"Avucunun içini parçalayan bıçak gibiyim," diye fısıldadı bıçağı sıktığı avucunun içinde oynatarak kendisine doğru çekerken. Avucumda oluşturduğu derin yarık boğazımda biriken kan damlalarının gözyaşı olarak yanaklarımdan ateş topu gibi yuvarlanmasına neden olduğunda acı damarlarımın içinde zift gibi dondu. Saçlarımın arasından kulağıma dokunan dudakları tekrar hareketlendi. "Varlığım canını acıtacak kadar keskin." Ağlamak istiyordum, avucumdaki yarık öyle hızlı bir şekilde kanla doldu ki, parmaklarımın arasından sızan acıyı hissedebiliyordum. Ruhum bedenimdeki tek bir noktadan çıkmak istiyordu. Beni parçalıyordu, dışarıdan içeriye gölgesi devrilen yağmur damlalarının katili camdı. Derin bir nefes alırken burnundan verdiği nefes tüylerimin diken diken olmasına neden oldu. Nefes alışı bir vazgeçişin izlerini taşıyordu. ''Ama oradayım, sen nefes almadıkça bir anlamım yok.''

Genç adamın, canından çok sevdiği kadını can dostuna, kardeşi gibi sevdiği adama emanet ediyordu hemde bu emanet öyle bildiğimiz gibi emanet değil kendine eş olarak almasını istiyordu. Arkadaşının evli olduğunu bile bile sevdiği kızı kuma olarak almasını istiyordu. Çünkü bu dünyada ondan başka güvenecek kimsesi yoktu. Sevdiği kızı düşmanından korumasının yolu ancak böyleydi... Sevdiği kadına iyi bakmasını söyleyip, söz aldığında gönül rahatlığıyla son nefesini vermişti genç adam... Ya arkadaşı sözünü tutacak mıydı? Yoksa tutmayacak mıydı? Onu zaman onlara gösterecekti....

Ben Amina . Eğreti gelin Amina. Kaçınız hikayemi biliyorsunuz ? Uzaklardan gelip yurdunuz da Sırat'ın kollarına sığınan Afganistanlı Amina 'nın yürek burkan öyküsü.

Uçurumun kenarında bir genç kız. Sena. Tek bir şansı var ya o uçurumdan aşağı savrulacak,ya da bir yardım eli onu bu hayatın içinden çekip alacak. Ben Sena. Bu kocaman hayatta yalnızım. Hiçkimsem yok. Ne bir annem, ne bir babam, ne bir ablam, ne bir abi, ne de bir akrabam. Öyle bir çıkmazdayım ki, çabaladıkça daha çok batıyorum. Batdıkça daha çok canım yanıyor. Başımda öyle bir bela var ki, ondan kurtulmam büyük bir mucize olur. Bir de şans denilen bir şey var. Her kesin mutlaka bir şansı daha olur hayatını değiştirmek için,yeniden başlamak için. Benim de bir şansım daha varmıdır? Uyuşturucu bataklığına saplanmış genc bir kızın kurtuluş ve doğru yolu buluş hikayesi. Yeni başlanğıclar... Yeni hayat... Yeni umutlar... Mutluluk ve keder... Ben hiç bir zaman inanmamıştım hayatımın değişeceğine,taki o güne kadar... *2 ocak 2016* *9 haziran 2018*

Siz ''Benim de hiç sorunum yok. Her şey mükemmel, güllük gülistanlık'' diyen birisini gördünüz mü? Kime sorsanız derdi sıkıntısı başından aşkındır. Neden peki? Hepimizin sorunları var bir türlü tatmin olamayan duyguları var. Kimimizin geçim sıkıntısı, kimimizin okul sıkıntısı, kimimizin ailevi sıkıntıları gibi gibi gibi... Listemiz kabarık vesselam. Sorunu olmayan, yaşamdan şikayetçi olmayan yok. 4 mevsim, 12 ay, 52 hafta, 365 gün... Geçen her salise, her saniye, her dakika birbirinden farklı dertle geçiyor. Süpürüp gidiyor vaktimizi beyhudeye. Ey kardeşim! Sanma ki tek cefakar sensin, şu fani dünya da yalnızsın. Bu yazılar senin rehberin olur bir bakarsın ki mutluluğa dikey geçiş yapmışsın. Kendi dünyanda bir başına sıkıntılarını atlatmaya çabalamayı bir kenara bırak. Her şeyi tek çözmeye, olduğun yerde debelenip durmaya son ver. Gel yanaş şöyle. Tut bir ucundan kitabımın. Sadece bir adımın yeter, sadece BİR ADIM. Bakmışsın ki yazılarım sana koşarak gelmiş. Sana arkadaş olmuş, dost olmuş, kardeş olmuş, sırdaş olmuş. Velhasılı kelam, müstakbel dert ortağım. Benimle dertleşmeye hazırsan şayet okuduğun satır aralarında beni bulabilirsin. Unutma ki ben hep seni bekliyor olacağım. Biiznillah ben BURADAYIM ✋

rana hasta kardeşi meleğe bakmak için iş arayan üniversiteyi yeni bitirmiş tesettürlü genç bir mimar asla ilkelerinden taviz vermeyerek kendi ayakları üstünde durmaya çalışırken en yakın arkadaşı ece nin babasının şirketinde işe başlıyor ömer ecenin abisi ,o babasının şirketinde çalışan oldukça başarılı , işine haddinden fazla önem veren bir mimar ,mükemmeliyetçi bi adam... bakalım ömer ve rana sabredip mutlulu olacaklar mı...

İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

Arafta kalmış milyonlarca genç kızdan biri Eylül.. islamiyeti tanımak için attığı adımlar, yuttuğu dertler var. Gel gitler içerisinde bir hayat, vazgeçme cesaretinden yoksun bir gönül. Doğruyu bulduğunda herşeye rest çeken bir nadide çiçek Hilal.. yaprakları koparılmış, toprağı ezilmiş. tamiri imkansız bir aile bağının son demlerinde.! Hayatının anlamı olan iki kızı kaybetmiş bir serseri.. Kardeşi ve Sevdiği kız için neler yapabilir? Kendi dünyasında fırtınalara karışan bir adam.. Çağrı.. ................ Aynadaki yansımasına baktı. Kaşlarını çaktı. Ruhu ikiye bölünmüş karar vermekte zorlanıyordu. İki ayrı dünyanın ortasında araf'ta kalmıştı. Ne istiyordu? Tekrar aynaya baktı. Alnında çizgiler oluşacak şekilde tekrar çattı kaşını... ağzından tek bir kelime döküldü. KİMSİN

3 Milyon okunmayla şimdi yeniden Wattpad'de. ....... Bu Demir yürekli Yusuf ile ürkek yürekli Erva'nın hikayesi. Demir annesi gittiğinden beri Yusuf yanını kaybetmişti. Öfke ve nefret sanki anne karnında kalbine yerleştirilmiş gibi her yanını kuşatmıştı. Kalbi intikam hırsıyla buz kesmişti. Soğuktu artık Demir. Annesi'nin oğlu değildi. Zaten onu yola getirecek, ona doğruyu gösterek anneyede sahip değildi. Şimdi eceline, annesine gidene kadar, onun rahat uyumasına yardım edecekti. Kararmış kalbi daha fazla ne kadar kararabilirdi? Onu bu hale insanlar getirmişti.... *************** Erva; Hayatı seccade ve kalemlerinin arasında gidip gelen tertemiz bir kır çiçeğiydi. Onun gözleri asla tam açılmaz, dünyayı pembe gözlüklerle görmezdi. (UMUT SERİSİ 1) Her ne kadar farkında olmasa da imtihanların en zorunu yaşıyordu. Sabır dolu kalbi hiç bir sıkıntıya isyan etmiyor, mütevazı başı asla hiddetle dikelmiyordu. Tek sırdaşı kağıtları, kalemleri ve kumaşlarıydı... Edep timsaliydi Erva. Bakan gözler ar eder, bir daha bakmaya yürek isterdi. Ama onun kendini kapattığı bir kafesi, prangalarla susturduğu umutları vardı. Umut zehirli bir yılandı. Sinsice yaklaşıp, en acı yerinden vuracaktı Erva'yı. Ama umudun panzehirini bulacaktı genç kız. O gece başına gelecekleri bilse iner miydi o bahçeye?Kurulur muydu her zaman ki salıncağına? Allah bilirdi... Ama Allah onun kaderini çizmişti, Erva'ya da ancak teslim olmak düşerdi. Yazım tarihi: Eylül 2014

Babamın Vasiyeti adlı kitabım www.bkmkitap.com/babamin-vasiyeti sitesinde sadece 7,90 TL ❤️ Yağmur, doğduğu gün hiç görmediği annesini kaybettiğinden dolayı, babasına çok bağlıdır. Tek dileği ise, üniversiteden mezun olup, babası ile birlikte şirketi yönetmekti. Ahmet Bey, kızının mezuniyet gününde fenalaşır ve hastaneye kaldırılır. Genç kız, o gün babasının kanser hastası olduğunu öğrenir ve aldığı bu kötü haberden sonra dünyası başına yıkılır ve hayata karşı olan tüm neşesini yitirir. Kızının geleceğinden endişelenen baba, bir gün Yağmur'a son isteğini açıklar. . Genç kız, babasının zorlu son isteğini kabul edecek miydi; yoksa hayal ettiği hayatı mı yaşayacaktı? Sorularınız için iletişim noktam: İnstagram: dlrgue Başlangıç tarihi : 21 Eylül 2014