Şişmansan kimseyi sevemezsin.

Çocukluk aşkına yıllarca 'prenses' diyen Doruk, Yağmur'un da ona 'prens' demesini bekledi. Doruk kuzeni Rüzgar gelene kadar umudunu hiç yitirmemişti. Yıllarca saklanan gerçekler ortaya çıkacak. Yağmur kimi seçecek ? 'Prens' demesini bekleyen Doruk'u mı yoksa 'ÇAKMA PRENS' olan Rüzgar'ı mı ?

ÇAKMA'nın sözlük karşılığı olan iddiasız, sıradan bir genç kızın, adım adım PRENSES'e dönüşme hikâyesi... Dikkat! Burada bol kahkaha, bol kıskançlık, sınıf ayrımlarına rağmen engel tanımayan, tabulaşmış düşünceleri yıkıp geçen sımsıcak bir aşk hikâyesi mevcut!! :) Not:Okumak isterseniz beklerim. ;) Dipnot: Okuduktan sonra yorum kısmını es geçseniz bile emeğe saygı açısından oylamayı unutmazsanız sevinirim. ;) Dibin dibinot: Hikâyenin tüm hakları şahsıma aittir. İznim olmadan herhangi bir şekilde çoğaltılmasına kesinlikle göz yumulmayacak, yasal yollara başvurulacaktır! Sevgiler :)

GİRİŞ "Emin misin kızım.Sende boşanmakta kararlı mısın ?" Hakim neredeyse gözümün içine bakıyordu.O an anladım eğer biraz çekimser davranırsam bizi boşamayacağını.Ama bunu Murat'a yapmaya hakkım yoktu.O'nun bu isteğine nereye kadar direnebilirdim ki?.Yada dirensem elime ne geçecekti. "Eminim Hakim bey bende istiyorum boşanmayı" dedim kararlı bir ses tonu ile. Aramızda ki onca mesafeye rağmen O'nun tuttuğu soluğu bıraktığını görmek bugün için kaldırabileceğimden fazlaydı ama ne olursa olsun O'na bunu göstermeyecektim. Hakim kafasını iki yana salladıktan sonra "Tamam istediğiniz gibi olsun bakalım" dedi ve altı yıllık evliliğimiz tek celsede bitti. Karar açıklandıktan sonra salon hızlı bir şekilde boşaldı.O'nun la karşılaşmamak için acele ile sıktım avukatımın elini. "Teşekkür ederim her şey için" dediğimde gözlerim akıtamadığım yaşlarla yanıyordu. Murat'ın arkamdan "Begüm bekle biraz" diye bağırmasına aldırmadan dışarı attım kendimi.Biraz daha havasız kalırsam bayılacağımı biliyordum . Murat arkamdan yetişip kolumu tutunca olduğum yerde kaldım.O'na karşı hala bu kadar aciz olduğum için kendimden nefret ediyordum ama şuan için elimden gelen buydu. Murat ne diyeceğini bilmez bir şekilde duruyordu karşımda. "Evet" dedim konuşmasını teşvik etmek istercesine.

Üvey kardeş yada kuzen ilişkisi değildir. Veya öz kardeş. ********************************* "Rüya. Sana bazı sorular soracam ve sende doğru cevap vereceksin.- Parmağını çıtlattı- Tamam mı?" "Tamam." Parmağını çıtlattı. "Seninle ormanda konuşurken birini sevdiğini söylemiştin dimi?" "Evet." Parmağını çıtlattı. "O kişi bu evde mi?" Allah kahretsin. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Senle aynı yaşta mı yoksa bir yaş büyük mü?" Ne yapmaya çalışıyorsun Yankı? "Bir yaş büyük." Parmağını çıtlattı. "Uzun boylu mu?" Selim minyondu. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Esmer mi?" Oğuz sarışındı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Kahve rengi saçlı ve kahve rengi gözlü mü?" Hakan'la birbirlerine benziyorlardı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Şu ana yukarda mı yoksa aşağda mı?" Sustum. "Rüya cevap ver!" Yine sustum. "Rüya kahretsin bana bir cevap ver!"diye bağırdı bu sefer. "Sensin o sensin! Oldu mu!"diye bağırdım gözlerimden yaşlar süzülüyordu.

Umarım beğenirsiniz.❤️

"Lan sen ne dingil birisin ya! Ben şuraya çıkmadan önce neredeydin?! Evet, evet in arabadan gerizekalı mendebur seni.." Arabadan kaşları çatık şekilde inen adamı görünce, nasıl biridir diye bile bakmadan verdim veriştirdim. "Hayır size kasaptan mı veriyorlar ehliyeti? Baksana önüne insan geçiyo?! Hiç öyle sertte bakma bana işlemez. Şu an ne kadar zamanımı aldın farkında mısın?!" Aklıma gelen fikirle şöyle bir adama baktım "Senin yüzünden geç kalıyorum beni işe bırak." Adam beni iyice süzdükten sonra çatık kaşları daha da çatıldı "Ya kızım sen manyak mısın? Bırbır bir susmadın." Kaşlarımı çattım. "Manyağım var mı?"

Koray'ı tanımak isterseniz yapmanız gereken sayfayı çevirmek.. :)