Opowiadanie o chłopaku, którego dusza po śmierci nie okazała się ani zła, ani dobra. Jest pomiędzy. A diabeł oraz anioł nie mają pojęcia co z tym zrobić, bo od wielu lat nie było duszy, której waga czynów byłaby wyrównana. Złe i dobre uczynki się zrównały i to tylko, przez jeden fakt. Główny bohater to Mikaela. A do kogo trafi, chyba się już domyślacie. Lucyfer, jako Pan piekieł, jak można by się domyślać, powinien być pewny siebie. Zły. Opanowany, ale i agresywny. Nie powinien mieć ani grama troski, ani współczucia. Ale kto powiedział, że diabeł musi taki być? Może właśnie jest czuły i delikatny, tylko że nie pokazuje tego nikomu? No, może prawie nikomu. Ale to już sami przeczytajcie moje wypocinki, by się tego dowiedzieć.

Szkolny chuligan nieoczekiwanie odkrywa, że darzy uczuciem chłopaka, którego razem ze swoimi przyjaciółmi z drużyny futbolowej gnębi za jego orientację seksualną. ---- W 2022 roku opowiadanie przejdzie korektę stylistyczną (i prawdopodobnie drobną fabularną).

akcja dzieje się podczas pierwszego odcinka "Hazbin Hotel", gdy Angel wychodzi z taksówki. (Trochę zmieniłam dalszy bieg akcji ;3) Angel- uwodzicielski uke ( ͡° ͜ʖ ͡° ) Alastor - twardy Seme

O tym jak jeden nauczył drugiego miłości, a drugi mu pokazał, że nie potrzeba do niej seksu. Fanfiction o miłości Angela i Alastora z Hazbin Hotel autorstwa Veziepop.

WSTRZYMANE TŁUMACZENIE Alastor przyjeżdża do hotelu, gdzie poznaje nowe osoby. Zaczyna coś czuć do Angela, chociaż wyrzeka się wszelkich uczuć do niego. Oboje idą razem przez życie, spotykając różne rzeczy, odkrywając je, odkładając na bok własne różnice i po prostu ciesząc się spędzonym czasem ze sobą.

Uśpiony przez dżina Castiel trafia do swojej wymarzonej rzeczywistości, w której on i Dean są parą - a skoro w prawdziwym życiu Winchester nieustannie odpycha go od siebie, tłumacząc, że to, co między nimi zaszło, wtedy, w czasie burzy, było niczym więcej jak "tym jednym razem", jakiż powód miałby mieć, by w ogóle chcieć się jeszcze kiedykolwiek zbudzić? remake opowiadania ze starego konta :)

Dziecko bawiące się lalką, inicjujące rozmowę z nią - czyż nie jest to piękne? Oczywiście, że jest. Dopóki lalka nie odwróci głowy i nie odpowie. Maleńka córeczka Deana i Casa ginie w wypadku, a zdesperowani rodzice, pragnąc jej powrotu, zapraszają istotę, która wydaje się być jej duchem do zrobionej przez Castiela zabawki. Już brzmi jak idiotyczny pomysł? Mało powiedziane. To droga bez powrotu.

Sierżant Dean Winchester aka Wiewiór zawsze wracał pełen optymizmu. Miał swój pewien obyczaj, że pierwsze co robił po przekroczeniu progu to zostawinie swoich rzeczy i udanie się na przejażdżkę chevrolettem impalą z 1967 roku. Tym razem tak nie jest. Wszytsko się zmieniło, pojawiły się nowe problemy, które wykluczały już jego udział w następnych wyprawach do Iraku. Niedługo potem zjawia się ktoś, kto pragnie przywrócić mu dawną radość z życia. Kolekny Destiel~Mogą pojawić się akty sceny( ͡°³ ͡°), czyli scenki +18. Nie mam jakiejś szerszej wiedzy na tematy militarne i ogólnie medycznej, ale no. To tylko fanfik. Ciekawa historyjka, która nie jest pisana w celach edukacyjnych, a rozrywkowych. Jednakże jeśli ktoś sie zna na tym to mile widziane są poprawki w komentarzach, czy coś w tym stylu. Wogóle uwielbiam wasze komentarze. Dają wiele satysfakcji i motywacji xD

Miał seksowny głos. Zresztą podobnie jak Cas. Cas. Castiel. Uśmiechnął się, słysząc brzmienie tego cholernego imienia w swojej głowie. Zdecydowanie, nieprzyzwoicie seksowne. Przestań o nim myśleć, Winchester. Ale to było trudne, kiedy stał przed idiotycznie ładnym domem, nerwowo zaciągając się papierosem. I wyglądał dobrze, chociaż zrezygnował ze skórzanej kurtki na rzecz beżowego płaszcza, a wiatr rozwalił mu włosy. Wyglądał dobrze, chociaż nie powinien. NIE MUSISZ ZNAĆ SERIALU, ŻEBY SIĘ POŁAPAĆ O CO CHODZI * * * metal!dean punk!cas teen!destiel

Français / English Six hommes, un groupe, trois histoires : Poets Of The Fall I - Après dix ans, rien n'avait changé entre eux. Leurs sentiments, toujours intacts, ne pouvaient pas de nouveau les faire souffrir. Sauraient-ils enfin se regarder, se parler, comme des années plus tôt ? Sauraient-ils enfin vivre cet amour ? II - Qui étaient-ils vraiment l'un pour l'autre ? De simples amis, avides d'expérimenter ? Ou est-ce que leur relation n'avait pas une vocation plus profonde, à l'instar de leurs plus proches amis ? III - Entre la jalousie et le doute, comment trouver un équilibre, et voir enfin ce que leurs yeux ont toujours refusé de voir ? Peut-on aimer dès le premier regard sans le savoir ? Peut-on et doit-on apprendre à aimer ? _______________________________________ Six men, a band, three stories : Poets Of The Fall I - After ten years, nothing had changed between them. Their feelings, still intact, couldn't hurt them anymore. Would they finally be able to look at each other, talk to each other, as years ago ? Will they finally be able to live this love ? II - Who were they really for each other ? Simple friends, eager to experiment ? Or didn't their relationship have a deeper meaning, like their closest friends? III - Between jealousy and doubt, how to find a balance, and finally see what their eyes have always refused to see ? Can we love from the first look without knowing it ? Can we and should we learn to love ?