Son sözler her zaman önemlidir. Özellikle de konu ölümse. İntihar, her ne kadar uygun bir seçenek olmasa da kişiye son notunu bırakma özgürlüğünü sağlıyor olsa gerek. Peki ya o son notu bırakan bir yazar ya da şairse?
mümkün sanırdım, sevdiğimin okyanusunda yüzebilmeyi, mümkün sanırdım, suya dönüşmeden yüzebilmeyi ama durmaksızın yutuyorum hava denen şeyi; ayaklarıma bağlı taşlar, rahat bırakmıyor beni'
Ben geceysem sen günüme doğan güneşsin... Simsiyah gökyüzümde parlayan yıldız, dondurucu kışımda içimi ısıtan yaz, karanlığımı aydınlatan saf ışıksın... Sen beni iyi yapan her şeyin ta kendisisin!
Öznur Yıldırım'ın mükemmel kaleminden, Yabancı. Yabancı'da aşık olduğumuz Ediz Çağıran. Ve Ediz Çağıran'ın kalbimize taht kurmuş sözleri. Bu adla yazılan ilk çalışmadır. Öznur'dan izin alınmıştır. Taklitler aslını yaşatır.
Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. ...
O da herkes gibi hayatını sevmediğinin farkında olmayan biriydi sadece. Sylwia ona kendinin değil dünyanın kötü olduğunu gösterene, gerçeklerin farkına varmasını sağlayana dek.
"Popülarite diye bir şey varmış duydun mu?" "Ne o? Yeniyor mu?" (Bu hikaye "Anasının Kızı Ne Olacak"ın yazarı Barnar ve "Babam Bir GAY'"in yazarı Ümitcan Aydın tarafından yazılmaktadır.)
Pencereden dışarı bakıyordu Ke. Pikapta 'İlhan İrem, Anlasana' çalıyordu. "Sensizliğin acısını sen nereden bileceksin, sen hiç sensiz kalmadın ki," dedi içinden. Bunun şarkıda geçtiğini fark etmemişti. "Keşke," dedi dışından, "Düzgün bir insan olsaydım." Tanıtım Bülteninden... *** Uzun, paramparça, kamçı gibi bir hika...
Gökyüzü ağlar, beyaz ışık kırılır ve gökkuşağı oluşur. Bir kalp kırılır. Göz yaşı döker ve gökkuşağı oluşur. Ben gökkuşağıyım. Renklerim etrafa saçıldı. Şimdi ise toplamaya çalışıyorum.
