Eftelya, kendini dansa kalbini aşka adamış şekilde sakin hayatını sürerken, bir gün kapısı yıllardır göğsüne misafir olan tek kişi tarafından eli yüzü kan içinde çalınır. Deniz ona bahçesinde birinin öldüğünü söylediğinde peşi sıra gelecek sırlar ve yalanlar silsilesinden bir haberdir. Onu hiç tanımadığını fark eden Eftelya kendisini de sevgisiyle yaşatabilecek midir? "Belki o gülümsemelerinle yalanlar söyleyeceksin, inanacağım. Bak, inanacağımın başına belki eklemedim zira öyle eminim ki sen belki yalanlar söylersin o gün ama ben hala her yalanına inanıncak kadar severim seni."

Mazi, her mutlu oldukları anda ruhlarının peşinde olan bir katil gibi onlarla olucaktı. Her şeye rağmen birlikte olabilirler miydi? Kapıdan çıktığımda, gerçekler yüzüme sert bir tokat olarak indi. Geçmiş ve gelecek arasında, ince bir çizgide yolculuk yapıyorduk. Herkes benden gitmişken ben her şeyimden gidebilir miydim? Kalbim ve beynim bir savaştaydı. Kalbimin hüküm kurmaya başladığı yerde, beynim kölesi olmaya hazırdı. "Özür dilerim, anne. Onu hâlâ çok seviyorum. Bana kızgın mısın?" Gecenin hüküm sürdüğü gecenin altında onlara seslendim. Siz onu affedin baba, çünkü o kendini asla affedemeyecek.

Bade Sancak. Daha 23 yaşında bir genç kadın ve hayatında aldığı en yanlış karar, aşık olmak.. Yanlış kararlar almıştı, bir adamı hayatına sokarak, hayatını baştan aşağı değiştirmişti bir adam için. Peki ya ihanet? En yalnız ve berbat zamanında hayatına giren adam sayesinde hayat umudu tekrardan olurken, başına gelecek diğer felaketlerden habersizdi Batu Ayaz Kandemir, hayatı her daim bela ile geçen adam. Daha 27 yaşında, bir çok sevdiğini kaybetmiş birisi. Aynı zamanda bir çok can almış kişi. Aşk onun buz duvarlarını yıkıp temiz bir aşka sürükleyebilecek miydi? Peki ya o aşka karşı imkansız olan kızı kendine sevdirebilecekmiydi? Okurken hem keyif alacağınız hem üzüleceğiniz kitaba hoşgeldiniz Kitap tamamıyla kendi fikirlerimle kurgulanmıştır. Olası rastlantılıklar tesadüftür. (Hikaye final sonrası düzenlemeye girecektir, amatörce yazıp, yapmış olduğum yazım hataları yüzünden şimdiden özür dilerim.) Başlama Tarihi: 23 Temmuz 2021 Yayınlanma Tarihi: 2 Eylül 2021 Bitiş Tarihi: 27 Ağustos 2022 #mafya -1 [18.05.2022] #güçlükadın -1 [18.05.2022] #aşk -1 [21.08.2022]

Efsun Zorlu; atandığı Urfa'da mecburi hizmetini yapan tıp fakültesinden yeni mezun, çiçeği burnunda bir hekimdir. Daha mesleğinin ilk günlerinde, henüz on sekizine yeni girmiş bir hastanın intihar vakasıyla karşı karşıya kalır. Hastasının vücuduna bırakılan izler onu adım adım kendi geçmişine götürürken, geleceğini aniden tanımadığı insanların dudakları arasında bulur. Asla geçmemiş geçmiş, verilmiş sözler, kurtarılan hayatlar, doğrultulan namlular, yalanlar, fermanlar ve aşk. Devrim gibi bir kadın, Urfa'nın göbeğinde destan gibi bir sevdanın koynunda bulur kendini. Koca düzene baş kaldırıp o düzenin minnet ettiğine yenilmekse ne aklının ne de kalbinin kabulüdür. *** "Ağlarsam ölürüm." derken sesim düz, çoktan kabullendiğim bu gerçeği ilk defa dile getirişime rağmen sakindi. Çoktan. Saatlere dökülürdü ama bana şehirler aştıracak kadar çok gelen o vakit. Vücudumun ağrısı ruhumun sancısının çok altındaydı. Onun gözleri bende olsa da ben boşluğa odaklanmıştım. Üzerimde olan bakışlarının ağırlaştığını hissettim. Fetih bana çok ağır bakıyordu. Sırtıma yüklenen çuvallar biraz daha bel bükmeme sebep oldu. "Neden," dediğinde ne dediğimi çok iyi anlamış da yersiz bir sorgulayışa bürünmüş gibiydi. "serçe misin sen?" Kaşlarım hafifçe havalandı, başımın ağrısı belirginleşti. Uzun süreden sonra ona bakan ben oldum. Söylediği şeyin altındaki anlamı yakalamaya çalışıyordum ama buna çok uzaktım. Bunu anladı ve dudakları kıvrılacak sandım. Halbuki gülümsemeye çok uzaktık. "Serçeler," yüzünü hafifçe yüzüme yaklaştırdı. "Ağlayınca ölürlermiş. Bu yüzden mi bunca zamandır gözlerinin kuruluğu?" Bu konuşmadan sonra onun serçesi olacağımı, hatta olduğumu bilemezdim. Tıpkı bu topraklarda serçeyi öldürmenin kadını ağlatmak olduğunu bilmediğim gibi.

Düğüm 4 kitaplık bir seridir ve hepsi bu kitap altında toplanacaktır.✨ Kan birleştirdi onları. Bir bütün yaptı. Bir hiçliğin ortasında birbirlerine her şey oldular. Onlar birbirine bağlı iki ipti ve düğüm olmuşlardı. Düğümü ilk kim yaktı? Kanın birleştirdiği iki insanı bir arada tutan ne olurdu? 🦋 "Seni yeniden büyütmeliyim."dediğinde gözlerimi kırpıştırarak ona baktım. Zemheri gözlerinin ortasında ki kar tanesini tutuşmuştu. Büyük elleriyle saçlarımı koşarken dudaklarını alnıma yasladı ihtiyatla. "İçinde ki kızın saçlarını okşamalı, parmak uçlarını öpmeliyim. Bedeni kadın, ruhu küçük bebeğim." #ölü 1. Sıra #rüzgar 1. Sıra #kızgınlık 1. Sıra Kapağı yapan kişinin instagramı: @kulkelebekk

Gerçeklerin yalanları arasında ilerleyebilir misin? Asıl yalan sensen ilerlersin. Bir hayata binlerce kaçış sığdırdıktan sonra kocaman çukura düşersen bocalarsın. Ne olduğunu bilmediğim kaosun tam içine düştüğümde içimde bir mum, elimde bir ölüm vardı. Kimdim, neydim, neredendim önemi olmadığı için bu çukurda bocalamam normaldi. Baktım, gördüm, fark ettim, anladım. Bocaladığım yeri tanıdım. Ve sonra en iyi bildiğim şeyi yaptım; gücüm olan öfkemle birlikte büyük oynadım. Çünkü hayatımda hiç küçük oynamamıştım. Ben bir katil, ben bir maktul ve ben o kanlı olay yeriyim. Sense bu hikayenin en masumusun. Kendini buna inandır. Ve unutma; kendini inandırmazsan kimseyi inandıramazsın. ♜ 'Tarih tekerrür eder, hem de en kanlı haliyle.'

"Hıçkıra hıçkıra ağlıyorsun Gerçek," diyerek ellerimi büyük avuçlarının içine aldı, "ve bunu yaparken yaşadığın komik bir ânı anlatıyorsun." Gözlerimden yaşlar boşalırken tüm dişlerimi göstererek gülümsemem onu duraksattı. "Bilmem ki," diye fısıldadım. "Her şey elimden kayıp gidiyorken bile acımayan kalbim, az önce sen o sigaranın külünü kül tablasına silkince öyle çok acıdı ki, ağlamak istedim. Üstelik aklıma da yaşadığım o ânın en komik repliği gelmişken, tam da sana söyleyecekken yaptın bunu. O külü neden öyle hiç umursamadan silktin? Senin için yanıyordu." Bir elini kaldırıp yanağıma koydu, büyük avucunun içiyle gözyaşlarımı parçalayıp ezdi, yok etti. Ve bana dedi ki, "Ben yapmasam o kırılıp düşecekti." "Senin yapmandansa, kendisi kırılıp düşmeyi kabul ederdi." Gülümsedim. "Keşke yapmasaydın." "Kendini o küle mi benzetiyorsun Gerçek?" "Hayır," dedim. "Hayır, sen beni henüz kırmadın ki."

"Kimsesizlik bir kelime olsaydı eğer; kimselere sahip olanlar, cümle dahi kuramazdı." Haslar. Hissizler Sadıklar. ve Sahipler. Yer altı topluluğu Heyet'in dört katmandan oluşan birlikleriydi. Sadıklar, kaleydi. Sahipler, fildi. Haslar, piyondu. Hissizler, vezirdi. Şah, işte en tepedeki isim, kocaman bir bilinmezdi. Ferman, madalyon ve pusula üçlemesinin peşinde olan bu topluluğun karanlık sahibi P. ; yıllar önce bir aileyi darmaduman, bir tabloyu paramparça etmiştir. Fermanın yerini bilen ancak onu saklayan bir adam, ailesi gözlerinin önünde katledilirken ölüm ona geldiğinde bile söylemez ve ruhu bedeninden sökülmeden önce Meva Yaman'a, küçük kızına, fermanın yerini fısıldar. Heyet o gece aileden geriye kalan tek varisin, küçük kızın, kaçmasına izin verir çünkü almak isteyeceği intikam zaten onu, kendilerine getirecektir. Bundan tam üç yıl önce, öyle de olacaktır ve Meva Yaman bir kumarhanede izini bulduğu Sahip'i devirirken Heyet'in ağına takılır. Babası gibi, üç yıllık yer altı esaretine rağmen fermanın yerini asla söylemez ve bir gece ansızın N-15 biriminden olan bir kadın, yeryüzüne giden çıkışlardan birinin anahtarını Meva'ya verir ancak o gece iki değil bir kişi kurtulur. Kader ağlarını örerken, Heyet'in peşinde olan Halef Argunarz o gece tesadüfen Meva Yaman'ı kurtaran isimdir. Gözlerini açtığında altı kişilik eve düştüğünü sanan Meva, asıl gerçeği çok sonradan öğrenir. Aslar ve Asilerin hikayesi. Kanlı bir geçmişin sahnesi. Bu bir savaşın ve başkaldırının ta kendisi. "İnsan kendi hikayesinin ya As'ıdır ya Asi'si. Aksi halde bir başkasının ya kuklasıdır ya da kölesi." Pekâlâ, sıradan olmak yerine başkaldırının tam sırası değil miydi? Fantastik veya distopik kurgu değildir. Aksiyon, gizem, gerilim, polisiye, aşk ve akıl savaşları içerir. Kurgu tarihi:15.01.19

Kader, onları bir araya getirdiğinde ortaya çıkacak felaketleri hesaba katmamıştı. Biri ölümden kaçıyor, diğeri yaşamaktan korkuyordu. Böyle bir tezatlık ancak aşkın ellerinde hayat bulabilirdi ve bu da onların hikayesini en baştan yazdı. Kalbinizin, aklınızın, vicdanınızın öteki yüzüyle tanışmaya hazır mısınız? Eh, onlar pek değil gibiler... ~ "Sana yaşadığını hissettirdiğimi söylemiştin," dedi fısıldayarak. "Ama hiç bilemedin, senin yaşaman bana yaşamı sevdirdi." Titrek bir nefes verdi. "Seni sevdirdi..." ~ -Kalbin Öteki Yüzü adıyla yayımlanan ilk kitaptır.-

Bir şeyi çok isteyince, sahiden olur mu?