Twee paar azuurblauwe ogen, twee lichamen onder de littekens en één gruwelijk trauma... Josef en Cloé zijn broer en zus. Ze delen een gruwelijke haat tegenover hun moeder: Hun moeder, die de negenjarige Josef en de zevenjarige Cloé in dit verhaal opsluit in kooien en vreselijk mishandeld, al zolang ze zich kunnen herinneren... De negentienjarige Josef en de zeventienjarig Cloé in dit verhaal, hebben net samen het huis van hun ouders gekocht en wonen samen nu Josef, na bijna tien jaar pleeggezinnen en waardeloze opvangcentra, het voogdijrecht over Cloé heeft gekregen. Eindelijk vrijheid, toch? Niet als de spijlen van de kooi uit je trauma je nog steeds omarmen in alles wat je doet... In dit boek bestaan de hoofdstukken telkens uit twee delen. Het eerste deel gaat over nu, Cloé is 17 en Josef is 19. Het tweede deel gaat over tien jaar geleden, Cloé is 7 en Josef is 9. Er zijn dus telkens twee delen met dezelfde titel. Je mag natuurlijk wel op beide stemmen ;), maar die keuze ligt bij jou.

Een hand vol met littekentjes... Een hoofd vol met woede... Een lichaam vol argwaan... En waarschijnlijk NOOIT meer een gewoon leven... De vijfjarige Eline in dit verhaal wordt door haar pleegoom seksueel misbruikt en verkocht vanaf dag twee dat ze bij hem is. En bij de zestienjarige Eline zie je daar de zichtbare en niet zichtbare gevolgen van... Een emotioneel verhaal dat je opsluit in het hoofd van een kapotgemaakt meisje, dat als ze ouder is, de rommel op moet ruimen die haar oom heeft aangericht. Dit boek is deel van de #Traumaserie en heeft daarom hoofdstukken bestaande uit twee delen. Het eerste deel (bestaande uit schuine lettertjes) vind plaats ten tijde van het misbruik en het tweede deel (bestaande uit reguliere letters) vind plaats in het heden. Veel leesplezier!

Marinette, spreek uit als Marinet, is zeventien jaar en hoog zwanger van haar mate. Haar mate is trots dat ze samen een baby krijgen, tot hij te horen krijgt dat de baby van iemand anders is, wat niet zo is. Woest door deze ontdekking wijst hij haar af en door de pijn overleeft ze de bevalling bijna niet. Na de bevalling verdwijnt ze letterlijk, samen met haar pasgeboren zoontje. Achttien jaar later staat er bij de Alpha een achttienjarige jongen op de stoep. En hij is woest. Niemand weet wie hij is, waar hij vandaan komt of waarom hij zo kwaad is op de Alpha. Ze weten alleen dat ze zo ver uit zijn buurt moeten blijven of ze zien hun dood tegemoet.

Wanhopig op zoek zijn naar een liefde kan natuurlijk nooit goed uitpakken. Je trekt foute jongens aan, dat blijkt maar weer. Maar dat er zulke foute jongens bestaan, dat had ik niet kunnen voorspellen. Niets van wat me is overkomen, had ik van tevoren kunnen verwachten. Een jongen die zorgt dat ik verkocht ga worden, in een verkoophuis. Het is een soort markt. Heel moeilijk uit te leggen, zelfs voor iemand die er middenin zit, zoals ik, is het hele gebeuren moeilijk te bevatten. En wat er nu met me gaat gebeuren? Dat vraag ik me zelf ook af...