+18 Açelya: Eflan acil bak! Açelya: *fotoğraf (Açıldı) Açelya: Buluşmada bunu giyeceğim nasıl? Doruk: O dallamayla buluşmaya gecelik giyip mi gideceksin? (Görüldü) Açelya: Doruk abi? Doruk: Efendim, Açelya. Doruk: Sen böyle bana her kızdığında abi mi diyeceksin? Açelya: Abimi sormak için durmadan bana yazdığın için fotoğrafı gönderirken senin ismine dokunmuş olmalıyım, kusura bakma. Doruk: Önemli değil. Doruk: O gecelikle gitmeyi düşünmüyorsun değil mi? Açelya: Gecelik değil bu Doruk abi, elbise. Doruk: Abi abi yeter da! Doruk: Nasıl elbise bu? Devamı nerde bunun? Açelya: Bu kadar işte neyini beğenmedin? Doruk: Kumaştan çalmışlar resmen. Bir de para verdin buna. Doruk: Git geri ver devamını yapsınlar öyle versinler. Açelya: Doruk abi, elbise bu kadar. Açelya: Senin beğenip beğenmemen beni alakadar etmez, önemli olan benim beğenmem. Açelya: İyi günler. (Açelya çevrimdışı) Bölüm günleri; Pazartesi-Çarşamba-Cumartesi Sadece bir kitap olduğunu unutmayalım ve ona göre yorum yapalım lütfen. Karakterlere küfür etmeye gerek yok. 28.7.22 Tüm Hakları Saklıdır.

Kaan yanıma gelip, omuzlarımdan tuttu."Kendine gel Rüzgar!Sen daha 15 yaşındasın. Ben inanmıyorum şaka değil mi? Maske sen değilsin."dedi."Hayır benim.Doğru 15 yaşındayım. Ama bu benim. Hayatım,yaşadıklarım beni bu hale soktu. Bir katile dönüştüm en sonunda. Bir katille sevgili olmak nasıl bir duygu? Şimdi ne hissediyorsun? Merak ediyorum Kaan. Çünki ben hiç birşey hissetmiyorum!" dedim.Yine bağırmıştım. "Artık bende hiç birşey hissetmiyorum. Hoşçakal." diyip,beni bıraktı. Kapıya doğru gidip duraksadı. Kapıyı açıp arkasına bile bakmadan çarpıp gitti ve bitti.İlk aşkım bitti. O kapı çarpıldığında, benimde içimde bir şeyler, kırıldı. Mesala artık onu sevmiyorum. Garip, bu duygumu da kaybettim. Şimdi ben neyim? Şimdi ben kukla mıyım?Yoksa bir heykel? Yok ben bir Maskeyim!!

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

Her insanı gizemliğiyle ve olağanüstü gücüyle etkisi altına alan Kumsal,başına bela olan mafya veliahtıyla başa çıkabilecek mi? Kumsal ve Güveni bir aşk mı yoksa karanlıklarla dolu dünyalarında bataklıkmı bekliyor... "Senden korkan senin gibi piç olsun adamım"dedi Kumsal. Sinirli bir o kadarda tehditkar bakışları yolladı veliahtına. " Vaay en sevdiğim,severim atarlı kızları " dedi Güven. " Kusura bakma koçum ben altındaki orospulara benzemem. Erkekte olsan bir bakmişsın orospum olmuşsun dikkat et" ... Hikayeyi takip ediniz.