~O, tatlı yiyeceklerden pek fazla hoşlanmamasına rağmen eti puf hastası ironik bir psikopat çete kızı... Çağla Yeltin~ ~O, acı çekmeyi sevmesine rağmen ruhen yaralanmaktan korkan bir psikopat çete çocuğu... Çağrı Gültekin~ •Tuhaf bir başlangıç onları adını bilmedikleri bir çıkmaza sürükledi. Aşk mıydı bu çıkmaz sokak...
Buket Sağlam. Gençliğinin ilk adımlarında. Aşık olunası bir güzelliği var. Ailesi olduğu halde, aile acısı çeken bir kız. Etrafında canından çok sevdiği 4 dostu var. Ve birde hayatına anlam katan sevgilisi. Alper Aral. Takıntılı bir psikopat. Tehlikeli. İnsanlarla oynuyor. Ona karşı koyuyorsan ölmeyi göze almalısın...
Secimler insani hep yanlisa goturur.İki kisi arasinda kalmak...Kendi evinden uzakta olmak... O'nun icinde zordu.Bir pisligemi asikti?Yoksa baska bir pislige mi?
Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim...
"Kurallar mı??" Yere bakarken pis pis sırıtıyordum. Kızlara hareket etmeleri için başımla işaret ettim. Giriş kapısına yaklaştığımız sırada çocuğun sesini tekrar duymamla durakladım. "Bu okulun kuralları var ve kim olursanız olun, bu beni ilgilendirmez. Herkes bu kurallara uymak zorunda." Benim duraklamamla kızlar da...
