''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Sonun Başlangıcı.

Sonun Başlangıcı. Her son tam bir son mudur? Sona erdiğini düşündüğü her zaman kesiminde yeni bir son ile karşılaşacak olan bir Adam. Tek zaman, tek kavram. Tek kelime. BİRİKİM.

Sanal Aile,insanlardan nefret edenlerin,sevgiyi,gücü ve mesafeyi anlayıp görebilecekleri,belki mastır hatta ve hatta doktora yapabilecekleri bir aile. İnsanlar ne kadar bencilse,onlar onların o kadar tersi.Bencil olduklarını iddaa etseler bile. İnsanların ama insan olamayacak kadar iyilerin bulunduğu,acının her bir santimetresini tatmışların kalbi.SANAL AİLE!. Onların kalbine,hoşgeldiniz. (Bu ailenin kurulmasına sebep olan Öznur Yıldırım ve YABANCI kitabına sonsuz saygılar.)