Aşk her şeye galip gelebilir mi?

Bir ask nasil baslayabilir? Nefretle, dostlukla, anlasmayla.... Aslinda turlu sekilde baslayabilir ask. Onemli olansa nasil basladigi degil, basladiktan sonra nasil devam ettigidir. Bu hikayede zeyker aski o cok sevdigimiz didismelerle dolu. Goremeyip hayalini kurdugumuz sahnelerle dolu. İyi Okumalar.. Admininiz: ZeykercininKalemi

küfür vardır burcu (Beeen) :lan böyle okul mu olur ba abim bora:beğenmiyosan gel gıeri be sikerim öyle okulu kimse tutamaz seni orda ceren:aynen ya belki ben sikemem ama bora yapar yani Çağatay:ben her türlü varım bilirsiniz yani boraya gerek kalmaya bilir. bora:lan sen bi sus içindeki çocuğu kalayladığım Çağatay:tamam abi sustum vurma abi dövme yeter:) ceren:hay allahım ya bi rahat durun be bora:duramaz ki kıçında kurt var salağın Çağatay:aaaaa ayıp oluyo ya kıç falan kızların yanın da seni terbiyesiz muhabbetimizdi bu belki çok özliyecektim bu muabbeti.

Kerem: Okulun deli çocuğu. Aşırı zengin. Anne ve babası Amerikada. Zeynep: Okulun masum şeker kızı. Annesi ve abisiyle yaşıyor. Asi bir genç ve gölyazıdan geliyor. Yağmur: Can'dan hoşlanıyor fakat söyleyemiyor. Zeynebin en yakın arkadaşı ve sırdaşı. Can: Yağmur'a deli gibi aşık fakat açılamıyor. Keremin sağ kolu. Barış: Zeynep'e aşık fakat Zeynep onunla ilgilenmiyor. Keremle kavgalı. Pelin: Zeynep'in baş düşmanı. Ve aşırı zengin. Keremden hoşlanıyor. Çağla: Keremin kız kardeşi. Levent: Zeynebin abisi. Fakat babası öldüğü için Zeynebe baba şevkatini gösteriyor.

Bir mafya hikayesiyle daha karşıya karşıyasınız.Kitabımda, genç bir mafya adamı ile üniversiteye giden bir kızın aşkını anlatacağım.Kız,anne ve babasız büyümüştür.Aşkla alakalı herşeyden kaçar ve istemez.Genç mafya ise,babasının intikamını almak için mafya olmuştur.Aslında o da diğer insanlar gibi yeri geldiğinde gülebiliyor,hatta AŞIK olabiliyor.Mafya aşık olursa ne olur sizce?Tabiki gün geçtikçe aşık olduğu kişiye benzer ve onu kimseyle paylaşmak istemez.Aşkı sadece onundur ve hep öyle kalsın ister.İYİ OKUMALAR Sen AŞK'ı anlatıyordun,Bende SEN'i..? Okumanızı ve yorum yapmanızı istiyorum.Sizin görüşleriniz benim için gerçekten ÇOK önemli!Ha birde Emeğe Saygıdan dolayı canım okurlarımm :))

Kapıyı kapatır kapatmaz olduğum yere çöküp ağlamaya başladım.Ufaklık ha ? Anında rollerimize bürünmüştük bile, replikleri ezbere biliyorduk sanki.Kimi kandırıyorum! Bu teklifi yaparken onun bana "hayır senden vazgeçmem" demesini bekleyip kollarına koşmak istemiştim.Ona hala nasıl güvenmişsem, böyle bir ihtimali aklımın ucundan geçirmemiştim.Çok mu aptaldım yoksa çok mu aşık ? Onu seviyor muyum ? -Bu sorunun cevabını bilmiyorum. Damarlarımda kan yerine su akarsa, Dilimde ölürse kelimeler dilsiz olursam, Cüretsizce söyleyeceğim.

Tam sonunu okucakken biri bana çarptı ve kağıt yere düştü. Neyseki hava rüzgârlı değil. Kağıdı yerden alıp bana çarpana dönüp bağırmaya başladim. ''Hey önüne baksana körmüsün?'' ''Sen bence önüne bakmalısın. Kafanı biraz kaldırıp etrafa bak. Bücür.'' dedi. Bücür? Bücür?! ''Sen kime bücür diyon lan?!'' diye bağırdım. ''Sana.'' dedi.

Çantasının içinden makyaj malzemelerini çıkardı. Pudrasının kapağını açmaya çalışırken bir yandan da söyleniyordu : "Bakalım bugün mutlu gibi görünmek için ne kadar makyaj yapmam gerekecek?" Hayat, ona belirli bir derece mutlu olmayı zorunlu kılmıştı sanki. En azından mutlu görünmeliydi, uyumlu olmalıydı. Kendi içindeki karmaşayı çözebilecek herhangi bir icat yoktu şimdiye kadar, fakat o yine de mutlu, sakin, sevecen ve hoşgörülü davranmalıydı. Çoğu kez yaşadığı hayatın artılarını, ayrıcalıklarını düşünerek mutlu olmaya da çabaladı, hiçbir şeyden hoşnut olmayan insanlardan nefret ederdi, ama bu da etkili olmadı. Huzur denilen şey, ne kadar hızlı koşarsa koşsun ondan her zaman hızlıydı. Belki de yaşadığı bu hayattı her şeyi zorlaştıran. Köpek gibi çalışarak kazandığı okullar, daha iyi bir yaşam uğruna vazgeçmeyi bildiği hayalleri, girdiği her yerde kendini kabul ettiren bir kültür seviyesi ve istisnasız bütün çabalarının sonucu mesleğinin getirisi olan hiç de küçümsenmeyecek bir maaşı vardı. Rahatlamaya çalıştı, gerginlik gözlerinin çevresindeki damarları belirginleştiriyordu. Pudrasını yüzünde gezdirirken göz ucuyla komodininin üzerindeki saate baktı evden çıkması için daha bir saati vardı. Yalnız kahvaltı etmeyi çocukluğundan beri sevmediği için o sabah da geçiştirmeyi düşünüyordu ki, az ilerideki yatağından, tanıdık fakat içten içe yadırgamak istediği bir ses duydu : "Günaydın"

Evet Arkadaşlar bu 3. kitabım. Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen. umarım beğenirsiniz.

"Bu yaz bi farklı geçecek sanırım, ha sence de öyle değil mi?" Diyerek pis pis sırıttı. "Yo geçen yazda uyuyodum, bu yaz da uyuycam" dedim, çünkü Doğa olmak bunu gerektirir. İki farklı dünyadan, iki farklı insan, iki farklı kalp. "Do'Do"