Bütün yollar çıkmaza giriyordu. Hayallerim,umutlarım siyaha dönüşürken pes edemiyordum. Vazgeçemiyordum. Kurtulmak istiyordum. Yaşamak,nefes almak istiyordum TÖRE SERİSİNİN İKİNCİ KİTABİ İLK ONU OKUMANİZİ TAVSİYE EDİYORUM

Bir Töre hikayesidir.

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Merhaba arkadaşlar Bu kitabi arkadasimla beraber yaziyoruz.Bu ilk kitabimiz oldugu için bir hayli heyecanliyiz. Hesabimizi açmakta ve kitabimizin kapagini yapmamizda yardimci olan _Kubraozer'e tesekkur ederiz. Yazdigi kitabi okumanizi tavsiye ederiz. İsminden de anlasildigi üzere bizim kitabimiz Bir Mardin Hikayesi kizimiz Mardin'li olduğu için töreden haberdardır ve ister istemez töreye kurban olur. Erkegimizi kitabimizda öğrenmeye ne dersiniz KEYİFLİ OKUMALAR

"Ben seni seviyorum zorunlu bir evlilik değil bu" demişti çaresiz bakışları ile evet ağaydı ama bu kendini zorla sevdirebileceği anlamına gelmiyordu sevgiydi bu gönül kimi sever belli olmuyordu. "Benim hayallerim var ağam yapmayasın" demişti genç kız ağlayarak... ♠"ZORLA EVLENDİRMEK KOLAY PEKİ ZORLA SEVEBİLİR Mİ İNSAN ?"♠

Üniversiteye gitme hayali kurarken kendini bir anda beyaz gelinlikleri içinde bulan genç bir kız.Umutlarının paramparça olduğuna inanırken,hayallerine ket vurmasına neden olan nişanlısının düğüne bir hafta kala kaçıp gitmesi tekrar yeşertti umutlarını genç kızın.Ama nerden bilebilirdiki hayatın ona hiç adaletli olmadığını.Kurtulmak isterken aslında daha da kör bir karanlığa savrulduğunu... Ve hikayesinin kahramanının,kaçıp giden nişanlısının abisi olacağını... Hikayesinin kahramanını başkaları seçmiş genç bir kız;Sahra İstemediği bir hikayenin kahramanı olmaya zorlanan genç bir adam;Devran İki farklı hayat aynı hikaye...

Lalijîn (Gidenlerin Arkasından Dökülen Gözyaşı) Bir kadın geldi şiir gibi. Şair etti adamı ve gitti. Gidebildi. Zaten olmayan adamı, hiç etti.

*Tüm hakları yastığımın altında saklıdır. Geçmişin yaktığı tüm yürekler, acımasız bir gelecekle birleştiğinde yanan her defasında şimdiki zaman olur. Yaşananlar öylesine koca bir ateşe düşer ki, onu dindirmeye hiçbir suyun gücü asla yetmez. Yakılan geçmiş gibi gözükse de acıyı her defasında şu anı yaşayanlar bilir, bildikleri her saniye geleceklerinde yaşamaya devam ederler. Çünkü geçmişi yakarlar, şimdiki zaman yanar, gelecek kül olur. Geçmiş diyarların efsaneleri çoktur, Güzel ve Çirkin'in kazındığı her ovada atasına minnet eylemeyen taş yoktur. Ve o Güzel günün birinde bir şey öğrenirse, Çirkin'e şöyle der: "Bugün ne öğrendim biliyor musun? Hani insanlar bize taş atıyor ya, biz o taşa karşılık gülümsersek taşı atmaya devam etseler bile bunu isteyerek yapmazlar." Çirkin'in anladığını varsayarsak şöyle bir karşılık vermede üstüne yoktur: "Gülümsemeni kıskanırlar, taşı daha çok isteyerek atarlarsa?" Güzel olan son cümlesinde Çirkin'in anlamayacağı şeyler söyler: "İnsanların niyetlerini anlayamam ki! Ama gözler anlatır, eğer kıskanıyorsa ben de attığı taşın bir defa altında kalırım ve yenildiğimi düşündüğü an beni tanımak ister. Tanırsa belki sever, severse haksızlık ettiğini düşünür ve sonunda kazanan yine sevgi olur. Çünkü insanlar kendinden daha yüksek becerilere sahip insanları sevmezler." Çirkin'in anlamadığı bu cümle, kitap olur, çözmek isteyen varsa, hikayemin içindeki en küçük ayrıntıda saklı. Bu benim hikayem, güzelin, çirkinin, iyinin, kötünün, herkesin.