Steve razem z Buckym wybierali się na kolejną rutynową misję. Jak zawsze, pogadali, potulili się na pożegnanie. Rogers nie wiedział, że na tym wypadzie stanie się coś, przez co zda sobie sprawę, że ma obok siebie najważniejszą osobę w swoim życiu.
❝Nazywają mnie duchem. Nazywają mnie czymś wartościowym. Nazywają mnie Buckym. Nazywają mnie Zimowym Żołnierzem❞ © 2016 sookehh; fanfiction with James "Bucky" Barnes (Marvel)
"Pewnego dnia Zimowy Żołnierz roztrzaskuje szybę w jego mieszkaniu, a odłamkami rozdrapuje rany, które, chociaż stare, nadal nie zdążyły się zabliźnić." Steve/Peggy, mocne AU.
gdy anthony postanowi ostatni raz iść spać, a stark jest miły i grzeczny, zatem życzy dobrych snów. - fanfiction by @wiks; 2017 -
Luźna interpretacja najgłębiej skrywanego lęku Kapitana Ameryki. Krótki one shot inspirowany sceną koszmaru Steve'a z filmu Avengers: Age of Ultron.
W skromnych brooklyńskich dzielnicach zawsze było pełno dzieci, które poszukiwały nowych znajomości. Niektórym udawało się to po krótkim czasie, a niektórym zajmowało to chwilę. Na podwórkach wydarzyło się już wiele historii, jednak ta została w głowie Bucky'ego na dłuższy czas. {i do not own any character of marvel's...
Po upadku Bucky'ego, Steve jest zrozpaczony. Nakazuje poszukiwania jego ciała. Podczas ostatniej misji, cudem unika rozbicia Walkirii i wraca do bazy RSN, gdzie będzie sprzątał bibeloty po Hydrze. Ku jego zaskoczeniu, ciało jego najlepszego przyjaciela zostaje odnalezione, ale Kapitan nie spodziewał się jednej rzeczy...
Po wojnie Steve powraca do Brooklynu, który nie wydaje się już domem. Zbiera się na odwagę, by spojrzeć w oczy kobiecie, której brata i kogoś, kto, był dla niego całym światem, nie był w stanie uratować. Post-war AU, ponieważ najwyraźniej lubię katować siebie i innych tymi smutnymi uczuciami. Miłego czytania! :D