Leian,μια ίσως φυσιολογική 19 χρονη κοπέλα.Έμαθε να ζει με τον πόνο κρυμμένο μέσα της.Έμαθε να χάνει κάθε μέρα και απο ένα κομμάτι της.Ομως λίγοι κατάλαβαν την ιστορία της και την κατάλαβαν όσοι δεν πίστεψαν στο χαμόγελο της.Το χαμόγελο το οποίο ήταν ψεύτικο.Τα κρυφά δάκρυα της, ήταν οι λέξεις που ποτέ δεν κατάφερε να πει.Το όνειρο της έχει πολλά κομμάτια αλλά σιγά-σιγά το καθένα εκ πληρώνεται.Ο κανόνας της είναι ότι μόνο όταν τα παρατάς χάνεις. Μια υποτροφία και ο κόσμος της αλλάζει .Ίσως προς το καλό ίσως προς το κακό. Zayn Malik,η αιτία για οτιδήποτε. Τι γίνεται όταν έρχεται αντιμέτωπη μαζί του; Ένα ψεύτικο χαμόγελο,γυρνά σε αληθινό όμως τι συμβαίνει όταν όλα κατά στρέφονται; Όταν γυρνάει ο πόνος, η οργή και η άγνοια; Το μόνο που θέλει είναι να μάθει την αλήθεια που της κρύβουν. Μόνο ΑΥΤΟΣ μπορεί να την αποκαλύψει, θα το κάνει; Δύο τόσο όμοιοι μα ταυτόχρονα τόσο διαφορετικοί κόσμοι ταυτίζονται αλλά θα κρατήσει; Την αλλάζει, όμως θα μείνει κοντά της;

Η Αλεξ εχει μια κανονικη ζωη μαζι με το αγορι της και τις φιλες της.Δεν της λειπει τιποτα μεχρι την στιγμη που μπαινει ο Zayn στην ζωη της και την κανει ανω κατω.Η Ζωη της θα αλλαξει ριζικα.Τα ερωτηματα πολλα.Ποια ειναι η αληθεια που κρυβει ο Zayn?Θα της αποκαλυψει ποτε το ποιος ακριβως ειναι και το γιατι την εμπλεξε σε ολα αυτα?Ποιοι τους κυνηγανε και τι θελουν απο την Αλεξ και τον Zayn?Πως θα επιβιωσουν απο την ολη κατασταση? Αναμεσα σε ολα αυτα θα υπαρξει ο ερωτας,η φλογα και το παθος αναμεσα τους? DON'T COPY THE STORY. #Ele852

Ranked #42 In Fanfiction Η αναζήτηση του διαφορετικού από κάθε κλασική ιστορία αγάπης κακού αγοριού και καλύτερου φίλου. Μια ιστορία που κρύβει πολλά μυστικά, που είναι δύσκολο να ξεδιπλώσεις. Όποιος αναζητά περιπέτεια και απρόβλεπτη πλοκή έχει φτάσει στο σωστό σημείο. Δεν έχω προλάβει να συνειδητοποιήσω όσα έχουν συμβεί σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Η ζωή μου είναι τελείως διαφορετική απ' ό,τι έναν μήνα πριν. Φοβάμαι... Φοβάμαι για την οικογένεια μου, για τους φίλους μου, για τον εαυτό μου. Ξέρω ότι είναι ικανός να μας βλάψει όλους. Δεν νιώθω ασφαλής ούτε στο ίδιο μου το σπίτι. Εκείνος είναι ο λόγος που δεν μπορώ να κοιμηθώ, το τρέμουλό μου, η ακαθόριστη ανάσα μου. Είμαι ανήμπορη να αμυνθώ στις δυνάμεις του. Δεν μπορώ να κάνω κάτι για να το σταματήσω. Και αυτό είναι που με γεμίζει τόσο άγχος. Κάθε φορά προχωράει λίγο, την επόμενη πού θα φτάσει; Δεν θα υπάρξει επόμενη. Υπόσχομαι στον εαυτό μου. Δεν ξέρω πώς αλλά θα βρω λύση. Δεν θα νικήσει... Δεν θα νικήσει.