*erkek versiyon kitabıdır *eşcinsel konulu ya da içerikli DEĞİLDİR!

(ABİ KARDEŞ KURGUSUDUR KLASİKLERDEN BİRAZ FARKLI) . "Konu ne ve benimle kim olarak konuşmak istiyorsunuz?" "Abin olarak." "Anlamadım?" Bu imkansızdı. Böyle bir şey olamazdı. "Uzun zamandır seni arıyordum şans seni karşıma böyle çıkardı. Şuan konuşmanın zamanı değil ama sana söylemek zorundayım." Bunu duyan da İstanbul'u avuç içi kadar sanırdı. Başımdan aşağıya bir kez daha kaynar sular dökülmüştü. "Bundan 21 yıl önce yetimhaneye bırakırken annemle babamın aklı neredeydi de şimdi gelmişsin karşıma abim olduğunu iddia ediyorsun. Sana inanmamı mı bekliyorsun? Zamanı değilse burada işin ne? Neden geldin? Ne sanıyorsun sen kendini? Neden inanayım ben sana?" Sakin ol ve derin bir nefes al Almira. Sakin ol, sakinleş... . Ufak mantık hataları ve yazım yanlışlarım olabilir şimdiden kusura bakmayın hepinize iyi okumalar..

Bacaklarını kullanamayan genç bir kız, Güneş. Yaşı ilerlemesine rağmen aşık olmadan evlenmemekte ısrarcı bir adam, Ali. Biri birini kardeşi, diğeri diğerini ağabeyisi olarak görürken kader ikisinin de birbirinin nasibi olduğunu gösterecekti. "Yaradan rabbimin yüce şanına yemin ederim ki seninle evlenmeye karar verdiğim o ilk gün seni kardeşim olarak görmeyeceğime dair kendime yemin ettim. Bu saatten sonra sen benim karım, dünyada ve ahirette Allah'ın izniyle benim diğer yarımsın."

Babası onu terk ettiğinde küçük bir kız çocuğuydu. Annesi öldüğündeyse henüz büyüyememişti. Ona arkadaşlık etmek için yanında bir tek dedesi vardı, o da sevgi konusunda eli çok sıkı bir adamdı. O zor da olsa kendi kendini büyüttü; sonra pahalı ayakkabılı bir adamın ayak ucuna düştü. - @askilav

Muhteriz: İnce düşünceli olduğu için aşırı düşünceli davranan, kimseyi kırmamak için kendi kırılan insan. Hayatım hiçbir zaman genç bir kızın yaşayabileceği bir hayat olamadı; babamın işleri yüzünden defalarca kaçırıldım, alıkonuldum, ablamın gözlerimin önünde canına kıymasını izledim, abimi korumak için on beş yaşımda onun koruması oldum. Yumuşak, kibar olabileceğim hiçbir zamana denk gelmedim. Dövüşmeyi, kemik kırmayı öğrendim. Oysa tanıdığım en kibar insandı... İngiliz prensesinin bile yanında daha kibar kalacak bir adam, gönlünü bana kaptırmıştı.

✨️Tamamlanmıştır... Hayatı boyunca kimseyi sevmemiş, tek derdi vatan, bayrak ve ülkesi olan asker ile hiç sevildiğini hissetmemiş, kalabalık içinde yalnızlığı hisseden bir doktorun hikayesidir. Asker & Doktor kurgusudur. İçerik, konu ve kapak bana aittir.

Birçe, on yedi yaşında iki ay evvel annesini kaybetmiş öksüz bir kız çocuğu iken, şimdi de babasının hastalığıyla pençeleşiyordu. Ölüm döşeğindeki bey babasına her baktığında, "Ya o da giderse?" diye üzülüp korkuyordu. Bey babası biricik eşinin, yol arkadaşının ölümünü kaldıramıyordu. Hasta bedeninin daha fazla direnemeyeceğini hissetmiş gibi çağırdı yanına, tek evladını. "Birçe... Al yavrum, al bu zarfı. Ben gidiyorum yavrum. Ben annene gidiyorum. Sen de git. Ben gittikten sonra git. Annene, babana, kardeşlerine git. Affet yavrum. Affet. Gitmeli şimdi. Gitmeli..." Birçe, elinde sadece adresin yazdığı bir kağıt parçasıyla, babasının ruhu çekilmiş vücudunun yanında öylece kaldı. On yedisindeki Birçe, ne yapmalı şimdi? Nereye varmalı? Nereye gitmeli? ... "Kime bakmıştın küçük?" Birçe, elinde küçücük bir çantayla çaldı bu yabancı insanların kapısını. Kucağında iki yaşlarında bir çocukla dışarı çıkan, sarı saçlarıyla âdeta kendisine olan benzerliğini haykıran bu güzel kadına bakakaldı Birçe. Utanıyordu. Gidecek yeri yoktu. Devlet korumasına girmek istemiyordu. Babasının son dileğini yerine getirecek ve şansını deneyecekti. "Ben Birçe Sungur," dedi titreyen sesiyle. "Size bir mektup getirdim efendim, bakmanızda fayda var." İşte her şey o mektupla başladı. Alt üst olan hayatların kesişimi olan Birçe'yi şimdi çok daha zor bir hayat bekliyordu. ... Yayınlanma tarihi: 21.08.2023 Final yayınlanma tarihi: 30.03.2024 BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR.

~Sessiz çığlıklarınında boğulan bir kız, küçük bir kız. Hayır!! Kitabımın karakteri değil, bu kız benim, bu kitabı yazan kızın sessiz çığlıkları. Sesiz çığlıklarınında boğulan birinin hayal dünyasında ki yaşattığı küçük bir hikaye. Nefesimin kesildiği anda nefes olan kitabıma hoş geldiniz. İlk kitabımdı, ilk heyecan ilk sevincimdi, oldukça hatalarım oldu, betimleme yetmedi ama pes etmedim bana destek olanlarla vazgeçmedim devam ettim hala daha hatalarım olduğunun farkındayım ama ben bunları gizlemiyorum, aksine hatalarımı açıkça belirtip düzeltmeye çalışıyorum. Çünkü hedeflerim var ve ben bunları başarmak için çabalamam gerek. Yazarınızı tanıdığınız göre kitaba geçebiliriz. "Acıların bedenine vurduğu sert darbeler karşısında dimdik ayakta duran bir kızın hikayesi." "RAVZA NUR CEVHEROĞULU'NUN HİKAYESİ." "Hastanede başkasının kendi hayatı için hayatının çalınmasıyla başladı herşey, başkalarının mutluluğu için o küçük kızı ebedi mutsuzluğa hapsolmuştu, hastaneden anne kokusu almadan annesinden koparıldı, bulduğuyla hayatına devam ederken ailesi bildiği kişileri 4 yaşında kaybedip yurt köşelerine mahkum oldu ama ona bu hikayede en büyük hediyesi ailem dediği abisi Rüzgar ve unutmasın rağmen hayatında olan Ateş oldu. Yıllar acılarla geçti Rüzgar kardeşinin acısını özgürce sararken Ateş ise uzaktan Rüzgarın özgür olmasını sağladı. Yıllar geçti herşey bitti mutluyum dediği anda bilmediği bir anda 17 yaşında öldü bildiği ailesinin ölmediğini, ailesi olduğunu öğrendi ama ailesi onu nasıl karşıladı?? " Detaylar kitapta saklı, heyecan, mizah, dramın olduğu bu kitapta saklı. Var mısınız Nefesim olan kitabımda benim yoldaşım olmaya?? ☘14.06.2023☘ ☯☯☯☯☯☯☯☯

Alınlara çizilmiş bir kere kader, kederleriyle birlikte. Her bir keder düğümünü sıkıca sarıyor, her bir düğüm kedere gebe kalıyor acıların çiğliğinde. Kaderin kederiyle başbaşa bir kadın. Bir kadın, alnına çizileni yaşıyor. Bir kadın, acılarıyla yeşeriyor, yaralarıyla büyüyor. Bir kadın, ruhundaki dikiş tutmaz yaralarla başbaşa. Gülsevde Atay, yaralarının serzenişlerine sığınmış küçük bir kız çocuğu. Acılar, tüm bedeninde, acılar tüm benliğinde onunla yanyana. Yaralı bir kadın...Canhıraş, namıdeğer kusurlu insanlara göre. Beceriksiz, işe yaramaz, çirkin, aptal, eksik, lanetli belkide. Ama o her şeyiyle birlikte sadece masum bir kız çocuğundan ibaretti. O acılarının çiğliğinde büyümüş güzel kadındı. O her yaşadığı olaydan bir ders almış güçlü bir kadındı. Kader yazıldı, kadın ve adam evet dedi. Bir adam geldi, her şey yerli yerinden oynadı... Bir adam vardı, sevilmeye layık, heybetli, yakışıklı, yeşil gözlü. Bir adam vardı, kadını kabul görmeye razı. Bir adam dünyasını açtı kadına, dünya kadınıyla boyandı. Kaderin cilveli kederiyle buldular onlar birbirlerini... Herkesin bir kusuru vardır. Yeter ki kusur kalbinizde olmasın...