Kayıp bir şehre giden 9 büyülü kapının hikayesini anlatacağım sizlere. Kaç şehir gezdi gözleriniz kim bilir? Ama: hiç bir şekilde böyle bir şehri yaşamamıştır yürekleriniz. Okuduğunuzda eminim bu şehirde olmak için hepiniz can atacaksınız. Muhteşem bir aşkın ve son derece güzel giden bir ilişkinin şehirde yaşayanların hayatları ile arasında kalmanın hüznünün hikayesidir aslında okuyacağınız.

Gece çoktan yolunu almış, üzerine yorganını çekmiş bütün yalnızlşığıyla hüngür hüngür ağlamaya başlamıştı. Kaldırımlarda adımlarını sayıyordu Ahmet gece ile birlikte ağlıyordu işte o zaman AŞK geldi omuzuna kondu.

"Ben öbürleri gibi değilim," dedi Joce ona doğru tehditkar adamlarla yaklaşırken, Jane titriyordu ama bu soğuktan değildi, çocuk ürkütücü görünüyordu sadece. "Sorgusuz sualsiz hiç tanımadığım birine yardım etmem." "O zaman etme," dedi Jane ifadesiz bir sesle. Çocuk, kızın sesini ikinci defa duyduğunda tepkisiz kalmıştı. Joce, birden kızın havlusunu çektiğinde Jane engel olamadı ve ıslak elbisesiyle kaldı. Elbisesi vücuduna yapışmıştı, ince beyaz kumaşından dolayı teni bile görünüyor olabilirdi. "Kimse burada böyle bir elbise giymez. Çok pahalı olduğu her halinden belli," sonra gözlerini kıstı, "sen nereden geldin?" "Cennetten," dedi Jane çocukla dalga geçercesine, "ben bir meleğim." Ama dalga geçme fikri iyi bir fikir olmayabilirdi. Joce kızmış gibi kızın dirseğinden tuttu ve kendine çekti. "O zaman kanatların nerede küçük melek?" Jane, her an korkudan bayılabilirmiş gibi hissediyordu. Karşısındaki çocuğun ölümcül bir güzelliği vardı. Kızarken, sinirlenirken bile tapılasıydı. "Düşerken kırıldılar," dedi Jane titrek bir sesle.