EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

(SATIŞTA) O an, bana döndü ama yüzü yoktu. Şaşkınlıkla ona baktığımda gözlerimi kıstım, korkudan nefes alamıyordum. Başında bir pelerin olduğunu ve o yüzden yüzünü sakladığını anladığımda derin bir nefes alabildim ama korkum hâlâ geçmemişti. Ve sonra konuştu. "Gelmişsin," dedi korkunç bir sesle. "Seni arıyor." Sonra garip bir şey oldu, havalandı ve üstümden uçarken bana saldırdı. Bir el ateş sesi duyduğum zaman bilincimi kaybettim. 28 Ağustos 2014

Eftalya yayınları farkıyla kitap oluyor ;) Kasabanın mezarlığına geldiğimizde araba durmadan inip koşmaya başladım arkamdan da hepsi gelmeye başladı . İsmini mezar taşında görünce Bağırdım "Destaaan" diye ellerimle kazmaya başladı "Destan bırakma beni" Arkamdan Çınar bağırdı, Emir de benim gibi kazmaya başladı "Kazma kürek bulun" diğerleri de elleriyle kazmaya başladım "Bak bırakırsan beni affetmem seni " ... Kelime hataları noktalama yanlışları felan düzenleniyor arkadaşlar ....

Oda çoktan dumanla kaplanmış görüşümü engelliyordu. Ciğerlerime hava çekmek için öksürüp hırlarken bir yandan da odadaki rafların arasında koşar adımlarla ilerleyip Brad'i arıyordum. Sonunda onu duvar boyunca uzanan dolabın dibine tünemiş bir şekilde buldum. Yanına eğilerek onu sarsmaya başladım ama kıpırdamıyordu bile. Canlı olduğunun tek belirtisi nefes alırken inip kalkan omuzlarıydı. "Brad!" Burada biraz daha kalırsam yanına da ben yığılacaktım. Kafamdaki bütün soruları bir kenara ittim, elimi çabuk tutmalıydım. Onu doğrultarak yüzüne vurmaya başladım. Uyanmalıydı. Tanımıyor olsam da onu burada bırakmazdım. Tüm vücudum yanıyor, durmaksızın öksürüyordum. Bilincimi kaybetmeden önce gördüğüm son şey Brad'in bağırarak burada ne aradığımı sormasıydı.

Nasıl bir dostluktu onların ki. Birbirleri için karşılarına alamayacakları kimse yoktu ve yine ölüme meydan okuyacak kadar çok seviyorlardı birbirlerini. Biri üşengenç biri kavgacı biri süslü biri sakar biri uykucu biri de aç ayı. Ee bunların hepsi varsa başları beladan kurtulur mu? Gelin beraber bakalım. Pelin, İlknur, Sevcan, Gizem, Berna, Mert...

"Ben.." dedim yutkunarak. Yüzüne baktım. "Ölmek istemiyorum." Gülümsedi, yüzü hüzünle gölgelenmişti. "Ölmeyeceksin." Kayıp Tanrıça serisi 2.kitabıdır. 6 Haziran 2015 Tüm Hakları Bende Saklıdır. ©

Ateşli Kanatlar Serisi 2.Kitap Şeytana aşık olmak mı? DAHA NELER! Pekala belki de baştan başlamalıyım. Adım Cassie ve ben gelmiş geçmiş en şapşal şeytan avcısıyım. Daha doğrusu avcısıydım ta ki on yedi sene boyunca üzerimde taşıdığım büyü bozulup aslında bir şeytan olduğumu öğrenene kadar. Artık şapşal değilim, artık güçlüyüm çünkü yeni düzen bunu gerektiriyor. Güçlü olup kardeşimi eski halkım olan iblis avcılarının elinden kurtarmam gerek. Ama bu pek kolay değil, çünkü avcılar artık dünyadalar ve benim dünyaya inmem için Aidanhell'in yardımı gerekiyor. Aidanhell kim mi? Ah o bir insan değil, bir erkek hiç değil. O bir şekilde daha fazlası. O büyük şeytan Lucifer'ın oğlu! Şeytanların yeni kralı Aidanhell'e ne kadar aşık olsam da babasını öldürdüğüm gerçeği aramızda derin kuyular açtı ve onarmak için bir aşktan çok daha fazlası gerekiyor; sadakat, güven ve güç. Lanet olsun ki benim için yanlış olan bir erkeğe aşığım ve onu devirip tahtına çıkmam bekleniyor! Çünkü ben dişi şeytan Lilian'ın kızıyım ve unutmadan macera daha yeni başlıyor!

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Normal bir gün gibi başladık güne. Normal bir Pazartesi günü gibi. Okula giderken olanlar karşısında olabildiğimiz kadar güçlü kaldık ama Tanrıça olduğumuz gerçeğine bir türlü inanamıyorduk. O kaza olmasaydı yine buraya gelecek miydik? Neden bizi seçtiler ki? Bunun getirdiği sorumluluklar ne? Sorular beynimizin içinde dolanıyordu. Bu bir ödül müydü? Neyin ödülüydü ki? Tüm bu soruları bir kenara atmalıydık. Zorla da olsa buraya alışmak, güçlü kalmak zorundaydık. Tanrıçalar insanlara yardım etmez miydi? Şuan bizim yardıma ihtiyacımız vardı.

Yanlış bir zamanda yanlış bir yerdeyim. Bana tek yardım eden korkusuzluğum. Aşacağım engeller beni korkutacağına daha bir cesaretlendiriyor. Bulunduğum laboratuvardan kurtulmak tek hedefim. Ben bir denek değilim. Ben yüz binlerce muma umut olacak bir kibritin ateşiyim... Bu yolda benle olmak ister misiniz? Hadi o zaman sayfaları hızlı bir şekilde gözlerinizden geçirin...