Zengin olmak hiçte iyi değildi. Liseden kurtulmama son bir sene kalmışken o mendebur ile abim yüzünden tanışmak zorunda kalmıştım. Yeşil ama öfkeli gözleri, rüzgara meydan okuyan saçlarıyla ayaklı bela olan müstakbel kocam Poyraz ve tabiki eksik olmayan çetesi… Sanırım her şey için çok geçti. Ben artık poyrazdan geriy...
-Türk kızı dediğin; yağmur yağdığında çayını, kahvesini alıp yağmuru izlemez. 300 km hızla balkona koşup çamaşırı toplar..
"Poyraz tut şu biberonu.." "Ama Rüya'm sen dedin ki bezi.." "Poyraz şu an bunu diyorum.. Hişt tamam bebeğim ağlama.. Poyraz bak hep senin yüzünden ağlıyor." "Rüya hadi bebek benim yüzümden ağlıyor ya sen niye ağlıyorsun ?" Rüya ve Poyraz isimli iki koca bebeğin yanına birde minik hırsızımızı eklersek ne mi olur ? Kar...
Sadece masmavi hayallerim vardı. Gökyüzü gibi uçsuz bucaksız hayaller... Sadece gerçekleşmesini istediğim bembeyaz dileklerim vardı. Bulutlar kadar özgür dilekler... Saklı olan bir hazine gibiydi kalbi. Keşfedilmeyi bekleyen bir hazine. Mutluluk tınısı sesi duyuluyordu uzak diyarlardan. Aşkı ve mutluluğu yanlış beden...
Kendisini kaçıran adama bağlanan mal bir kız, ve kaçırdığı kıza aşık olan bir gerizekalının hikayesi.
Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim...
