"Aslında bakarsan etrafındaki çoğu insan kimsesiz ve terk edilmiş. Sen her ilkbaharda çiçeklerle bezenen ağaçların, her sonbaharda acımasızca terk edilmediğini mi sanıyorsun? İnsanoğlu bile o çok sevdiği fani dünyayı terk edecek, bu dünyaya alışman için her şeyi öğrendiğin, zamanında onun rahminde can bulduğun anneni de terk edeceksin. Aslında bakarsan herkes acımasızca tıpkı bir döngü gibi birbirlerini terk ediyorlar. Sen anneni terk ediyorsun, annen de kendi annesini, çiçekler ağaçları, ilkbahar ise çiçekleri... Paranoyak sevgilisi tarafından kaçırılan Çiğsel'in hikâyesi... Bilemezsiniz belki de paranoyak olan karakterler değil de bizlerdik. Bizler kim miyiz? Bizler, bu satırları okuyan herkes yani sensin. Bu kitap seni şüphelere boğacak.

3 kız, saf ve masum. Güneş: 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Annesi ve babasıyla yaşıyor. Sidal: 22 yaşında. Tıp öğrencisi. Hayata pozitif bakan saf ve masum biri. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş, hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış bir kız. Eslem: 23 yaşında. İşinde oldukça başarılı bir mimar. Zeki, inatçı. Ailesinden ayrı yaşıyor. 3 erkek arkadaş, sert ve acımasız. Araf: 24 yaşında acımasız bir mafya. Ailesini bir trafik kazasında kaybetti. Ailesinden ona sadece küçük kardeşi Aras kaldı. Acımasız, sert ve duygusuz. Rüzgar: 24 yaşında. Dışarıdan bakınca sert ve acımasız. Aslında iyi yürekli, naif bir mafya. Ailesiyle arası bozuk biri. Esat: 23 yaşında. Hayatı takmayan, yeri geldiğinde çapkın yeri geldiğinde acımasız bir mafya. Murat Bey'in tek varisi. ZAMANI DURDURAN MAFYALARIN AŞKINI OKUMAYA HAZIR MISINIZ?

Bu hikaye süslü aşk romantizminden biraz uzak bir mahallenin hikayesi. Kızlarının çöp bidonlarının ardında kadın olduğu, erkeklerinin üç kuruş için hayatlarını harcadığı, kadınlarının borçlarını ağda odalarında ödediği, en önemlisi çocukların hiç çocuk olmadığı mahalle. Sefalet ve acının yanında aşkın ve tutkunun en diplerde yaşandığı mahalle. Bu mahallede hayat çok da renkli değildir aslında, gri ve siyah arasında volta atar.

Üç kesimden oluşan halk, savaşları hiç bitmeyen iki adam,zulüm, zayi olan insanlar Ve bütün bunların içinde başlayan imkansız aşk... Zalimlerin kelepçelerini konuşturduğu bir dönemde İktidarı sarsacak tek bir hareket, Kelepçemberi. 1987 yılından bu yana süregelen iç savaşı durduracak bir tüfek mi yoksa iki yürek mi olacak? Baş karakter Umay'ın sorularına cevap aramasıyla başlıyordu tüm yaşanacaklar. Ahh..merakından biraz taviz verebilseydi, belki de şu an sıcacık evinde mutlu bir şekilde yaşıyor olurdu ama o, bir gün öncesine kadar asla tahmin edemeyeceği bir hayat yaşıyordu. Hanginiz öldürmeyi isteyecek kadar nefret ettiğiniz düşmanına aşık olabilir? Ya da şöyle sorayım hangimiz ölümün dipsiz uçurumuna bir saniye bile düşünmeden atlayabilir? Nefretten doğan destansı bir aşk ve akıl almaz oyunlar... NOT: Olaylar gerçek bir hayat hikayesinden kurgulanmıştır.

Bir çocuğun en acı dolu sözü :'Söz Vermiştin' --- "Baba bana akşam oyuncağımı alıp getireceksin değil mi?" dedi küçük kız çocuğu umutla babasına bakarak . "Alacağım kızım. Hem de sana en güzellerinden alacağım. " Bilmiyordu ki babasının ona oyuncak almayacağını. Oysaki durumları iyiydi. Tek sebep babasının annesini aldattığı bir kadın vardı . O kadına paralarıyla bakıyordu. Çocuğuna bakmakta aciz bir baba . Ama ileride anlayacaktı babası . O kadının parası için birlikte olduğunu. O zaman... İşte o zaman kalbinde bir sızı olacaktı... --- İYİ OKUMALAR ...

-Yarım kalmış bir hikâyedir. Bunu bilip ona göre başlamanızı tavsiye ederim. "Belime dolanmış kolları hareket ettirmemeye çalışarak tek hareketle döndüm usulca. Kalbimin kanatları gösterişli bir şekilde çırpındı. Güzel yüzü tam karşımdaydı işte şimdi. Altı yıldır hiç bıkmadan izlediğim, bedensel olarak asla yaklaşmaya cesaret edemediğim.. En acısı da gözlerinin rengini bile bilemediğim adam şimdi yanımda alıyordu en derin nefeslerini. Gece mavileri yanımda kapanmıştı sakince. Oysa ki şimdi gözlerinin içinde dönen her tonu, ara sıra arasına serpiştirdiği siyahları en iyi ben biliyordum. Onun kirpiklerini bile tek tek sayacaktım ben hayatımdaki en büyük uğraş buymuş gibi."

Hocalarla problemi olan ama bu sene üniversite sınavı olduğu için derslere dört kolla sarılan öğrenci. Rozerin Kırtay. Göze batmak istemeyen bir kız ama açık sözlülüğü yüzünden hep göze batıyor. Sıradan bir devlet lisesinde okuyor. Okulu sevmiyor çünkü onu okuldan normal bir öğrenciye göre daha da soğuttular. Rozerin okulun ilk gününde kalbini platoniğine kaptırıyor. Geçen sene arkadaşlarıyla ettiği bir kavga yüzünden sınıfta kalan bir öğrenci, Ali Tez. Yakın olduğu arkadaşlarıyla birlikte sınıfta kaldı. Diğer hikayelerde okuduğunuz gibi bir bad boy veya çete lideri değil. O sıradan bildiğiniz gururu ve mertliğiyle yaşayan bir son sınıf erkek öğrenci. Kavga edecekse bile yerine ve zamanına göre ediyor. Mekanı falan da bar değil. Yeri geldiğinde arkadaşlarıyla arada bir bara gider. Ya da içkileri alıp bir parka falan gider içerler. Diğer hikâyelerdeki gibi seks bağımlısı falan da değil. Ali'ye göre her şeyin yeri ve zamanı var. Sıradan orta halli bir ailenin çocuğu. Diğer hikâyelere göre daha çok gerçek hayatta şanslıysanız veya devlet lisesinde okuyorsanız karşınıza çıkabilecek bir çocuk. Lise de başlayan aşk üniversiteye taşınıyor... Pek lise hikayesi değildir, ilk on bölüm lise de geçmektedir. Bu deli ikilinin deli aşkını okumaya hazır mısınız? Ben Hopeklausm... İlk kez gerçek hayatta sıklıkla yaşabileceğiniz bir platonik aşk yazacağım. Gerçekçilik öncelik olacak. Ali ve Rozerinin deli aşkı! Heyecan dorukta...

Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi. Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğini hissetti.Genç kızın Bütün vücudu olgun kıpkırmızı bir çilek gibi kokuyordu.Adam bu kokuya resmen 'mest' olmuştu.Hiç bir zaman onu bir kardeş gibi görmemişti. Adam birden kendinden bağımsız bir şekilde ellerini kızın yanaklarına koydu.O anda bütün vücuduna elektirik akımı sarmıştı.Adam her defasında bu karşısındaki kıza sözde baş belası diyordu.Ama normalde o onun tatlı baş belası oluyordu, Derin bir nefes alarak gözlerini kapadı ve kelimeler dökülüverdi dudaklarından.. "Tüm siyahlılığımla gökkuşağın olmaya geldim'' ********* 10/2/217 genç kız edebiyatında birinci sırada!

Bir hastalık ansızın sizi uykuda yakalayıp öylece yaşamınızı anlamsızlığa boğabilir miydi? Peki anlamsızlıkta anlam aramak bir denizin dibindeki kum taneleri arasında ufacık bir boncuk aramayla ne kadar eş değerdi? Mira 20 yaşında uykuya dalıp 26'sında uyandığında tüm bu soruların ana kahramanı haline gelmiş,evli ve bir çocuk sahibiydi. İşin en sinir bozucu yanı, hafızası sadece 6 yıl öncesini hatırlıyor ve bu yeni uyandığı hayatına bir yabancıydı. Kapak Tasarımı: @bsudeee Başlama Tarihi : 09.11.2016 Genel Kurgu #30: 24.12.2016

Tutku muydu onların arasındaki? Yoksa nefretten aşka dönüşen bir bağ mı vardı aralarında.? Genç bayanının iki sözüyle hayatı değişti ''Pardon Bayım!'' ******* ''Her seferinde içmekten vazgeç!'' diye çıkıştı kadın.Günlerdir onu arzuyla istediği bedeni kasılmıştı. Adam histerik bir kahkaha attı ve elindeki içki şişesini yere fırlattı. Cam kırıklıkları ve dayanılmaz o koyu sıvı yerle buluşunca,genç kadın korkmuştu Ama ondan.. Genç adam kıza iyice yaklaşıp ciğerlerine derince çekti kokusunu. Evet bu kokuya ölebilirdi. ''Seni kim israf ediyor?'' dedi adam.Eli yavaşça kızın elbisenin arka fermuarına ulaşınca genç kız dayanamayıp derin bir nefes aldı.Kalbi atmıyordu,durmuştu sanki.. ''Ben her zerrene muhtaçken? ### 27.12.2016 Genç kız edebiyatı 2.sıra 28 Nisan 2017 genç kız edebiyatı 1. Sırada