Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Aşkı buldum diyen doğa aşk olmadığını anlayınca ne yapacaktır sen olsan ne yapardın?

6 yıl 72 ay 2190 gün.. . Bir kadına verebilecek en iyi şey zaman bolca kullanılmış dikkatli kullanılmış zaman.. Kimseye söylemediklerimi burada söylemek için yazıyorum bunları. Arkadaş tavsiye etti sağolsun. İnsanlara anlatsam dinler hepsi biliyorum çok anlattım çokda dinlediler ama hiç bi şey değişmedi. Her şey sağlam bi vedayla başladı. O kadar güzel gitti ki gitme diyemedim en başında. Bi insan bi gün gider her şeyin gitmiş gibi hissedersin. Elin, ayağın, gözün, kalbin, hislerin.. . Her şeyin yakıştığı bi kadın düşünün ve gitmek en güzel o kadına yakıştı. Belki rahatlarım diye yazıyorum bunları daha çok içim sıkıldı. Neyse hayırlısı demekten içimiz soldu zaten, hissizleştik. Hayatta tanıyabileceğiniz en bencil insanlardan olan ben şimdi kendimden başka her şeyi düşünür oldum. Olurda bi gün dönerse beni değişmiş olarak görsün diye. Ama dönmez. Her şeyi dibine kadar yaşayan bi kadın acıyıda bensizliği de benli geçirdiği günleride. Bilen biri vardır elbet bu acı geçiyo mu?

Annesini doğarken kaybetmiş bir kız. Ada. Babasını da kaybediyor... Babasını? Ah tamam burda yanılmış olabilirim. Ama hayatının dönüm noktası bu oluyor. Herşeyin başladığı olay, Onu ilk gördüğü an Zaman... Zaman onların hikayesinin yoldaşı oluyor.

Nur'un Doğukan'a olan platonik aşkı. Aşk sayılmaz aslında Nur Doğukan'a saplantılı ve Doğukan hiçbirzaman karşılık vermeyecek. Nur da karşılık alamadıkça daha çok bağlanacak. Sonuç mu HÜSRAN...