" Önüne baksana kızım! Kör müsün? " " Ben nerden kızın oluyorum senin? Asıl sen önüne bak! " " Çekil önümden işim gücüm var benim. Bir de seninle uğraşamam! " Yeni geldiği okulda ilk günden sorun yaşayan Rüyal, başına aldığı beladan habersizdir. O belayla acaba baş edebilecek mi? Sanki kendisi çok mu saf? ! 20 tutanağı yüzünden atılmadı mı eski okulundan?

Elçin bu sene yeni okula geçmiştir. Tabi ki de okulda ki zengin züppe olan Mert be arkadaşlarınla tanışıncaya kadar her şey yolundadır.Tanıştıklarında nemi olacak onu tam olarak bilemeyiz yemi olacak ? yoksa kazanmı?

Bilinenler yanlıştı. Karanlık masumdu, saftı. Her şeyi içinde gizlerdi. Üzüntüleri, sevinçleri, yaşanmışlıkları... Bir ışıkta dağılacak kadar narin, ışığı yutacak kadar güçlü. O karanlıktı... Kuralları yıkıp kendi kurallarını oluşturan. O bendim. Kimse de beni dağıtacak kadar aydınlık değildi. Karanlık kalbim, kalbi olmayan birine düşman olacak kadar aptal, onu sevmeyecek kadar ruhuma bağlıydı. Karanlığın içindeki kanın kırmızısı beni temizleyecek tek şeydi.

Sevda özlemek,özlemek yalnızlıktır..

Benliğini bürüyen nefret, damarlarında akan kana karışırken, ölüm çığlıklarını andıran hüzünlü bir senfoniye uyum sağlayan, gözleri buğulu genç bir kadın... Ruhunun tuvalleri, göz yaşlarıyla defalarca yıkanmasına rağmen, halâ bir kar tanesini aratmayacak kadar bembeyaz. Onunla birlikte, bu uğursuz senfoniye ayak uyduran bir yabancı daha var. İhtirasla bütünleşmiş heybetli bir adam... Bal rengi gözlerinin derinliklerinde, tozlanmış acı bir geçmişten başka bir şey yok. Ve tam da şu anda, bu iki yabancının yollarının kesiştiği şu ıssız yerde, esen cılız bir rüzgar, içlerinde yeşeren son yaprağı da önüne katıp sürüklerken, şimdi onlar için mevsimlerden intikam.

Birbirlerinden güç alan iki ayrı ruha, iki ayrı bedene ve iki ayrı kalbe sahipti onlar. Bu olgular her ne kadar birbirlerinden ayrı olsa da, görünmez bir iple bağlanmışlardı sanki. Bedenleri sıkıca kenetlenen ve sonsuzluk vaat eden kalplere, ruhları ise karanfil kokulu duygulara ev sahipliği yapıyordu. ••• Karanlığında yetiştirdiği hayallerini aydınlığa çıkarmaya çalışan Başak ve gecenin hüznünde boğulmuş Gökhan'ın üzerine kara bulut gibi çöken Buğra; farkında olmadan onların kurtuluşu ararken yeniden varoluşu bulmalarını sağlıyor. Bu ikili, eğer sonlarının nasıl biteceğini bilselerdi yıldızların muazzam parıltısını izlemek yerine, ay ışığının gölgesi altında saklanmayı tercih ederlerdi. 27.06.15 • 22.08.15 「Wattys 2015'in en iyi keşfedilmemiş hikayesi」

Küçük küçük başlayan hayallerin büyük hikâyesi... Aslının ve Meltemin tutkularıdır Shahrukh KHAN, Aamir KHAN ve tabiki de hayal kurmak. Bu üç tutkularını birleştirip ölümsüz bir kitap yazarlar ve tam tamına üç yıl sonra unutulmaz bir yolculuğa çıkarlar. Bu hikaye, sizlere iki kızın yolculuklarını, hayallerini ve umutlarını anlatacak :) iyi okumalar :)

Hayatı sırandandı. Ta ki yan eve birileri taşınana kadar...

→01.07.2015 • 29. 09. 2016← "Sea New York, ben Seray. New York'a okumak için gidiyorken, bir çalar saat yüzünden mallıkta diploma almış-" "Ayrıca sekiz baklavalı..." "Burada tanıtım yapıyoruz, karışmasana!" "Aslında şöyle olacaktı; bir yellow yellozun kafama saat atmasıyla yunan tanrıçalarına taş çıkartacak olan varlığın kafası sargıya alındı." "Keşke ölseydin." "Ben ölseydim sen kime aşık olacaktın?" "Ben ve sana aşık olmak? Güldürme beni." "Benim ve baklavalarım için deliriyorsun." "Yapmıyorum tanıtım, okuyun işte! Hadi gidelim baklavalar!" © Tüm hakları Barış'ın baklavalarında gizlidir. Stardustst♥LegandryStar Kapak bana ait #35 in mizah ~ #3 in gökyüzü ~ Teşekkürler!

*** "Ayrılan sendin." Bu sefer düşünmeden cevaplama sırası bendeydi. "Daha öncekilerde de bendim." "Her neyse. Beni hiçbir şekilde ilgilendirmez. Acından..." dalga geçer gibi bir ses tonuyla söylemişti bu kelimeyi "...bahsettiğim için kusura bakma." Birkaç saniye sessiz kalmıştık. Sessizlik içimi yiyordu ve o kızla olan yakınlaşması... Hayır, dayanamayacaktım. Sormak, laf dokundurmak zorundaydım. Sanki hakkımmış gibi... "Ben de biraz evvel ilgilendiğin kızla dans edersin diye düşünüyordum." Bir kaşı yukarı kalkmıştı ama dudakları da kıvrılmıştı. Hatta, kendini gülmemek için zor tutuyor gibiydi. Komik bir şey mi söylemiştim? "Eğer onu dansa kaldırmasalardı onunla ederdim." Bana şu cevabı vermek yerine yumruk atsaydı, bundan daha az bir etki yaratırdı. Bir anda kızı masasında gördüm. Daha fazla aşağılanmaya dayanamayacaktım. Elini bıraktım aceleyle, diğer elimi de omzundan çektim. Şaşkınlıkla bana bakarken gözlerinin içine baktım ve onu daha fazla merakta bırakmadım. "Kendisi şu an boşta. Kaldırabilirsin." dedim ve hızlı hızlı pistin dışına yürümeye başladım. Ama çok geçmeden bileğimden yakaladı ve tüm vücudumun, elektrik çarpmış gibi titremesine neden oldu. "Ama şu an seninle dans ediyorum ve pişman değilim." *** Kader, bir defterde yazılı olsa, hiç korkmadan o sayfaları kopartabilecek cesarette olan Rüzgar, cesaretini sadece Eylül'ün aşkında bulamıyor. Eylül'ün gözlerine bakarken, altına işemiş bir çocuk gibi korkak ve çaresiz. Aşk cesaretini bulamayışının tek sebebi yıllarca bu duyguya inanmayışı değil. Bunun gerçek sebebi yıllar öncesinde gizli. Eylül'se bunu bilmiyor ve çaresizce 'Neden' sorusunun cevabını arıyor. Bulabilmekse, hemen hemen zamanı geriye döndürebilmek kadar güç.