Κρήτη 1930. Οι πρώτες δύο λέξεις που έμαθε η Δήμητρα σε εκείνο το μικρό το τόσο μίζερο σπίτι ήταν το "με πονάς". Ένας πατέρας βίαιος, σκληρός και πέτρινος και μια μάνα εύθραυστη σαν κρύσταλλο. Μια αυτοκτονία θα χαράξει το χωριό. Πως θα συνεχίσει η ζωή της οικογένειας?

Μόλις στα εικοσιδύο της χρόνια η Μπέλα Γκριν νόμιζε πως είχε την τέλεια ζωή, παντρεμένη με τον δισεκατομμυριούχο Φίλιπ Ντάιαμοντ- τον άντρα που όλες οι γυναίκες θα ήθελαν δικό τους και φυσικά τον άντρα με τον οποίο ήταν ερωτευμένη από το λύκειο. Τι γίνεται όμως όταν μια μέρα γυρνώντας σπίτι βρει τον σύζυγό της σε έξαλλη κατάσταση; Όταν πετάει μπροστά της διάφορες φωτογραφίες που δείχνουν εκείνη να τον απατάει; Παρά τις προσπάθειες της να του εξηγήσει, εκείνος δεν την ακούει και την πετάει έξω από το σπίτι του και την ζωή του. Εκείνη και το αγέννητο μωρό τους για το οποίο δεν έχει ιδέα. Τι θα γίνει λοιπόν όταν μετά από πέντε χρόνια, όταν η Μπέλα επιτέλους αποφασίζει να ξαναφτιάξει την ζωή της, την συναντάει τυχαία σε ένα κλαμπ; Όταν μαθαίνει για την ύπαρξη του γιου του; Φαίνεται αποφασισμένος να την διεκδικήσει ξανά, θα τα καταφέρει όμως; ~•~•~ «ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΝΑ ΠΆΡΕΙ!» μου φωνάζει έχοντας χάσει την υπομονή του. ~•~•~ «Είμαι έγκυος στο παιδί σου, Φίλιπ» ψιθυρίζω, τόσο σιγανά που αμφιβάλλω αν με άκουσε και κλείνω την πόρτα πίσω μου.

Αλεξ-Ε μικρο προσεχε που πας!! Βαλ-Μικρο να πεις κατι που προφανως δεν εχεις οπως δεν εχεις τα κοτσια να παραδεχτεις πως εσυ εκανες μαλακια γιατι εγω μια χαρα πηγαινα εσυ επεσες πανω μου!! Μαλακα ε μαλακα! Καλε απο ποτε ο αερας ειναι τοσο συμπαγης;ουψ γραψτε λαθος ο τοιχος ειναι. Χε χε χε...οχ. Και ναι εδω βρισκομαι κολλημενη αναμεσα στο τοιχο και σε ενα πιθηκο ο οποιος εχει πολυ ωραιο αρωμα. Και τι με νοιαζει εμενα ειπαμε;α δεν ειπαμε;ουτε και θα πουμε το πιθηκο, το γουρουνι που μου το παιζει και ωραιος. Σιγα τον ωραιο ο κυριος Γιαννης που εχει το μπακαλικο πιο ωραιος ειναι. *και ναι τι σε νοιαζει το αρωμα του;ναι παιξτο μας ανεπηρρεαστη απο το 8pack που φαινεται απο τη μπλουζιτσα του παιδιου...ε κι εσυ θα κρυωσει το παιδι κοιτα πως κολλαει πανω του απο τη σοκολατα που ΚΑΠΟΙΑ εριξε πανω του...* Οχου μωρε παλι εσυ; *ναι μωρε γιατι ξερω πως σου ελειψα... τωρα γιατι καλε αυτος βγαζει σπιθες. Τη γαργαλησες Βαλερια για ακομη μια φορα...τα συγχαρητηρια μου και εις ανωτερα!* Αλεξ-Για προσεχε λιγο τη γλωσσα σου γιατι αλλοι μου εχουν κανει πολυ λιγοτερα και ειχαν πολυ ασχημη καταληξη...

Το βιβλίο "ΚΙ ΌΜΩΣ" κυκλοφορεί σε πρώτη έκδοση, την Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

"Δεν θυμάμαι να είμαστε μαζί για να σε νοιάζει τι κάνω." είπα τσαντισμένη και χτύπησα το πόδι μου στο πάτωμα. "Ούτε το όνομα σου θα θυμάσαι σε λίγο." απάντησε και πριν προλάβω να απαντήσω όρμησε άγρια στα χείλη μου. Η Έλλη είναι μια κοπέλα 17 χρονών και πηγαίνει δευτέρα λυκείου. Είναι πολύ αγενής, και η αυτοπεποίθηση της έχει ξεπεράσει τα όρια. Με λίγα λόγια, όλες την χαρακτηρίζουν ως η 'bitch' του σχολείου. Η Έλλη καταφέρνει να τραβάει όλα τα βλέμματα των αγοριών, κάτι που νευριάζει τα κορίτσια. Μπορεί να έχει όποιον θέλει εκτός από έναν, τον Αχιλλέα. Ο Αχιλλέας είναι ο player του σχολείου και κάθε βράδυ έχει μια διαφορετική κοπέλα στο κρεβάτι του. Πολλοί θα έλεγαν ότι η Έλλη και ο Αχιλλέας θα ταίριαζαν μαζί, μόνο που υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια. Μισούν ο ένας τον άλλον! Για πόσο ακόμα όμως θα κρατήσει αυτή η έχθρα? #2 στην Εφηβική φαντασία 12/8/2016 #1 στην Εφηβική φαντασία 22/8/2016 ©DO NOT COPY THE STORY ALL RIGHTS RESERVED®

"Και αν χάσεις..."πλησίασε και άλλο κοντά μου , μικραινοντας την απόσταση μεταξυ μας. "Τι θα γίνει τότε?"ρώτησα σηκώνοντας ειρωνικά το φρύδι μου , προς το μέρος του. "Δεν θες να μάθεις."ψιθύρισε αισθησιακα μηδενιζοντας το κενό που μας χώριζε. Cover : me All rights reserved.Please don't copy.

[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ]-ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Με κοιτούσε υποτιμητικά και με εκανε να αισθάνομαι ακομη πιο άβολα.Ειναι η στιγμή να του πω αυτο που ηθελα εξαρχής; Μετα απο πολυ σκέψη πηρα το θάρρος να του μιλησω ξανά και να του προτείνω αυτο που ειχα βάλει στο μυαλό μου απο την ώρα που το σκέφτηκα. 'Αυτο π-που ηθελα ν-να σου π-πω...'το τραύλισμα μου δεν βοηθούσε καθολου!Με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω και αρχισε να προχωράει κοντα μου κανοντας μου νόημα να συνεχισω. 'Χ-χρειάζομαι την β-βοηθεια σου.'τραυλισα πηγαίνοντας ολο και πιο πισω καθως η στενή επαφή επισης δεν με βοηθούσε καθολου. 'Και εγω γιατι πρεπει να στην δωσω;'ρωτησε σηκώνοντας το φρυδι του και εχοντας το γνωστό του μισο χαμογελο στο υπέροχο προσωπο του. 'Και οι δυο ξ-ξερουμε το γιατι.'απαντησα χτυπώντας στον τοιχο και κοιταξα τα καταγάλανα σαν την θάλασσα ματια του,έντονα. 7/1/16-31/10/16 © All rights reserved Please don't copy the story

Αν η τάξη είναι η ηδονή της λογικής, η αταξία είναι η απόλαυση της φαντασίας. Paul Claudel, 1868-1955, Γάλλος ποιητής Η αξία των ανθρώπων έχει την εποχή της, ακριβώς όπως και τα φρούτα. Λα Ροσφουκώ, 1613-1680, Γάλλος συγγραφέας