Tamamlandı ✔️ Demir & Yüsra ▶▶ Kaybolmuş Sesler Arasın Da Ki; Sessizliğin Hikayesi ▶▶ Yıkılmaz duvarlarının arkasında ki, Güçlü adam.. Doğru bildiği yoldan ayrılmayan, inatçı bir kız. İç sesleri duyması yüzünden onları bir araya getiren, kusursuz işleyen bir plan. Kaçınılması mümkün olmayan Bir aşk.. "Herkesi istem dışında duyarken, Duymak istediğim tek insana Sağırdım" "Tarih sadece mutsuz sonları yazar." (Fantastik bir kurgu değildir!)

Belki de onların kaderleri birbirlerine isimleriyle bağlandı. Sınıfta gözleriyle etrafı tararken gözlerimiz buluştu. Yeşilin en güzel tonu olan gözlerine bakıp içimden geçirdim "Buraya oturmayı aklından bile geçirme." -O sırada gözlerim "Burada oturmayı aklından bile geçirme. " bakışı atan gri gözlerle kesişti. O gözlerin hayatımı değiştireceğini nerden bilebilirdim ki? Birbirinden farklı iki kişi. Acılarla büyümüş gizemli bir kız ve o gizeme kapılan bir erkek.

Hayatı boyunca yiyip yiyip kilo almayan kızlara beddua etmişti , onlar gibi olmak istemişti. Her sinirlendiğinde kendini yemeğe veriyor, mutlu oluyordu . Ta ki isimsiz e postalar alana kadar . Sıradan bir hayatı olan Öykü o günden sonra bir daha eskiye dönemeyeceğini biliyordu. Mizah , romantizm , gerilim karışımı bir hikayeye hoşgeldiniz!

francisco lachowski=Emre Lucas Till=Aytek Barbara=Handan

Her insan acı çekerdi fakat bazıları acı ile birlikte yaşardı. Acı onların her zerresini kaplamış ve onları karanlığa mahkum etmişti. Işıkların arasında sürülen parıltılı hayatların dışında kimse tarafından önemsenmeyen acıya ve karanlığa gömülmüş zavallı yaşamlar. Hayattan gelen her türlü darbeye göğüs germiş, acı çektikçe daha da güçlenmiş bir kızın karanlıkta yeşeren aşkının hikayesi. Seks, uyuşturucu, ölüm, alkol, entrika, sır, yalan, ihanet, acı, tutku ve aşk dolu bir macera. Bu; Karanlıkta Kalanlar'ın hikayesi. ～ '' Ateist değilim, Tanrı'ya dargınım sadece. '' * Hikayede + 18 kısımlar bulunmaktadır.

Kanımla karışmış şekle baktım.Dairenin yarısı siyaha boyanmıştı.Fazla anlamsız gelen şey sadistin kulağıma fısıldadığı şeylerle anlamlı gelmeye başlamıştı. ''Sen parlayan bir ışıksın Meyra...Bende bu ışığı söndürmeye gelen sadist.'' Parlayan güneşi söndürmek için gönderilmiş Azrail'i tanımaya hazır mısınız ? 16.06.2016 Gizem Gerilim birinci 28.06.2016 Gizem Gerilim birinci 05.08.2016 Gizem Gerilim birinci 06.08.2016 Gizem Gerilim birinci 07.08.2016 Gizem Gerilim birinci 16.08.2016 Gizem Gerilim birinci 17.08.2016 Gizem Gerilim birinci 31.08.2016 Gizem Gerilim birinci 01.09.2016 Gizem Gerilim birinci 02.09.2016 Gizem Gerilim birinci 03.09.2016 Gizem Gerilim birinci 04.09.2016 Gizem Gerilim birinci 05.09.2016 Gizem Gerilim birinci

○●○ Duru, ailesinin işi sayesinde, gerçek aşkını bulacağı nereden aklına gelirdi? ○●○

Sanki zamanı ayarlamışız gibi Poyraz'ın beni öpmeye başlamasıyla gökyüzüne havai fişeklerin atılması bir olmuştu. Poyraz'ın dudakları beni işgal ederken aklımdaki düşünceyle birlikte gülümsedim. Çok klişeydi bu. Kız sevdiği çocukla ayrılma evresine gelir. Çocuk kıza sürpriz yapar. Ne tesadüf yılbaşı akşamı hem de. Kız ve çocuk yalnız kalır. Çocuk kıza içini döker, kız çocuğa içini döker. Ardından öpüşerek yeni yıla girerler. Ardından hikayeleri burdan devam eder. Her şey böyle gibiydi dışarından bakıldığında. Ama o kız bendim, o çocuk Poyraz. Biz klişe değildik. Başlı başına ilginçli bir hikayemiz vardı bizim. Bizim klişelere yer yoktu hayatımızda. Biz sadece Dolunay ve Poyraz'dık. Birbirini tamamlayan gökteki yıldızlardan sadece ikisiydik. Biz eşsizdik. Bu koca evrendeki birbirini bulmuş iki yalnız yıldız kadar eşsizdik hem de... *** Onların dünyasında Poyraz esmeden Dolunay gökyüzüne çıkmıyordu. Dolunay'sız Poyraz esmez, Poyraz'sız Dolunay o gökyüzünde en tepedeki yerini almazdı.... xxxxxx Onların dünyası diye bir şey yoktu artık. Poyraz eserken gökyüzünde Dolunay olmayacaktı. Dolunay da o sonsuz gökyüzünün en tepesinde yalnızdı. Etrafta ne Poyraz eserdi artık onlar için, ne de Dolunay o en tepedeki yerini alırdı... *** *Kapak yapımı için @_Denizimsi_ ye çook teşekkür ederizz❤️* *Eğlence amaçlı yazılmıştır!!*

Bir kaza bir hayatı bu derece mahvedebilir miydi ? Simay'ın hayatı geçirdiği kazadan sonra bir daha aynı olmamıştı. Çarptığı araçtaki kişinin hayatını kaybetmesi üzerine ne onun dünyaya bakış açısı aynıydı ne de insanların ona olan bakışları... O artık herkesin gözünde katil olarak bilinen birisiydi. Pusuda bekleyen düşmanları gün yüzüne çıkmış onu yenilgiye sürüklüyorlardı. Simay'ın sığınacağı tek yer ailesinin yanıyken ailesi ona onu anladıklarını söyleyip deli muamelesi yapıyordu. Ne kalmıştı geriye ? Ailesi bile onu anlamazken diğerlerinin onu anlamasını nasıl bekleyebilirdi ? Her şeyin üzerine en yakın arkadaşları da ona sırtlarını dönmüşken onu hayata ne bağlayabilirdi ? O artık eskisi gibi bir kız değildi. Hiç gitmemesi gereken ortamlara girip hiç edinmemesi gereken alışkanlıklar edinmişti. Artık herkes ondan korkuyor ve çekiniyordu. O artık herkesin gözünde psikopat bir kızdan ibaretti. ~5 Haziran 2015 Tarihinde Yazılmaya Başlanmıştır~

Sert buzlarla kaplı bir patron * * * * ve..... hayallerini gerçekleştirmeye çalışan bir kız * * * "herkesin kalbi vardır Savaş bey " "evet Melis hanım herkesin kalbi vardır ama yanlış bildiğiniz bir şey var kalp kan ponpalamak için olan bir organ " "siz öyle diyorsanız Savaş bey" "öyle diyorum"