Küçük bir kasaba da kasabanın güzeli olarak tanınan Esra, görücü usulü evlendirilecekti. Evleneceği kişinin, sert sinirli ve hiç kimseye benzemeyen tarafını tanıyacak ve ona geri dönülmez bir şekilde âşık olacaktı. Yusuf ve Esra herkesten, hepsinden farklıydı... •••• *©Tüm telif hakları EPSİLON yayınevine aittir. *Bu kitap, 18 NİSAN 2016 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır. *Romantizm popüler arasında on beş kere, birinci sıraya yükseldi.

PERVANENİN IŞIĞA TUTULDUĞU GİBİ UMARSIZCA TUTULUP KALMIŞ OLANLARA... *** "... töre, adet, gelenek, anane diyerek en az değerin sevgiye, en çok değerin el aleme verildiği o kalıplarla yaşadıkları içindi. Bu kalıplar öyle güçlüydü ki ona uymak istemeyeni yıkıp geçiyor, yok ediyordu. Uyanı ise daha çok ezip silikleştiriyor, zamanla kendine katıyordu."

Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşkun akışın yön vermesiyle devam etti. Yine seçimim dışında bir yolculuğa devam ediyordum ama en azından gittiğim yön belliydi. Akıntıyı karşı koyma isteğim ise cidden komikti. Bir yaprağın koskoca nehir karşısındaki şansı nedir ki? Belki de benim hayatla ilgili, herkesin kendi hayatında dönüm noktası dediği ilahî mesajım bu zor yolla gelmişti. Mesaj... Evet, her şey bir mesajla başlamıştı zaten. O gün gelen ve aptal bir gençlik heyecanıyla ardını hiç sorgulamadan cevapladığım bir mesaj... Kadir, kız arkadaşından gelen mesaj üzerine onun istediği yere gider ancak içine çekildiği şey beklediği gibi romantik bir buluşma olmayacaktır. Çünkü gittiği yerde onu bekleyen kişi sevgilisi değil Aslı'dır. Herkesin Deli Kız diye bildiği Aslı...

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Yalandan doğan hayat... Bir Çiçeğin hikayesi... Ruhumda ki esaret sessizliğimin gölgesiydi. Soğuk duvar kalbimin aynası, beyaz tavansa zihnimin zıttıydı. Hayat dilimizde bir kelime, yaşamımızda ise binlerce acıydı. *************************** Hayat bazen hiç beklemediğiniz bir anda, hiç beklemediğiniz şeyler çıkarırdı karşınıza. Benim de çıkardı. Yalanlarla büyüdüğümü öğrenmiştim o zaman. Ya da asıl yalanın ben olduğumu. İlk yalnızlığımı o zaman tattım. Şimdi, burada bu puslu dört duvar arasında kendimle baş başayım. Neden mi delirdim? İşte sebebi... "Gölgelerin içinde kaybolmuşken geldim sana, sen benim ışığımdın." Hayatı gölgede yaşayanlara ithafen...

BERDEL -Düşünsene Mizgin seni Şanlıurfa kadar sevdiğimi; Çıldırırsın!- Duyduklarından sonra genç kadının dudaklarından dökülenler sonları olmuş gibiydi. -Ez qurbanete bıvım Şanlıurfa- (Kurban olurum sana Şanlıurfa!)

.

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Bu hikaye klasik gibi görünen masum kız ve kötü çocuğun hikayesiydi.Ben ise yan rolde ki okuldan kendini soyutlamış kötü kızdım. Ben Derin Arsoy bu hikayenin başrolü değilim.Ben sadece dışarıdan izleyip acı çeken bir kızım. ~~~~~~~~~~~ İnsanlar ne yaşadığını umursamadan üstüne gelir ve yargılarlar.Eğer kötüysen masum da değilsindir.Bu hikayenin kötüsü Derin Arsoy'du.Ama o bu hikayenin başrolü değildi. Bu hikayenin asıl başrolü Güney Alsancak'tı.O kötü bir çocuktu.Hem de diğerleri gibi masum kızı seven kötü bir çocuktu. İnsanlar Güney'i havalı bulurdu.Çünkü o kötü çocuktu.İnsanlar Derin'den nefret ederdi.Çünkü o kötü bir kızdı. •••••• Bir Güney Alsancak atasözü der ki: -Bedeni orospu olanlardan değil,ruhu orospu olanlardan korkacaksın {Hikayede küfür geçmektedir}