- Ale o czym ty mówisz biedronsiu? - Na prawdę przykro mi Czarny kocie - w jej oczach można było zobaczyć smutek. - Wyjeżdżam z Francji. - Ale dla czego? - nic z tego nie rozumiałem. - Widocznie tak musi być - powiedziała po czym lekko mnie przytuliła. Od razu odwzajemniłem gest. - Ale ja nie mam ochoty działać sam. - Niemartw się prędzej czy później twój nowy towarzysz pojawi się. - ostatni raz się uśmiechnęła po czym odeszła. I właśnie w tedy coś w moim sercu pękło .