Bu hayatta her şey insanın istediği gibi gitmeyebilir. Zorluklarıyla var çünkü hayat. Dünya da ki insanların kötülüğünden gerçek anlamlı hayatı yaşayamayabiliriz bazen. İşte bu kitap, her kötülüğe, her kırıklığa, her iyiliğe rağmen pes etmemeyi aşılayacak umarım ki size... Umutlu, ile Mutlu arasındaki tek farkın sadece bir "u" harfinden ibaret olduğunu benimseyeceksiniz. Umudun var olduğu her an mutluluğun içinize işleyen mücevher olduğunu kabulleneceksiniz... Ölümlerin hep var olduğunu, ölü bir insan ile kendi aranızdaki tek farkın sizin nefes alıyor oluşunuz olduğunu anlayacaksınız. Bu kitapta gerek üzüntüden gerek mutluluktan öleceksiniz. Hem kahkaha, hem gözyaşı... 💞💞💞 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır.《

Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim

ASKIDA / Hani her insan kendi hayatının baş rolüdür diye bir söz var ya. Her insan kendi yalanlarının baş rolüdür. Hayat doğru yazılır. Yanlış yaşanır... \/\/\/\/\/\/ "İsmini neden sevmediğini anladım Hifa." dedi önümde diz çökerek. "Neden?" diye sordum. Bu kadar yakınımda olması tuhaftı. Hep mesafe olurdu bizim aramızda. "Doğduğunda ismini kulağına fısıldamamışlar sana. Benimsememişsin. Kabul etmemişsin bu güzel ismi. Ezan okumamışlar sana fısıltıyla. " Saçlarımı geri attı ve kulağımı ortaya çıkarttı. Hayır.. hayır. Bu kadar yakın olmamalıydı. Bana göre sorun değildi ama o, sorun olurdu onun için. Dudaklarını kulaklarıma yaklaştırdı. Yumruklarımı sıktım. "Allahu Ekber, Allahu Ekber." diye fısıldadı. Gözlerimi yumdum ve yutkundum. "Selim?" diye fısıldadım. Dinlemedi devam etti. En sonunda, "Hifa." diye fısıldadı. "Hifa." "Hifa." "Senin ismin Hifa, güzel kız."

(Kitap düzenleneceği için bölümler kaldırıldı) Ankara her zaman gözümde hayallerimin şehriydi, şimdiyse ona pekte iyi gözlerle bakmıyordum doğrusu. Antalya'da hayatım çok daha sadeydi. Yalnızdım öncelikle, annem bile fark etmezdi bazen evin içinde beni. Hayaletten farkım yoktu. Ve hayatımdaki tek sorun en sevdiğim kitap serisinin bitmiş olmasıydı. Ankara'ysa benim için dönüm noktası olmuştu. Aslında '' İlk '' lerimin şehri de denebilir. İlk dostlarım, ilk aşkım, ilk öpücüğüm, ilk partim, ilk içkim, ilk düşmanım, hatta son olmasını umduğum ilk kaçırılmam. Antalya'daki halime bakıyorumda o zamanlar tüm bunlar başıma gelmiş olsa yerle bir olmuştum, yıkılmıştım şimdiye. Oysa şuan her darbeye rağmen ayaktaydım. Güçlenmiştim belki, büyümüştüm. O benim '' İlk'' lerimin baş rolüydü. Ona dair her şey hafızama kazınmıştı. Keşke kötü olanları silebilseydim. diye mırıldandı içimden bir ses. Ona hak verdim. En mutlu anlarım onunlaydı belki ama en mutsuz anlarımda onun yüzündendi. Sanki beni bir yandan öldürüyor bir yandan hayatta tutuyordu O. Bildiğim tek şeyse o olmadığında tamamen öleceğimdi.

Ahu, Lara, Elvan, Vuslat, Onların baş harflerinden oluşan ALEV etraflarında ki herkesi kavurmuş durumda, onlar bütün acılarını unutmak için sırt sırta verdiler ve bütün hayatlarını sadece eğlenceye adadılar. Onlar kendilerini dört yapraklı goncaya benzetip hem az bulunan hemde daima birbirlerine destek olanlardan... Onlar; Erkeklerle en çok anlaşan ve en seksisi Ahu, Eğlenceyi dibine kadar yaşayan fakat en çalışkanları Lara, En erkeksi olan ve en komiği olan Elvan, En titizi ve en safı olan ise Vuslat, Onlar sizin için burdalar ve ben ise sadece onların yardımcısıyım. Onlarla eğlenceye varsanız hemen okumaya başlayın. :)

Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!

Kimileri için eziklikten kurtulmak giyim tarzını değiştirmek demekti,kimileri için eziklikten kurtulmak kavga çıkarmak demekti ve kimileri için eziklikten kurtulmak popüler kişilerle takılmak demekti. Ame benim için eziklikten kurtulmanın yolu belki de aptal bir rujdu. Rengi sırf pembe veya kırmızı değilde siyah olduğu için farklı olabilirdim. Kim bilir?

Sevmekten daha önemli şeylerde vardı aslında. Hissetmek gibi, koklayarak öpmek gibi. Ben Afra'yı öpemesemde gerçekten hissetmiştim. Bana Barlas gibi dokunmasada, terslesede hissetmiştim. Ama bazen sevilmekten daha çok varlığını hissetmek isterdiniz. Varlığını hissedemediğiniz biriniyse, sevemezsiniz. Sevildiğini duymaktan çok hissetmek istersiniz bazen. Sevdiği kadına sevgisini hissettiren erkeğin aşkına doyum olmaz. Ama ben hissettirememiştim. Gerçekler bunlardı. Barlas'tan hoşlanmaya başlayacak, onu sevecekti. Barlas'ın ona sevgisini hissettireceğini düşünecekti. Afra'ysa gerçekten hissettirecekti. Ona bağlanacaktı. Gerçekler canımı acıtmaktan başka bir şey yapmıyordu. Ben hissettiremediğim için kaybedecektim.. Oysa ben onu kafamın en güzel haliyle sevmiştim. Ve bugün öyle bir gitmişti ki, ben neye uğradığımı şaşırmıştım. Hissedememiştim. Ve o kalple seni sevmeye devam edeceğim Afra. Ben.. Ölene dek seni sevmeye devam edeceğim. Sen bana gelmesen bile. ♥ KAPAK TASARIM: @-_-bonibon-_- ♥