"Param yokki alamayız biz ondan." Küçük elleriyle yerden destek alarak ayağa kalktı Selin. "Ben kumbaramda biriktiriyorum akıllım! Bekle alıp geleyim." Elindeki oyuncak silahı Selin'e doğrulttu ve gülümsedi Ali. "Paraları ver, küçük." Dil çıkararak evine koştu ve merdivenleri zoraki çıkarak odasına ulaştı. Her daim yatağının altında sakladığı kutuyu çıkardı ve içinden kumbarasını aldı. Hızlıca bir kaç para alarak yerine geri koydu ve koşarak dışarı çıktı. "İşte aldım! Sen dur burda pamuk şekerci amca verir bana.." ∆27.03.2016∆

"Hiçbir şey düzelmeyecekse eğer bizde o 'hiçbir şey' lerden kaçarız o zaman. Belki tamamen olmasada bir süre unuturuz bize acı veren her şeyi.." Başımı salladım. "Götür beni buradan Mavi. Nereye olursa olsun gelirim.." "Bir şartla gidebiliriz." "Neymiş o?" Dedim merakla. "Bu eller ellerimden bu gözlerde gözlerimden hiç bir zaman ne olursa olsun ayrılmayacak." Ellerimi sımsıkı tuttu. Ve gözlerimin içine baktı. O da yaralıydı ve bizim birbirimizin yaralarını sarmaya ihtiyacımız vardı.. Bunun için buralardan uzaklaşmamız gerekiyordu.. Bize acı veren her yerden ve herşeyden..