Ολα ηταν τελεια στην ζωη μου μεχρι που ηρθαν αυτοι βασικα ο κυριος χρηστος και ο γιωργος ειναι πολυ καλη αλλα ο αλεξης ο "αδελφος" μου μου κανει την ζωη κολαση Ας το παρουμαι απο την αρχη με λενε αρια ειμαι 16 χρονων και εχω δυο καινουργιους αδελφους μαλιστα διδυμους αφου η μαμα μου θελει να ξανα φτιαξει την ζωη της με τον πατερα τους. #8 in fanfiction 28/08/16❤

Η Καμέλια, είναι μια μετρημένη κοπέλα, αριστούχα μαθήτρια και έχει τα πάντα προγραμματισμένα στην ζωή της. Όλα αλλάζουν όταν γνωρίζει τον αναρχικό Άλεξ, σε μια πορεία όπου της σώζει την ζωή. Τι θα γίνει όταν οι δύο διαφορετικοί κόσμοι τους, θα θελήσουν να ενωθούν; ''Μην φοβάσαι, θα σε προστατέψω. Ξέρεις ότι πάντα το κάνω'', λέει ενώ είμαι ξαπλωμένη στην αγκαλιά του, έχοντας το κεφάλι μου επάνω στο στήθος του. ''Σε εμπιστεύομαι'', του λέω και μετακινώ το σώμα μου, προς τα πάνω, για να φτάσω τα χείλη του και να τον φιλήσω.

*Sequel to 'The Bitch And The Player'* "Αχιλλέα μου... Ξύπνα σε παρακαλώ..." έπιασα το χέρι του και το κράτησα σφιχτά. Ξαφνικά τον ένιωσα να κουνιέται ελαφρά και τινάχτηκα. "Αχιλλέα? Ξύπνησες επιτέλους!" μερικά δάκρυα χαράς στόλισαν το πρόσωπο μου και του χαμογέλασα γλυκά. "Ποια είσαι εσύ? Που είμαι?" ορίστε? Τι λέει? "Αχιλλέα μου? Δ-δεν με θυμάσαι?" Ένα ατύχημα... Ένα ατύχημα αρκεί για να καταστραφούν όλα. Ένα ατύχημα αρκεί για να ξεχαστούν όλα. Ένα ατύχημα αρκεί για να επιστρέψουν όλα στην αρχή. Μόνο που αυτή τη φορά, θα είναι λίγο διαφορετικά...

"Έλα φόρα αυτό " Μου πετάει ένα του μπλουζάκι και το φοράω . Παρατηρεί το ύφασμα που καλύπτει το σώμα μου και χαμογελάει με αυτό το ύφος που πάντα με κάνει να θέλω να του σπάσω την όμορφη μούρη του . "Να ξέρεις πως μισώ να φοράω οτιδήποτε σου ανοίκει , γενικά σε αντιπαθώ πολύ " Το ύφος μου πιστεύω πως δείχνει ότι , ότι λέω το εννοώ . "Ο γειτονάκι τα αισθήματα είναι αμοιβαία . Μόνο για να ξέρεις , η μπλούζα μου δείχνει τέλεια πάνω σου , τα πόδια σου καλύπτονται μέχρι εκεί που πρέπει " Λέει πονηρά κοιτάζοντας τα γυμνά μου πόδια που καλύπτονται ελάχιστα σχεδόν μέχρι τα μπούτια μου . Ηλίθια μετακόμιση σε άλλο μέρος και ηλίθιε καινούργιε γείτονα . Θέλω την παλιά μου ζωή πίσω ...

"Δεν θυμάμαι να είμαστε μαζί για να σε νοιάζει τι κάνω." είπα τσαντισμένη και χτύπησα το πόδι μου στο πάτωμα. "Ούτε το όνομα σου θα θυμάσαι σε λίγο." απάντησε και πριν προλάβω να απαντήσω όρμησε άγρια στα χείλη μου. Η Έλλη είναι μια κοπέλα 17 χρονών και πηγαίνει δευτέρα λυκείου. Είναι πολύ αγενής, και η αυτοπεποίθηση της έχει ξεπεράσει τα όρια. Με λίγα λόγια, όλες την χαρακτηρίζουν ως η 'bitch' του σχολείου. Η Έλλη καταφέρνει να τραβάει όλα τα βλέμματα των αγοριών, κάτι που νευριάζει τα κορίτσια. Μπορεί να έχει όποιον θέλει εκτός από έναν, τον Αχιλλέα. Ο Αχιλλέας είναι ο player του σχολείου και κάθε βράδυ έχει μια διαφορετική κοπέλα στο κρεβάτι του. Πολλοί θα έλεγαν ότι η Έλλη και ο Αχιλλέας θα ταίριαζαν μαζί, μόνο που υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια. Μισούν ο ένας τον άλλον! Για πόσο ακόμα όμως θα κρατήσει αυτή η έχθρα? #2 στην Εφηβική φαντασία 12/8/2016 #1 στην Εφηβική φαντασία 22/8/2016 ©DO NOT COPY THE STORY ALL RIGHTS RESERVED®

[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ]-ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Με κοιτούσε υποτιμητικά και με εκανε να αισθάνομαι ακομη πιο άβολα.Ειναι η στιγμή να του πω αυτο που ηθελα εξαρχής; Μετα απο πολυ σκέψη πηρα το θάρρος να του μιλησω ξανά και να του προτείνω αυτο που ειχα βάλει στο μυαλό μου απο την ώρα που το σκέφτηκα. 'Αυτο π-που ηθελα ν-να σου π-πω...'το τραύλισμα μου δεν βοηθούσε καθολου!Με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω και αρχισε να προχωράει κοντα μου κανοντας μου νόημα να συνεχισω. 'Χ-χρειάζομαι την β-βοηθεια σου.'τραυλισα πηγαίνοντας ολο και πιο πισω καθως η στενή επαφή επισης δεν με βοηθούσε καθολου. 'Και εγω γιατι πρεπει να στην δωσω;'ρωτησε σηκώνοντας το φρυδι του και εχοντας το γνωστό του μισο χαμογελο στο υπέροχο προσωπο του. 'Και οι δυο ξ-ξερουμε το γιατι.'απαντησα χτυπώντας στον τοιχο και κοιταξα τα καταγάλανα σαν την θάλασσα ματια του,έντονα. 7/1/16-31/10/16 © All rights reserved Please don't copy the story

Πριν προλάβω να κάνω έστω και ένα βήμα έξω από το δωμάτιο, μια παλάμη τυλίγεται στο μπράτσο μου τραβώντας με προς τα πίσω. Πέφτω απαλά πάνω στο παχύ και αφράτο χαλί και νιώθω το σώμα του να ανεβαίνει στο δικό μου. Τα πόδια του φυλακίζουν τα δικά μου ανάμεσά τους, ενώ οι παλάμες του κρατάνε δυνατά τα χέρια μου πάνω από το κεφάλι μου. Άντε πάλι! Τι κόλλημα έχει αυτός ο άνθρωπος να με ρίχνει συνεχώς στα πατώματα!; Όχι, ότι σου αρέσει που είσαι στο έλεός του, μικρή κουτοπόνηρη μουσίτσα! ''Ξέρεις Άντα, νομίζω ότι αφήσαμε κάτι στην μέση πριν από 5 εβδομάδες.'' ψιθυρίζει στο αυτί μου, κάνοντας την καρδιά μου να χάνει έναν χτύπο. Γαμώτο, θα με τρελάνει αυτός ο άνθρωπος! Highest rank: #3 in Teen fiction Don't copy (but if you do it, do it with style)

"Για να τον κανείς να σε προσέξει πρέπει να δείξεις ...πως να το πω. Δέρμα." "Γιατί τι ειμαι καμία σαβρα που δεν εχει δέρμα;" "Εννοώ να τον προκαλεσεις " "Σε τι;" "Σε ρινγκ. ΣΕ ΤΙ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΟΜΟΡΦΗ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΨΕΙΣ." "Πρέπει βασικά να αποκτήσεις κοινωνική ζωή. " "Νομίζω με φωνάζουν." "Δεν σε φωνάζει κανείς. Πρέπει να γινεις φειμους και με αυτοπεποίθηση. Αερατη. Να περπατάς και να πετας." "Α ναι όπως εκείνη η διαφήμιση με τις σερβιέτες." "Και πως θα γινει τούτη η μεταλαξη εαυτού;" "Σε 10 απλά βήματα μωρό."

"Μου σπας τα νεύρα αγοράκι μου, τι δεν καταλαβαίνεις??" του φωνάζω μπροστά σε όλο το σχολείο με το αίμα μου να έχει ανέβει στο κεφάλι. "Γιατί νομίζεις πως εγώ σε συμπαθώ? Είσαι το πιο κομπλεξικό κορίτσι που έχω γνωρίσει!" μου λέει εκείνος με ειρωνεία και νεύρα. Το βλέμμα του έχει σκοτεινιάσει και έχει έρθει αρκετά κοντά μου με την ανάσα του να χτυπάει πάνω μου, νομίζοντας πως θα με σκοτώσει.. Δεν με ξέρει όμως καλά εμένα! Θα τον κάνω να ακούει το όνομα μου και να τρέχει να κρυφτεί! Ο Νίκος και η Ανδριάνα είναι θανάσιμοι εχθροί! Είναι στο ίδιο τμήμα και τσακώνονται συνέχεια. Μέχρι που ο καθηγητής τους έβαλε να κάνουν μαζί μια εργασία και έρχονται τα πάνω κάτω!! Θα ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα ή μάλλον όχι...?? 31/3/16 #3 στην Εφηβική Φαντασία 13/6/19 #2 στην Εφηβική Φαντασία 😍 21/3/21 #2 στην Εφηβική Φαντασία 😱😱 (Μετά από τόσα χρόνια!!! Ευχαριστωωω❤️)

[ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ] Και ενω έφευγα για αλλη μια φορα μακριά του ένιωθα πως εκανα το καλύτερο και για τους δυο μας.Μπορει να τον έβλεπα μετα απο τέσσερα χρονια αλλα αυτο δεν σήμαινε πως θα κατέστρεφα την ζωή μου για εκείνον. 'Δεν σε ξέχασα.'φωναξε κανοντας με να σταματήσω το βήμα μου. 'Ποτέ μου δεν σε ξέχασα,δεν μπορούσα.Προσπαθησα,προσπάθησα πολλές φορές γαμωτο αλλά κάθε φορά η ανάμνηση σου γινόταν όλο και πιο έντονη στο μυαλό μου.'ελεγε ενώ ερχόταν ολο και πιο κοντα μου.Οταν η ανάσα του,που μύριζε τσιγάρο,έπεσε στον ώμο μου έκανα την δικιά μου να σταματήσει. Warning!:Θα πρέπει να έχετε διαβάσει το 10 Ways To Get A Boyfriend για να καταλάβετε αυτη την ιστορια. 31/10/16- © All rights reserved Please don't copy the story