"Δεν θυμάμαι να είμαστε μαζί για να σε νοιάζει τι κάνω." είπα τσαντισμένη και χτύπησα το πόδι μου στο πάτωμα. "Ούτε το όνομα σου θα θυμάσαι σε λίγο." απάντησε και πριν προλάβω να απαντήσω όρμησε άγρια στα χείλη μου. Η Έλλη είναι μια κοπέλα 17 χρονών και πηγαίνει δευτέρα λυκείου. Είναι πολύ αγενής, και η αυτοπεποίθηση της έχει ξεπεράσει τα όρια. Με λίγα λόγια, όλες την χαρακτηρίζουν ως η 'bitch' του σχολείου. Η Έλλη καταφέρνει να τραβάει όλα τα βλέμματα των αγοριών, κάτι που νευριάζει τα κορίτσια. Μπορεί να έχει όποιον θέλει εκτός από έναν, τον Αχιλλέα. Ο Αχιλλέας είναι ο player του σχολείου και κάθε βράδυ έχει μια διαφορετική κοπέλα στο κρεβάτι του. Πολλοί θα έλεγαν ότι η Έλλη και ο Αχιλλέας θα ταίριαζαν μαζί, μόνο που υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια. Μισούν ο ένας τον άλλον! Για πόσο ακόμα όμως θα κρατήσει αυτή η έχθρα? #2 στην Εφηβική φαντασία 12/8/2016 #1 στην Εφηβική φαντασία 22/8/2016 ©DO NOT COPY THE STORY ALL RIGHTS RESERVED®

"Έλα φόρα αυτό " Μου πετάει ένα του μπλουζάκι και το φοράω . Παρατηρεί το ύφασμα που καλύπτει το σώμα μου και χαμογελάει με αυτό το ύφος που πάντα με κάνει να θέλω να του σπάσω την όμορφη μούρη του . "Να ξέρεις πως μισώ να φοράω οτιδήποτε σου ανοίκει , γενικά σε αντιπαθώ πολύ " Το ύφος μου πιστεύω πως δείχνει ότι , ότι λέω το εννοώ . "Ο γειτονάκι τα αισθήματα είναι αμοιβαία . Μόνο για να ξέρεις , η μπλούζα μου δείχνει τέλεια πάνω σου , τα πόδια σου καλύπτονται μέχρι εκεί που πρέπει " Λέει πονηρά κοιτάζοντας τα γυμνά μου πόδια που καλύπτονται ελάχιστα σχεδόν μέχρι τα μπούτια μου . Ηλίθια μετακόμιση σε άλλο μέρος και ηλίθιε καινούργιε γείτονα . Θέλω την παλιά μου ζωή πίσω ...

Η Καμέλια, είναι μια μετρημένη κοπέλα, αριστούχα μαθήτρια και έχει τα πάντα προγραμματισμένα στην ζωή της. Όλα αλλάζουν όταν γνωρίζει τον αναρχικό Άλεξ, σε μια πορεία όπου της σώζει την ζωή. Τι θα γίνει όταν οι δύο διαφορετικοί κόσμοι τους, θα θελήσουν να ενωθούν; ''Μην φοβάσαι, θα σε προστατέψω. Ξέρεις ότι πάντα το κάνω'', λέει ενώ είμαι ξαπλωμένη στην αγκαλιά του, έχοντας το κεφάλι μου επάνω στο στήθος του. ''Σε εμπιστεύομαι'', του λέω και μετακινώ το σώμα μου, προς τα πάνω, για να φτάσω τα χείλη του και να τον φιλήσω.

«Τι ενοείς πλήρωσαν;» ρωτάω μετά απο λίγα λεπτά «Αυτό είναι δική μου δουλειά μικρή» λέει καθώς απομακρύνεται λίγο απο'μενα «Μάλιστα, τέλιωσες;» λέω σκληρά «Όχι!» αναφωνεί γρήγορα και το σώμα μου σε δέυτερα βρέθηκε κολλημένο στον τοίχο.... ------- 13/11/2016-#2 in εφηβική φαντασία @All rights reserved•