Hayley Rogers jest jedną z najsławniejszych młodych aktorek swojego pokolenia. Pojawia się na czerwonych dywanach, otrzymuje liczne nagrody, a jej twarz co najmniej raz w tygodniu ląduje na okładce jakiegoś magazynu. Ze względu na osiemnaste urodziny swojej przyjaciółki, niczym Hannah Montanah ubiera perukę, kolorowe soczewki oraz zmienia styl ubierania, aby bawić się tak, jak każdy inny osiemnastolatek. Co wydarzy się, gdy w tym samym klubie pojawi się Luke Hemmings - gitarzysta i piosenkarz zespołu, za którym szaleją miliony?

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!

Jeden niewłaściwy ruch, jedna niewłaściwa decyzja, jedna niewłaściwa sytuacja. To wszystko nie miało mieć miejsca, a może to wszystko miało się zdarzyć... Jak długo będą musieli udawać? Czy mur nienawiści może zniknąć? Czy można zaufać komuś kogo się nienawidziło? A co jeśli ona go potrzebuje? Zapraszam do czytania <3 *akcja dzieje się przed wydarzeniami z insygni śmierci* 17 miejsce na topie dramione 13.05.2018

Czy jeden głupi esemes wysłany przez pomyłkę po pijaku może zbliżyć do siebie dwójkę ludzi? Opowieść z dużą ilością humoru, przynajmniej taką mam nadzieję. Na początku wszystko jest pisane w formie sms ale potem się to zmienia a po wiadomościach zostaje tylko pamięć. Nieznany: sorry za te wiadomości w nocy, byłem pijany i pomyliłem numery Ja: byłeś pijany? Kurde, że też na to nie wpadłam Nieznany: mam nadzieję, że cię nie obudziłem Ja: coś ty kto normalny śpi w nocy z niedzieli na poniedziałek Nieznany: okay, wyczuwam tą ironię Nieznany: przepraszam Zapraszam na część drugą - Love you Lydia #1 in fanfiction 18.02.16

Część druga opowiadania; „ZŁAMALIŚMY ZASADY". Nie miałam pojęcia czy sobie bez Ciebie poradzę. Nie miałam pojęcia czy nie umrę z tęsknoty po Twoim odejściu. Nie miałam pojęcia gdzie jesteś i co robisz. Nie miałam pojęcia czy jesteś szczęśliwy. Nie miałam pojęcia czy jeszcze o mnie pamiętasz. Nie miałam pojęcia czy jeszcze mnie kochasz i czy w ogóle żyjesz. Nie byłam pewna prawie niczego. Ale wiedziałam jedno: kochałam Cię na tyle mocno, że pozwoliłam Ci odejść. [Fikcja literacka: placówki, miejsca oraz ich położenia geograficzne nie pokrywające się z informacjami rzeczywistymi]