Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim

ASKIDA / Hani her insan kendi hayatının baş rolüdür diye bir söz var ya. Her insan kendi yalanlarının baş rolüdür. Hayat doğru yazılır. Yanlış yaşanır... \/\/\/\/\/\/ "İsmini neden sevmediğini anladım Hifa." dedi önümde diz çökerek. "Neden?" diye sordum. Bu kadar yakınımda olması tuhaftı. Hep mesafe olurdu bizim aramızda. "Doğduğunda ismini kulağına fısıldamamışlar sana. Benimsememişsin. Kabul etmemişsin bu güzel ismi. Ezan okumamışlar sana fısıltıyla. " Saçlarımı geri attı ve kulağımı ortaya çıkarttı. Hayır.. hayır. Bu kadar yakın olmamalıydı. Bana göre sorun değildi ama o, sorun olurdu onun için. Dudaklarını kulaklarıma yaklaştırdı. Yumruklarımı sıktım. "Allahu Ekber, Allahu Ekber." diye fısıldadı. Gözlerimi yumdum ve yutkundum. "Selim?" diye fısıldadım. Dinlemedi devam etti. En sonunda, "Hifa." diye fısıldadı. "Hifa." "Hifa." "Senin ismin Hifa, güzel kız."

İnsan ya nefis ve şeytan yolundadır, ya da Allah yolunda. Ya nefsine kul köle olur, şeytana bayram yaptırır. Ya da nefis ve şeytanın susması, kahrolmaları pahasına Allah yoluna girer, azim ve sebatla o yolda devam eder.

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Yaşadığımız anların sonuçları, kaderin basamaklarıdır aslında. Bazı şeyler vardır; olacağını asla tahmin etmeyeceğiniz ve olduğunda da hoşlanmayacağınızdan emin olduğunuz şeyler... Hayat, bize inat yaparmış gibi bu şeylerle karşılaşmamızı sağladığında, önceden yaptığımız planların hatta varsayımların nasıl da boşuna olduğunu görürüz. Hayatı, planladığının çok dışında bir yola girdiğinde, ne yapacağını bilmiyordu Yağmur... Hiç beklemediği bir anda, çok önemli bir haber alınca ne yapacağını şaşırdı Efe... Ve zaman, her ikisi için de en doğrusuna karar verdi

Yüzlerimizi aynı mesafeye getirirken tek elini belimin yanından,diğer elini omzum üzerinden kapıya yasladı. "Cihangir'in anlamı ne demek,bilir misin Dünya?" "N..Ne?" "Dünyaya egemen olan, dünyayı zapt eden kimseye denir Cihangir." Dudaklarını iyice dudaklarıma yaklaştırdı. "İsimlerin kişiliği etkilediği fikrine inanıyorum.Ve," artık aramızda hiç boşluk yoktu. "İsmimin hakkını vererek Dünyaya egemen olacağım." Hangi ara açtığını anlamadığım kapıdan içeri iterken,ben hala şok olmuş,beni öpmesini bekliyordum. Güzel burunlu pislik! Sanki Osmanlı şehzadesiydi de yok Dünyaya egemen olacağım yok Dünyayı zapt edeceğim! Sen önce kendini zapt et be!

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.

Okulun iki en popüler erkeği. Biri bütün okulun korktuğu ve korkudan ses çıkaramadığı Rüzgar. Diğeri istediğin de Rüzgar kadar korkunç olan ama bu yanını göstermeyen Doruk. Birbirlerinden nefret eden bu iki genç ya üvey kardeş olmak zorunda kalırlarsa? Peki ikisi de okula yeni gelen burslu öğrenci Kumsal'a aşık olsa? En fazla ne olabilir? Zaten her gün kavga eden bu iki genç için işler daha fazla karışmış olur mu? Sanki aynı evde yaşamak sorun değilmiş gibi. Rüzgar.. Dövüş konusunda tek rakibi Doruk! Okulun kabadayısı ama gene de okulun en gözde çocuklarınden biri. Herkes o ne derse yapar, Doruk hariç! Seras oteller zincirinin tek varisi. Babası öldükten sonra annesi ile tek başına kalan Rüzgar, bir ay önce annesinin Doruk'un babasıyla evlenmesi üzerine artık yalnız kalmıştır. Kimseye belli etmesede istediği ilgiyi hiçbir zaman bulamamıştır. Sert tavranın arkasında kimseye göstermediği kırılgan tarafını hep saklamıştır. Doruk.. Okulun gözde çocuklarından. Rüzgar'ın hareketlerine çoğu zaman karışmasada bazı zamanlar oyunlarını bozar. Okul da Rüzgar'dan korkmayan iki kişiden biri. Genelde etrafına karşı hep iyi huylu olan Doruk, ıçinde kimseye göstermediği bir Rüzgar yatıyor. Akal inşaat şirketlerinin tek varisi. Annesi öldükten sonra babası ile birlikte yaşıyordu. Taki babası Rüzgar'ın annesi ile evlenene kadar. Kumsal.. İzmir Güzel sanatlar lisesinde okuyordu. Sesi, piyonosu ve dansı o'na Türkiye'nin en iyi kolejinde tam burs sağladı. Kazandığı bu burs sayesinde annesini İzmir'de bırakarak İstanbul'a yerleşti. Kendi halinde sessiz, sakin ama damaranı basınca içinden bir kaplan çıkıyor. Annesine yük olmamak için, okul çıkışlarında yarı zamanla çalışıyor. Peki bursluları ezen Rüzgar'la ne yapacak? Baş edebilecek mi?

"Selam güzelim." Güzelim? cidden mi? pardon nerden tanışıyorduk çıkaramadımda? "Biraz fazla samimi sanki?" diye mırıldandığımda anlamamış bir şekilde bana bakıyordu. Yapmacık bir gülümsemeyle "Selam" dedim. Kafasını aşağı eğerek beni süzdükten sonra tekrar gözlerime baktı. "Akşam ne yapıyorsun güzelim?" e yok artık şimdi tanıştık? yok yok kesin buda uçkuruna düşkün olanlardan. "İlk olarak bana güzelim demekten vazgeç. Sonra akşam ne yaptığım seni ilgilendirmez." "Aa neden öyle diyorsun ki? Bak akşam için benden iyisini bulamazsın." yuuuh! resmen bana yatalım diyor. Sinirle ayağa kalktığında oturduğun sıandalye yere düştü. Ellerimi masaya koyarak yüzümü onunkine yaklaştırdım. "Şimdi beni iyi dinle! Ben Sürtük değilim. Ve onlarla kıyaslanmaktan da hiç hoşlanmam! Ayrıca sana şu aval aval bakan kızlardan da değil. Ben hiçbir kıza benzemem beni kimseyle karıştırma!" Böyle bir şey beklemediği için afallamıştı bende bunu bir fırsat olarak gördüm ve masada ki suyumu alarak sınıfa çıktım