Hamza Mahir GÜMÜŞPALA Tanıdığınızı söyleyemem, henüz.

Merhabalar <3 Sizlere Arhan-Mina hikayemizden alıntılar vereceğimi söylemiştim ama bir türlü yapamamıştım. Affedersiniz <3 Mevsim Serisinin üçüncü kitabı dedik, Arhan dedik, Mina dedik, Kar Tanem dedik, küçük gizemli kızımız dedik <3 Hikayemizi küçücük aralamaya ve olaylarımızın başlangıcını okumaya ne dersiniz ^_^ Merakla yorumlarınızı bekliyor olacağım ^_^ Keyifli okumalar dilerim <3

TANITIM Delfin ve Serdar için hikaye ilk görüşte aşkla başlamadı. İkinci görüşte de değildi onları içine alan yangının ilk kıvılcımlarının oluşması. Üçüncü ve dördüncü görüşte bu aşkı doğurmadı. İkisi içinde büyük bir soru işaretiydi kalplerinin yıllar sonra biranda dile gelişi. Kim inanırdı ki çapkın Serdar'ın gerçekten aşık olacağına ya da sivri dilli Delfin'in kalbinin ona kayacağına? İnanmak bu yüzden kolay olmadı ama gerçeklerin inkarı da uzun sürmezdi. "Yan yana büyüdük. İki arkadaş gibiydik. Ne oldu da her şey değişti? Bu kalp ne zaman sana kaydı? Yanlış görülerim ne ara aydınlandı? Delfin sen hangi ara sızdın kalbimin en derinlerine?" "Kuzen arkadaşından sevgili olur mu? Eski çapkın gerçekten uslanır mı? Hey hain kalbim yıllar sonra bu yaptığın ne? Gerçekten inanıyor musun ondan gelen aşk itirafına? Güvenebilir misin ömür boyu ellerini sıcacık tutacağına?"

İkinci Bahar Çok sevdiği karısı ve iki kızıyla mutlu mesut yaşarken bir sabah evden çıkıp giden karısından bir daha haber alınamamış. Karısının kendisini ve kızlarını terk etmesi ile hayatı altüst olmuş bir adam. Daha on dokuz yaşındayken evlenmiş. İki sene sonra bir trafik kazasında annesini babasını ve kocasını kaybetmiş, aynı kazadan hafif yaralarla kurtulmuş, geçirdiği şok nedeniyle kaldırıldığı hastanede hamile olduğunu öğrenmiş ve bununla hayata yeniden tutunmuş bir kadın. Bu iki yaşam, çocukları için bir araya gelirse ne olur dersiniz?

Yıllar önce yaptığı hatadan dolayı yurtdışında yaşamaya mahkum edilen Ela yıllar sonra evine dönerse ne olur ? Herşey başa mı saracak yoksa yeniden mi başlayacak ?

Aradan geçen yıllar kalpteki yangınları dindirebilir mi? Ya da kalp kırıklıkları zamanla kendini onarabilir mi? Bir kadın onca acıyı çekmesine karşın dimdik durabilir mi ayakta? Ya da bir adam kadının ihaneti karşısında hem sevgisini hem de nefretini aynı kalp de barındırabilir mi? Ceza gibi bir aşktı onların ki. Aşklarının büyüklüğü gibi nefretleri de büyüktü. Acı çektikleri oranda acı çektirdiler. Ne sevmekten vazgeçtiler ne de nefret etmekten.

GÖZLERİNDEKİ KARANLIK Parga Yayınevi aracılığı ile çıktı. Bu hafta içerisinde internette ve tüm kitapçılarda satışa sunuluyor. Umarım en kısa zamanda sizler kitapla ben de sizlerle buluşacağım. Sevgiyle kalın. Aslı *Bölümler kaldırılmıştır. Büyük bir adımla yanımda bitti, aynı tıslama ile dişlerinin arasından sorusunu tekrarladı, "kim vardı Dora?", sakin kalmaya çalıştığı çok belliydi ama zorlanıyordu. Gözlerini kıstı, boynundaki damar sinirden şişmişti. İçinden geçen kanı neredeyse görebiliyordum. O kanda hayat vardı, o kanda şehvet vardı, acı, sevinç, arzu, tüm kainat, ihtiyaç duyduğum her şey Sarp'ın damarının içinden geçip gidiyordu. Göğsü sinirden ve şehvetten hızla inip kalkıyordu, alkolle karışık nefesini içime çekmemeye çalışmak çok zordu. Kolay olmalıydı. Böyle duygular bu kadar zor olmamalıydı. Ama onunlayken hiçbir şey kolay olmuyordu. Salonumda durmuş, neden olduğunu bile bilmediğim bir şekilde birbirimize meydan okuyorduk. Aşktan ve arzudan delirmiş gibiydik, birbirimiz için çıldırıyorduk ama acıtmadan sevmeyi bilmiyorduk.

Türk Dil Kurumu, Tecavüz kelimesini namusuna saldırma, sarkıntılık, başkasının hakkına el uzatma, aşma, ötesine geçme olarak tanımlamış. Lakin, o iş öyle değil güzel kardeşim! Tecavüzün her türlüsü kötü, yalnız bir cinsel saldırı suçu anlamına geleni var ki, işte öyle ne senin bildiğin gibi kendisine tecavüz edene aşık olabilme imkanı tanır ne de TDK'nın açıklaması gibi namusa saldırmak olarak değerlendirilir! Cinsel saldırı suçu, toplumda tecavüz olarak bilinen, bir insan davranışı olup, bir insanın başka bir insana yapacağı en büyük zulümdür! Zira, tecavüz, hükmetmektir, kişiliğe saldırmaktır, saygısızca vurdumduymaz bir üslupla her şeyi harcamaktır. Geriye ne kalacağını düşünmeden tüketmek, bitirmektir. Hayır hayır, asla kabul edemem tecavüze uğrayan mağdurun kirlendiğini, namusunu kaybettiğini! O sizin pis zihinlerinizin yaptığı pis bir yanılsama! Neden kötünün yaptığına mağdur kirlensin, neden hayatta ki tek görevi insan olabilmek iken bunu becerememiş birinin insanlık dışı davranışının diyeti mağdura ödetilsin! Yani demem o ki arkadaş, tabi ki yazma kabiliyetine de hayal dünyana da saygım sonsuzdur lakin, kendisine azıcık saygısı olan bir insan 'tecavüzcüsüne aşık olan insan modeli' çizip de adına romantizm diyemez! Herkesin herkesi değersizleştirdiği bir toplumda bir kadın olarak sen yapma bari bunu hem cinsine. Zaten karşı cinsin seni o kadar çok kontrol altında tutmaya çalışıyor ki sen de 'bak tecavüzcüsüne aşık olunabilir' saçmalığını işleme insanların dimağına! Çünkü olmaz öyle bir şey! Bunu iddia eden biri, tecavüzün sadece bir tensel temas olduğu yanılgısında olan sığ birinden başkası değildir! Bu hikaye bunun için yazıldı işte! Öyle olmaz tecavüz arkadaş demek için, öyle aşk meşk zırvalıkları doğurmaz, demek için yazıldı.

Ardındaki demir kapının çıkardığı tok sesle yerinden sıçradı.Şaşkınlıkla etrafına baktı ve her şeyin ne kadar farklı olduğunu düşündü.Derin bir nefes alarak ne yapacağına karar vermeye çalıştı. Aslında günlerdir bunu düşünüyor ama bir yanıt bulamıyordu. Kafasını kaldırıp uçsuz bucaksız görünen gökyüzüne baktı. Hatırladığından daha mavi görünüyordu. Hayatta sahip olduğu her şeyin içinde olduğu küçücük bavulunu sıkıca tutarak yürümeye başladı. Ayakları nereye gideceğini biliyor gibi kendiliğinden ilerliyordu.Zaman kavramı O'nun için oldukça uzun bir süre önce önemini yitirmişti.Bu yüzden ne kadar yürüdüğünü fark etmedi. Çok özlediği o kokuyu hissedince aniden durdu ve derin nefes alarak içine çekti.Yıllardır birkaç metre karelik bir alanda volta atmaya alışmış bacakları bu uzun yürüyüşe isyan ediyordu ama genç kız bunu anlayacak halde değildi.Eskisinden hızlı adımlarla ilerledi ve masmavi denizi görene kadar durmadı. "İşte" dedi denizi görünce "İşte özgürlük bu" Kalabalık trafiğe dikkat ederek karşıya geçti ve boş bulduğu ilk banka bıraktı vücudunu. Yanaklarından akan yaşların farkında bile değildi. Elinden kayıp giden yılları için ağladı uzun bir süre. Kendine gelip ağlamasını durdurduğunda ne kadar zor bir durumda olduğunu düşündü.Ne ne yapacağını biliyordu ne de nereye gideceğini. İstanbul'a ilk geldiğinde ki hali aklına gelince acı ile kıvrıldı dudakları.Öğrencilik yıllarını geçirmek için ne kadar doğru bir tercih yaptığını düşünmüş aşık olmuştu bu şehre. Oysa bu şehir O'nun için "Sekiz Yıl On ay Altı gün" lük bir hapishane olmaktan öteye gidememişti.