Pamiętam jak się zaczęło. Pamiętam przez kogo. Pamiętam jak było kiedyś. Pamiętam wszystko w szarych kolorach. Wszystko powraca jak wyświetlony na dużym ekranie czarno-biały film z mojego życia. Wszystko to przeżywam po raz setny. Ludzie gówno wiedzą o ludziach takich jak ja. Ludzie gówno wiedzą o problemach. Jestem najgorszą osobą na świecie. A wszystko przez to, że chciałam być "fajna". A stałam się nic nie wartym gównem. * Dla osób o twardej psychice. ** Mogą pojawiać się przekleństwa.

{hej, tutaj hemdrugs z 2020 roku, chciałam przeprosić za największy cringe mojego życia i tak strasznie niepoprawny język} Niecodzienną rzeczą jest móc pisać, rozmawiać ,a co dopiero spotkać swojego idola. Szansa na spełnienie kilku najważniejszych marzeń Mii pojawiła się zupełnie nieoczekiwanie, a osoba, która dotychczas ukazywała jej świat wyłącznie z perspektywy popularności, stała się kimś znacznie bliższym. |first highest note: 31.12.15 #1 in fanfiction| "welcome back, @Luke5SOS ✉" - część druga © 2015 by hemdrugs

I nikt do tej pory nie zauważał tej siedemnastoletniej dziewczyny w jasnoróżowym swetrze, siedzącej w ławce podczas pierwszego tygodnia szkoły, oprócz pewnego młodego nauczyciela geografii.