Kendi benliğini yok edip O olmaktır. Kapıyı çaldığında içeriden gelen "Kim o" sesine "Sen" diye yanıt vermektir. Baktığı yerlerde hep O'nu görmektir. Bir çiçekte, bir çocukta, bir yerde, bir anda, bir bulutta bile O'na rastlamaktır. O'nun kahrıda hoştur, lütfuda.. Biyolojinin bozulmasıdır aynı zamanda. Sebepsiz mutlu...
Annesinin ölümünden çocuğunu sorumlu tutan bir baba...bunun için soğuk bir evlat...başarılı olmak için çok çalışmış bir genç adam....sadece sevdiği kişilere karşı sıcak........ Zenginlikten,gösterişten,cemiyetten,şöhretten sıkılmış bir genç kız..arkadaşları ile vakit geçirmeyi seven yapmacık ailesinden bıkmış........
Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim...