Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

göçmen kuşlar balkonu Arat ve Minya'nın pek de diğerlerine benzemeyen sıradışı bir aşkı olacaktı. Ancak daha kimsenin bundan haberi yoktu. Bu iki genç, tanıştıkları anda, ileride işlerin başka hale geleceğini tahmin bile edemiyorken, onların yaşayacakları şeyler ve hatta sonları bile belliydi. Buna kader deniyordu. Kader onları bir kılmıştı. Ama Minya kendini Merter'e bağlı hissetmekle o kadar meşguldü ki, Arat'ın o muhteşem sesine aldırış etmemişti. Merter'in onu sevişini sevmişti yıllardır. Ama değişmişti artık bazı şeyler. Yaprakları yolunmuş bir papatya gibi,kullanılmış hissediyordu. Ama tesadüflere de bi o kadar inanıyordu. Bir gün bir mucize olacak, Minya sevdiği adama kavuşacaktı. Hatta hayallerini gerçekleştirip yazar ve modacı olacaktı. Yıllarını verdiği o adamı, Merter'i, bir türlü hayatından silip atamıyordu. Merter'in ona aşık olması, sanki Minya'nın suçuymuş gibi, Minya onu bırakamıyordu. Minya'ya bir zararı yoktu başlarda, takılıyordu sadece, sevgili gibi değillerdi. Ama Minya üniversiteye geçince işler değişti, Minya aşık oldu, ama aşık olduğu adam Merter değildi. Bunu bir avantaja çevirmiş ve yazılar,şiirler yazmıştı. Yazdığı her şey ona göre işe yaramazdı, o da yazdıklarını hep saklamış ve utanmıştı. Ama artık kağıtlara, defterlere, çekmecelere, dolaplara, hiçbir yere sığmıyorlardı. Ta ki tesadüfler yaşanana, umutlar yeşerene kadar. Gün geldi, ve Minya'nın yazdıkları anlam kazandı. O gün Arat geldi..

Birinci kitaptır devamı 'Sözler 2'de İnstagram adresi ; _SOKAK__LAMBASİ_

gece soydan ve aras soydan sadist kardeşler dünya demir gecenin kankası ediz soydan . üvey kardeş doruk yazgan badboy ,ukala deniz,ılgın,duman ve atlas gecenin çetesi ılgın feminist ve dövüşçü deniz sadist ve feminist adam öldürmüşlüğü var ve dövdüğü kızların defterini tutuyor MAVİNİN SİYAHA KARIŞMASI , ŞEHVET,TUTUKU, AŞK,DOSTLUK VE İNTİKAM

Ellerimi yavaşça kaldırıp yumuşak pürüzsüz teninde gezdirmeye başladım. Ben bunu yaparken ellerim titremeye nefes alışım hızlanmaya başlamıştı. Onu hissetmek istiyordum ,ona bu kadar yakın olmak istiyordum........ Kuzey Demir , o benim psikopatım. Her gece penceremin altında, içtiği sigara dumanından başka hiçbir şeyini göremiyordum. Sanki karanlığı üzerine bir örtü gibi çekmişti..... Kulağıma yaklaşıp sıcak nefesini üflediğinde bana " benden korkuyormusun dedi " Bu soru karşısında yutkunarak cevap verdim. "Korkmalımıyım .". dedim ************ O gece belki tek hatam hiçbir şeyden habersiz sadece evime gitmekti. Sonra o takıldı peşime . Sanki karanlığı üzerine bir Onun hayatına girdiğimde yaşadığımı hissettim. kendi karanlık dünyamdan çıkıp onun karanlık dünyasına girmek istiyordum. Ben o Psikopat çoçuğu istiyordum. Zayıflığımın sebebi olan sen Gecenin bir vakti peşine takılıp onu takip eden Psikopatın. Birgün en büyük aşkı olacağını nerden bilebilirdiki....... "

Şiir onun yada bunun değil ona ihtiyacı olanındır

Sadece genç bir kızın yıkılmış hayalleri, başka bişey yok..

Eğenmek

Hayallere bile belki gözüyle bakar olduk. Artık evlat hayallerin peşinden koş diyenlere belki birgün be demek ...