekti. İstedikleri an hava alması istenen bir mahkum gibi davranıp yine özgürlük için beni teşvik edeceklerdi. Sokakları vaat eden o değil miydi? Normal olmamı isteyen? Sahi o insanlar sevmez miydi birini, ya da sokaklarda boş boş gezmeyi? "Ya biri bulsaydı seni!" diye bağırdı evi inleterek. Öldürürler miydi? Bu defa kurtaramaz diye mi korkuyordu...? Bunun sorumluluğu muydu onu ezen? Nasıl kurtarırdım onu bu derdinden? Nasıl kurtulurdum bununla yaşamaktan? "Keşke tutmasaydın beni."

Karşımdaki adamın bakışları ruhsuzdu. Taş kalpli ve duygusuzdu. Hareketleri sert ve umursamazdı. Tolgay Parçak Ruhumu öldüren ve zindanına hapis eden adamın ta kendisiydi. Kapak Tasarımı: silakosay

TÜM BÖLÜMLERİYLE SİZLERLE TAMAMLANDI

053...: Yine önlüğünü bağlamayı unuttun. Mihra: Beni mi izliyorsun? 053...: Biraz önce lattesini verdiğin sarışını kesiyorum. Mihra: Güzel kız. 053...: Hayır, değil. Mihra: Neden kesiyorsun öyleyse? 053...: Çünkü sadece onun arkasındaki camdan görebiliyorum seni. ??? *Aware (Japonca) - kısa ve geçici ancak olağanüstü güzellikte bir anın hem güzel hem de acı verici olması.

Mecburiyetin, nefretin, acı dolu bir geçmişin tam ortasında duran güzeller güzeli mavi saçlı hırçın kızımız Ayşe... Aşık olduğu adam ona 'değişik' dese de o görüntüsünün tam zıttıydı aslında ... Acısını öfkesini ve yalnızlığını görüntüsüyle kapatmaya çalışan narin bir yürekti o ... Her şeyi Trabzon'da bırakıp İzmir'e geri dönmesinin tek nedeni ise ablasının yardım çığlıklarıydı ve Ayşe seneler sonra bunlara kayıtsız kalamamıştı. Kalbi huzursuz olsa da ona söylenen her şeyi yapmış ve ablasının gülümseyen yüzünü görmekten başka bir şey istememişti ama ablasının ve babasının onun için bambaşka planları vardı. Ayşe kendi kuyusunu kendi elleriyle kazmış ve bile bile o kuyunun karanlığına dalmıştı... Zaman ilerledikçe o kuyu aydınlanmaya ve onu mutlu etmeye başlamıştı... Çünkü o kuyunun dibinde kalbinin diğer yarısını bulmuş ona ulaşmaya çalışmıştı... Mehmet Yiğit'in tüm kötülüklerine rağmen birbirlerine sarılmış ve savaşlarından mutlu sonla ayrılmışlardı... Geçmişin karanlığının, yalanların, intikamın yenemediği bir aşk hikayesi... Kapak için, StoneBroken'e çok teşekkürler <3

Aşk,uçurtmalara benzer paşam... Sen ne kadar seversen sev,ne kadar özgür bırakırsan bırak o kendi karar vermeli ne kadar yükseleceğine... Çocukluğumuz uçurtmalarımızdı bizim bir de sevdalarımız... Sevdalarımızı da böyle yaşardık,korurduk hatta kimi zaman ne kadar sıkı tutarsak tutalım elimizden kayıp giderdi ama mesele hiçbir zaman bizimle kalanlar olmazdı zaten... Bizim peşinden koştuklarımızdı. Şanslıysak beraber aynı gökyüzüne bakar,aynı gökyüzüne inanırdık... Ama inanıyordum ki o uçurtmalar gibi kimi zaman tek renk ya da rengarenk ama sevdalar da vardı, sevdayı kendine zehir edende.

Her insanın hayalleri,umutları vardır.Ve bu hayalleri gerçekleştirecek bir şehir... Peki ya bu hayallerin yanına psikopat bir aşk da eklenirse ne yapardınız?

Sessizliğe haps olmuştu kadının ruhu ve o, kadının sessizliğine bile ölen, ruhunu sevdasıyla iyileştiren bir adamdı. Fakat aşka giden yol dikenliydi, ayaklar kan revan içinde kalmıştı, yol uzundu ama yürek yine de pes etmiyordu. Aşk, kadının adıyla, adamın dudaklarının arasından kalpten bir sesle dile geldi. "Arya 'm," dedi adam. Sanki kadının adını söylerken bile tüm aşkını haykırır gibiydi. "Sessizliğine öldüğüm kadın," diye devam etti. ...................... Başlangıç tarihi: 07. 07.2017

Ben Hira Özer. Annesi ölmüş ve babası tarafından takılmayan bir kızım. Yaşama amacım yok gibiydi. Bazen oluyor bazen olmuyordu. Kolay kolay yüzüm gülmezdi zaten. Sevmek istedim. Sevilmek istedim. Gülümsemek istedim. Çok büyük şeyler değildi. Ama benim gibi bir kızın hayatında gülümsemek anormale bile kaçıyordu. Ama ben onun dikkatini çekmiştim. Egehan Demir. Yeraltı mafya birliğinin en güçlü mafyasının biricik oğlu. Beni gıcık etti. Sinir krizine soktu. Ama buna rağmen beni bir tek o anladı. Kimsenin anlayamadığı kadar iyi. Kollarını açtığında belkide koştuğum tek kişiydi o. Beni yaşama bağlayan şeydi o sanırım. Benim gibi bir karamsarı gülümsetti bu mafya. Mutlu etti,ağlattı,hayatımı kurtardı,yaşama umudumu gösterdi. Kısacası beni hayata sil baştan başlattı. Mutlu muydum? Evet. Aşık mıydım? Deliler gibi! Eğer maceramızı merak ederseniz önce bir imza alalım. Sorumluluk alamayabilirim çünkü her yerde silah bomba ve tuzak var... Dikkatli olun! ----------- "Ben bu hayattan yoruldum Egehan. Bırakıp gitmek istiyorum. Ağlamaktan sıkılmaktan bıktım. Acılar çok geliyor. Ölmek istiyorum" Egehan kafasını kaldırdı ve yüzümü ellerinin arasına aldı. "Her sıkılan her ağlayan senin bir gün deliler gibi mutlu olacağına inanıyorum. Bunun için ölmene izin vermeyeceğim güzelim" 5 Şubat 2016 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır Yeni bölümler: Cuma BU KİTAP BASTIRILMAYACAKTIR. MAFYA ÇETESİ GİZEM/GERİLİM ALANINDA İLK DEFA 25 HAZİRAN TARİHİNDE BİRİNCİ OLMUŞTUR. Kapak=> @ruhsuzkalemler