Spark: Nasza historia rozpoczęła się, gdy byliśmy jeszcze nastolatkami. Jeden wieczór sprawił, że nasze drogi się rozeszły. Jedna drobna decyzja zaważyła na całym moim życiu. Przez sześć lat myślałem, że wyjechała bez powodu. Miała go jednak i to ja zawiniłem. Twierdzi, że mi wybaczyła, ale czy ja potrafię wybaczyć sobie? Alice: Od sześciu lat się ukrywałam. Nikt nie mógł dowiedzieć się o tym, co się stało. Nie jest łatwo jednak ukrywać dowody, mając jeden ciągle przy sobie. Myślałam, że byłam już bezpieczna. Myliłam się. Wiedziałam, że muszę wrócić do domu. Wierzyłam, że mój ojciec i jego klub mnie ochronią. Nie spodziewałam się jednak tego, kto ogłosi się moim prywatnym aniołem stróżem. Myślałam, że nasza relacja przepadła wraz z moim wyjazdem. Cóż, znów się myliłam. Moje serce nie chciało słuchać, gdy był blisko. Wiedząc, że nie powinnam podążyć za tym, co czułam, zaczęłam budować mur. Spark zaczął jednak burzyć każdą cegiełkę, którą starannie ułożyłam. Gdy wokół nas zostały już tylko gruzy, nie wiem, kto pierwszy przestał słuchać rozsądku. Czasami jednak lepiej jest się posłuchać serca.

Adelajda jest buntowniczką, która uważa, że mate nie jest jej potrzebny. Jest jedynym kotołakiem, który nie ma swojego wilkołaka. Uczęszcza do obowiązkowej szkoły dla zmiennych. Wszyscy odnajdują mate na pierwszym, ewentualnie drugim roku, a ona jest na trzecim. Jest pierwszym takim przypadkiem w historii. Nie przeszkadza jej to, chce jak najszybciej skończyć szkołę i zapomnieć o przeklętej więzi. Wszystko zmierza po odpowiednim torze, kiedy w szkole pojawia się nowy dyrektor i wywraca życie Adel do góry nogami. Od tamtej pory nic nie jest już takie samo. ___________________________ Pierwsza część pt. "Kotku".

Wojna z obcym, nowym światem jest przytłaczająca, szczególnie, gdy nie wiesz kim jesteś, wtedy wszystko od drzew po twój własny organizm jest usiane niespodziewanym. Przez wieki wilki nie zdawały sobie sprawy ze swojej własnej niewiedzy, wszyscy myśleli, że wiedzą czego mają szukać, Samica rodziny, Samiec swojej mate, Los tak bardzo lubi płatać figle. "Kolor jego oczu przypominał mi zamarźniętą, gładką taflę jeziora otoczonego najciemniejszym lasem, na które patrzy się z lotu ptaka z wysepką po środku, która była równie ciemna co brzeg. Chwilę tak na nie patrząc zauważyłam, że raz po raz tęczówki lśnią czerwonawą barwą wiśni." Od razu informuję, że nie mam planu na ich przygody, tylko lekkie zarysy, które kreują się w miarę pisania, dlatego nie proście mnie o spojlery, ani nic podobnego, bo ja sama nie wiem co będzie w następnym rozdziale OPIS RÓWNIEŻ ULEGNIE ZMIANIE #141- o Wilkołakach- 14.12.2017r. #87- o Wilkołakach- 31.03.2018r. #22- 05.05. #3- 30.05. #1- 31.05 #1- "#Luna" 06.08.2018- utrzymuje się #1- "Wilki" 23.05.2019- dopiero zauważyłam

*UWAGA* Opowiadnie zawiera błędy! Całkowitej korekty dokonamy po ukończeniu go. ⚪Występują sceny +18. ⚪Wstawiamy zdjęcia bohaterów. ⚪#1 miejsce w kategorii ROMANS. #Wattys2017

- Czego pragniesz kotku? - Sama nie wiem... - Chcesz żebym wziął cię na podłodze czy łóżku a może na kuchennym blacie? - Chce żebyś ze mną porozmawiał - Od tego tu jestem skarbie...

Dwudziestoparoletnia bohaterka patrzy na życie w pogodny i optymistyczny sposób, choć jej los nie zawsze rysował się w pastelowych, ciepłych barwach. Mimo to wciąż wierzy, że spotka ją w życiu coś dobrego. A najlepiej byłoby, gdyby to "coś" okazało się tym "kimś". Czeka więc cierpliwie, mimo niezadowolenia z jej wolnego stanu ze strony rodziny, a w szczególności jednej, specyficznej członkini, czyli Strasznej Pani. Jak każda dziewczyna, marzy o wyjątkowy mężczyźnie, który już od pierwszych chwil ich spotkania wzbudzi w niej pozytywne uczucia. Co, jeśli jednak przewrotny los odwróci sytuacje i to właśnie ona stanie się nagłym piorunem z nieba dla kogoś innego? < Książka zawiera treści przeznaczone dla osób pełnoletnich >

Książka dostępna w sprzedaży. Link na moim profilu ❤️ Czasami jesteśmy tak poturbowani przez życie, że nie widzimy szansy na wyzdrowienie. Ludzie nas krzywdzą. Nieustannie. Ranią i testują, aż zepchną na skraj wytrzymałości. Część osób znajduje w sobie siłę, by przetrwać, ale nie każdemu się to udaje. Ja byłam gdzieś pomiędzy i stałam na krawędzi - o krok od upadku. I wtedy pojawił się Will - troskliwy i uparty psycholog. Wierzył we mnie, bardziej niż na to zasługiwałam. Odtrącenie go miało być proste. W końcu od lat odpychałam od siebie wszystkich wokół. Problem w tym, że uczucia bywają przewrotne i nigdy nie podporządkowują się naszej woli. Miałam dwa wyjścia: nadal pogrążać się w bólu i trwać w nim na zawsze albo zaufać Willowi. Obie możliwości były równie ryzykowne. Czy potrzaskane na kawałki serce da się skutecznie skleić? Powyższy opis pochodzi od wydawcy. *** Mimo wydania, rozdziały pozostają na Wattpadzie. Wersja papierowa różni się jednak od pierwowzoru.