Yedi ölümcül günahlardan biriyim. İnsanların ruhlarında yatan intikamım Bilmezler ne kadar tehlikeli olduğumu Bilmezler başlarına gelecekleri Sizleri yok etmeye geldim. Ben günahların derinlerinde yatan nefretim Ben öfkenin ta kendisiyim.

Ben her zaman mücadele etmeye hazırım. Çünkü benim adım Willow Helois O'Cannor. Ben bir canavarın karısı ve bir meleğin annesiyim. Daha da önemlisi ben bir kadınım!

Zevkin ve doyumun sınırlar konmadan yaşandığı yakışıklı olduğu kadar da lanetli erkeklerin barındığı karanlık bir dünya... Gölgelere hoş geldiniz! -Ezgi Deniz

Elinde olmada gülümsedi. "Yine mi ölemedin, Caen?" dedi dalga geçer bir şekilde. "Tanrılar senden gerçekten nefret ediyor olmalı." Elindeki kılıcın ucunu aşağı indirmişti. "Onları suçlayamam. Çirkinliğine bakınca seni sevmek çok zor" dedi. İfrit ona doğru bakıp kükredi. "Seni geberteceğim, Gideon" diye bağırdı. Kalın sesi yüzünden konuşmalarını anlamak biraz zordu ancak onlarla bu kadar zaman geçirince normal geliyordu. Onları kızdırmayı seviyordu. Caen adındaki ifrit ona doğru koşarken Gideon elinde olmadan gülümsedi. Uyandığını hissedebiliyordu. Savaş başlarken hep bu hissiyatı yaşıyordu. Sanki her şey o ana kadar pusluydu da o anda netleşiyordu.

Bir kelebek yanlış zamanda kanat çırpar, bir mektup yanlış kişiye ulaşır, bir asker aşık olur, bir leydinin hayatı değişir. ... Başkasına aşık bir lord ile evlenmek zorunda kalan genç ve uysal bir leydinin hikayesi...

DEĞERLİ MÜCEVHERLERE DÜŞKÜN EJDERHALAR VE GÜZEL KADINLARA AŞIK ANKA KUŞLARININ ARASINDA KALMIŞ ZENGİN BİR KRALLIK. EJDERHALAR, İNSANLARIN MÜCEVHERLERİNE VE ANKA KUŞLARI GÜZEL KADINLARINA GÖZ DİKMİŞ. GÜZELLER GÜZELİ PRENSES İSE HER İKİ IRKIN ARASINDA KALMIŞ, ÜLKESİNİ KURTARMAK İÇİN KENDİSİNDEN VAZGEÇEBİLECEK Mİ?

Loki, yüzündeki memnuniyet dolu gülümsemeyle karşısında oturuyordu. Hilekâr ve Tanrıların yüz karası olarak bilinen adam elini çenesine yaslamıştı ve gözleri muzip bir şekilde parlıyordu. Hiçbir şey onun mutluluğunu bozamazmış gibi görünüyordu. İşin aslı Rase biliyordu ki bozamazdı. Babasıyla geçirdiği yüzyıllar boyunca Loki' nin yüzündeki bu gülümsemenin sadece bir kez yok olduğunu görmüştü. Bunun dışında o her zaman gülümserdi. Hangisinin daha tehlikeli olduğunu merak ediyordu Rase. Gülümsediği zamanlar mı yoksa ciddileştiğinde mi? Hayır, her iki zamanda da hoş değildi.

Gerçekler görünenin ötesindedir. ... İnleyen Alev 26 Ağustos 2013 yılında kaleme alınmış olup, Facebook da Ezgi Deniz'in Kaleminden sayfasında yayınlanmıştır.

Not: Sayılar ön yargınız olmasın. Her şey eski bir kitapçıda yaşanan küçük bir tesadüfle başladı. Ve geleneksellikle modernliğin yüzyıllardır mücadele ettiği bir kasabada bulunan Taylor çiftliğinde sona erdi. Alice Taylor, okuduğu kitaplarda her ne kadar mantık arasa da onların bir gün kendisine mucizevi bir şey getireceğinden neredeyse emindi. (Kompozisyon dersinde Monica'ya verdiği kopyalar dışında) Ancak bilmediği tek şey her mucizenin iyilik dolu olmadığı, hatta bazılarınınsa lanetli bile olabileceğiydi. Tıpkı kendisinin de lanetli olduğu gibi.

Sıcak sular fokurduyordu. Sıradan bir insanın ya da bir meleğin giremeyeceği kadar sıcaklardı. Ancak Janet yarı tanrıçaydı. "Ah Tanrım" diye mırıldandı zevkle. Gözlerini kapadı. "Bu şekilde bakınca zevkten kendini kaybettiğin zamanı hatırlıyorum" dedi yumuşak bir erkek sesi. "Gözlerini kapatıp gerinmeni ve inlemeni" Janet'in gözleri açıldı ve arkasını döndü. Jase bir kayanın üstünde oturuyordu. Gümüş rengi saçları altın rengi gözlerini gölgeliyordu. Üstünde bir tek kot pantolon vardı ve güçlü bedeni gözler önündeydi. Janet, aniden suyun içine girdi. "Burada ne arıyorsun?" "Seni görmeye geldim" dedi erkek sakin bir sesle. Aynı kadife yumuşaklığındaydı ve Janet'in sırtından aşağı ürpermesine neden oluyordu.