**Bazen birşeye sahip olduğumuzu sanırız. Ama yalnızca 'sanırız'** "Herşey yoluna girecek!" "..." "Herşeyi unutturacağım sana. Bütün yaşadığın o kötü zamanları" "..." "İnsanlar neleri unutuyor.. Sende bu yaşadıklarını unutacaksın!" "Unutmayacağımı ikimizde biliyoruz" "Unutmak zorundasın lanet olası! Unutacaksın!!!" ~Bu genç bir kızın direniş hikayesi değil, genç bir adamın yok oluş hikayesidir~

GİRİŞ Klasik masallar vardır bilirsiniz; Üvey anne ve kız kardeşlerinin baskısı altında pasife olmuş zavallı kız, bir perinin yardımı ile baloya katılır prensi etkiler, büyünün bozulmasına saniyeler kala kaçarken, sakarlığının kurbanı olur ve ayakkabısını düşürür. Kızın büyüsüne fena kapılan prensimiz ülkenin her yerini arar ve kızı bulur. Cücelerle yaşayan prenses cadının verdiği elma sonucu zehirlenir ve onu yine bu durumdan kurtaran beyaz atlı prensidir. Bazılarının durumu içler acısıdır bir kurbağayı öpmek zorunda kalır. Ve hepsi şu cümle ile biter; "Sonsuza kadar mutlu yaşadılar." Ama bu masal biraz farklı. Bu; Bir Kötü Kız Masalı.

Umudunun kaybettiğin anda karşına çıkıp yüznü aydınlatan biri gibi, Üzüldüğün anda karşına çıkıp kocaman bir tebessüm oluşturan biri gibi, Ağladığında göz yaşlarını silip içini huzurla dolduran biri gibi, Ne biliyim aynı sen gibi... Bazen gülüp bazen kızacaksınız. Ondan nefret edip şuna aşık olacaksınız. Yeri geldiğinde aşka lanet edip aşık olacaksınız. Ne olacağını merak ediyorsanız buyurun hikayeme...

Bir evliliği ayakta tutan yegâne güç; adamın sevdası, kadının bu sevdaya sarılışıdır. Mutluluğun formülü birbirine sevmekte saklıdır. Bu formülü bozacak günler Eroğlu konağının kapısını çalıp içeri buyur edilir. Bebek hasretinin tutulduğu konakta KUMA rüzgârı eserken kaosa doğru sürükleyen fırtınaya iki kadın, bir adam tutulur. Hayat ters köşeden vurarak bebeği olamayan yıllarca bu eksikliğin acısını pervasızca çeken, hastaneden hastaneye koşuşuna, umut etmekten ve istemekten yorulmayan kadının hayatına kuma gölgesi düşürür. Karısının bebeği olmadığı her gün aşkı daha sağlam ayakta dururken seven adamın duygularını ve aklını yitirecek kâbus gerçekleşir. Kokladığı gülün üstüne bir kır çiçeği yerleşir, bu çiçek tohumunu verir ve sevdaya tutulmuş adamın kalbi ikiye bölünür. Konağa düğünsüz derneksiz üzerinde bir gelinlikle kapıdan içeri alınan kadını beklediğinden daha zor bir hayat, beklemediğinden daha kötü bir evlilik gerçekleşir. Zorlu sınavlara tabi tutulur, aşk ve sevgi yoksunu bir evlilikte ayakta durmaya çalışır. Kocası tarafından merhamet dilenen kadın halini alır. Sevda bir kadında tutku bir kadında aynı çatı altında zorlu yaşam sürdürülür. Arafta kalmış bir adamın, bu adama bağlı iki kadının yaşamı zorlu serüvenlerle akıbeti belli olmayan sona doğru giderler. Ateş düştüğü yeri yakar KUMA gelir. Hasreti kadın dindirir bebek doğar. Adam ikiye bölünür. Ve aşkı hangi kadın alacak sorusu akılları alır. Ben Ezo; üzerine kuma gelmiş kadınım. Şimdi sığındığım limanım kocamın kalbindeki aşkım. Ben Şerwan; bir kadının hayatını kalbine alan, bir kadının hayatını omzuna alan adamım. Ben Beritan; kuma giden kadınım. Benim tek dünyam kucağıma aldığım bebeğim.

"Bak şu simsiyah giyinmiş olan varya ismi, Siyah.Grubun lideri.Hakkında fazla bir şey bilinmiyor. Ama kimseyle yatmamış hatta öpüşmemiş bile. Bu yüzden gay olduğu söyleniyor!" dedi Buse.Siyah'a dönüp iyice inceledim. Ama bu haksızlık, bu kadar yakışıklı biri gay olamaz! "NE GAY Mİ? "diye bağırdım. Sesli düşünmemin yanında, bir de bağırmıştım. Ne kadar akılsız olduğumu düşünmeye vakit bulamadan, onunla göz göze geldim.Çok kötü bakıyor, hapı yuttuk! Herkes bana bakarken bir anda ayağa fırladım. Çetenin yanından geçerken , kolumu tutulmasıyla sessizce küfür edip arkamı döndüm. "Kimmiş gay olan?"dedi sert ve tok sesiyle. " Kimse..hiç kimse!"dedim sesimin titrememesine sevinerek. "Sana kim dedim!"diye dişlerinin arasından konuştu ve hala tuttuğu kolumu sıktı.Ben de Demet Alaca isem kendimi asla ezdirmem! O masum , ezik kızlardan olamam. Kolumu bir hışımla çekip konuştum. " Sensin gay olan.Herkes aynı şeyi söylüyor ama yüzüne yemiyor tabi. Sen ga-"dernek dudaklarımda hissettiğim dudaklar ile sustum...

"Kurallar mı??" Yere bakarken pis pis sırıtıyordum. Kızlara hareket etmeleri için başımla işaret ettim. Giriş kapısına yaklaştığımız sırada çocuğun sesini tekrar duymamla durakladım. "Bu okulun kuralları var ve kim olursanız olun, bu beni ilgilendirmez. Herkes bu kurallara uymak zorunda." Benim duraklamamla kızlar da duraklamıştı. Geri döndüm ve çocuğun yanına yavaş adımlarla ilerledim. Kızlarda beni takip ediyordu. Çocuğa iyice yaklaşmıştım. Çocuğa doğru döndüm ve konuşmaya başladım. "Biz, bizden başkasının kurallarına uymayız. Eğer ki bizi kurallarınıza uymaya zorlarsanız işte o zaman kendi kurallarımıza göre oynarız ve bu sizin için hiç iyi olmaz." Tekrar hareketleneceğimiz sırada bir başkası konuşmaya dahil oldu. " Neymiş sizin şu kurallarınız??" "Birinci kural: Bu çeteye asla bulaşma..(!)" --- Ada, Pamira, Yankı ve Gece dört en yakın arkadaş Hepsi birbirinden farklı ama onlar daima birbirlerine bağlılar Peki bilinmeyen gerçekler ve büyük sırlar bu güzel arkadaşlığı bozabilir mi?

Sana demlenen şiirler var

Hatalar insanı aşka taşır mı? Seven bir erkek hata yapan bir kız... Hikayemize hoşgeldiniz.

Hayallerin Gerçekleşiceğine inanıyosanız eğer Rüyalarında gerçekleşeceğine inanırsınız. Tesadüflerle başlamıştı hikayeleri şimdi de tesadüfle başlıycak.Gülmeye hazır mısınız?Çünkü bu iki gerizekalının ilişkilerine bol kahkaha atıcaz.Ağlamak yok. Almila;Üvey abileri ve kuzenleriyle hayatını gülerek geçiren,asi ve bir o kadar da saçma espiri yapan kızımız.Küfürbaz,eğlenceli,sinir bozucu. Efe;Tabiiki de yakışıklı sapığımız.Onun yanındaysanız her an utançtan yüzünüz domates tarlası gibi kızarır.Uyuz,sapık,yakışıklı. ''Hey sen o otobüsteki,direği tutunup yine sarsılan ve sarsılmana rağmen cool olan çocuksun.'' dedim parmağımlı onu göstererek.Koyu yeşil gözlerini bana bakmak için çevirdi ve güldü. ''Vee sen de,otobüsün için sanki angus gırtaklıyomuş gibi bağırarak şarkı söyleyen kızsın.'' dedi gülerek. ''Ah..evet o benim.Beni böyle hatırlanman ne güzel.'' Diğer Töre hikayesinin devamı gibi bişey.Ve diğerini okumadan buna geçebilirsiniz.(Galiba) -Kapak Tasarımı için Knyhilal'e teşekkür ediyorum-

Güldüm. Sinirimi belli edersem müthiş vampir guclerim benden habersiz ortaya çıkardı. . Gülmeme dahada sinir olmuşa benziyordu. Beni hızla yere itip karnima tekme atmaya başladı. Kedimi daha fazla tutamadım ki yavaştan rüzgar esmeye başladı . Hatta tavanda asılı korkunç lamba bile sallandı . Arasın tutup çekmesiyle tekmeleride durmuştu . 'Abi napıyosun . Öldüreceksin kızı' 'Gebersin' yerde yüz üstü uzaniyordum. Bayıldığımı zannettiler sanırım . Yerden destek alarak kalktım ve dik bir şekilde durmaya başladım. Ne kadar şaşkın bakıyor bunlar . Gülümsemeyle onlara bakmaya başladım. Neşeden yoksun gülümsememle . 'Bağlayın lan şunu' ♡♡♡♡♡♡♡♡ Baksana kız oda vampir sende. Siz ne güzel yakıştınız ' Sussana sen bi . 'Ne susucam be taş gibi çocuk işte ' Ic sesimin dedigi ile Erdinçe döndüm. Bana bakıyordu. 'Ne oldu' sırıtmaya başladı. 'Aklını okuyordum'. Dediği ile önce tepki vermedim . Ardından kafama dank etti . Ulan bu benim iç sesimle tartışmamı dinlemiş. Hemde gıybetini yaparken. Sinirle önüme döndüm. Rezil olmuştum resmen. ♡♡♡♡♡♡♡♡ Içeri hızla Erdinç ve diğerleri girdi. Alevler iyice korkarken 'ama sen ölmüştün' Diyince erdinç korkun bir kahkaha attı ve 'hortladım' dedi. Borayla göz göze gelince bir adım geri attı. Sonradan fark ettim. Gözlerim hala mordu. Ona sırıttı m. Erdinç bana döndü 'biliyorlar' deyince neyden bahsettiğini anladım. Bizim vampir olduğumuzu biliyorlardı. ♡♡♡♡♡♡♡♡ Sizde bu deli ve güçlü kızın hikayesini merak ediyorsanız... Deli dünyamıza katılabilirsiniz -LİMON MORTEM kelimesi ilk kez bu kitapta kullanılmıştır!