Bir tevafuk ile gönüller birleşti. Ayrı şehirlerin iki güzel gençleriydi onlar. Biri Zeynep diğeri Selim. İkiside Âllah aşk-ı ile yanan ama gönülleri bir olan Sevdalılardı.... İkiside kadere iman eden koca yürekli kullardı... Tek bir bakış ile başladı hikayeleri. Bir tevafukun "hoş geldin gönlüme Yâr" diyişiyle, Kalplerinde izlerini taşıdılar. Ve o kahraman, o kıza Kalbini Feda etmesiyle cennet yoluna yol edindiler...

En güzeli başkasının olsun hayırlısı benim... Dualarımın vazgeçilmez cümlesiydi şükürler olsun ki sonunda hayırlı oldu herşey... (iyi okumalar)

Öyle güzel seyrediyordu ki denizi. Sanki daha önce hiç görmemiş, doyamamış, hissedememiş gibi. Öyle samimi. Öyle içten. Öyle güzel okuyordu ki kitabı. Sanki dünyadaki son kitapmış misali. Öyle dalgın. Öyle meraklı. Ama sonra yok oluyordu birden. Kitap'ını gözlerini alıp. Samimiyetini, içtenliğini,merakını alıp gidiyordu. Vee... Ve işte bir gün onunla yüzyüze geldim. Bir yüzük bağladı bizi birbirimize. Hem dünyada hem ahirette bana yoldaş olanı bulmuştum. O mavi moyalı deniz'ini izlerken ben onun gök mavisi gözlerinde kayboluyordum. Ama sonunda bizden geriye sadece deniz kaldı...

Kutsal topraklarda basladi Elifin hikayesi. Peygamberin topraklarinda buldu alin yazisi onu... Habersizce tavaf yapti onlar. Habersizce dua etti onlar bibirleri icin... Onlar ibretlik bir ask yasadi. Onlarin kavusmasi Cennet bahcesinde duyuldu...