6 ay süre icerisinde hayatına seni mutsuzluklardan cekip alacak birisi girecek deselerdi bic inanmazdim. Ama o hayatima girdi o benim sevgilim ömrüm, o sadece benim "UKALAM" Hayatımın en güzel anı; herseyden herkesten vazgeçip, hic kimseye güvenim kalmadığı zamanda gamzelimin karanlık dünyama bir güneş gibi doğmasıdır.Ben ona, o bana ait. Ben sadece onun "ukalasıyım". O da sadece benim "çilek kokulum."

Kız güzeldi. Ama çocuğun çirkini... Çocuk geceydi. Ama kızın sabahı... Çocuk kıza yangındı. Kız ise kendi içinde siyah olacaktı. "Ne beni değiştir ne bana uy." ⚡Bu kitap 17 Ekim 2015 tarihinde yayımlanmıştır.⚡ ⚡Eski adı ÜVEY ABİM'dir.⚡

Ailesinin zoruyla sevgilisinden ayrılan Ecrin arkadaşının yanına gönderilir ve orada bir adamın kızına bakıcılık yaparken hayatı ummadığı şekilde değişir... Profilimdeki linkten Yasaklı Bahçe'ye ulaşabilirsiniz ❤︎

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Derler ki ruhun tek eşi bedendir. Ruh bedene üflendiğinde sonu ölüm olacak bir oyun başlar. Ruh bedenden ayrıldığında ise oyun son bulur. Bu oyunun kurallarını koyan bedeni yaratılırken ruhu es geçilen bir adam. Kuralları kendi kanını akıtarak bir kadehe koydu. Harabenin birinde şerefime kalktı kadehler, tokuşturduğumuzda ise kırıldı...Kırıldık. Birbirimize battık. Kanadık.

"Ben kaybettiğim mutluluğumu sende buldum." Mutlulugunu kaybedenler icin! Mutluluğu arıyordu.Zorlansa da buldu.Ama sonra...Hiç bir şey istediği hayal ettiği gibi ilerlemedi.Korktu ama her zaman yanında olmak isteyen biri vardı.Savaştı...Kazandı. Yıllar önce kaybetiği mutluluğu tekrar buldu. Fakat onu farkli olaylar da bekliyordu...

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Sana demlenen şiirler var

.