''Neredeyim ben?'' söylediğim sözleri ben bile zor duymuştum. Saçlarıma dokunan ellerle irkildim. ''Sahibinin ellerindesin zümrüt gözlüm'' Kimdi bu adam? neden bahsediyordu? peki ya ben? nerden bilebilirdim ki bu sert adamın benim hayatımın tümü olacağını.

o kusursuzdu ben ise kusurun ta kendisi... başlangıç tarihi:16/09/2017 kapak Tasarımı:@atnaz18

En yakın arkadaşı sayesinde bir kampa giden kızın hikayesi.Başına neler gelicek habersiz.Ama ya bu masum kızımız aşık olursa.İşler karışıcak.Karşı çıkılacak ama kızımız Derin sevmekten vazgeçicekmi.Ya peki Demir,Derine karşı anı Duyguları besliye bilicekmi.??!! ➖➖➖➖➖ Çıkış kapısına onu yasladım ve o kırmızı olmuş gözlerine baktım."Seni öpe bilirmiyim" diye sordum.Sormasaydım öldürürdü bu kız beni.Kafasını olumsuz anlamda salladı ve hıçkırdı.Kaşlarım çatılırken "Neden" diye sordum aama vericeği cevabı biliyordum."Çünkü beni sevv-seven birine vericem" dedi.Sesi titriyodu."O zaman doğru kişiye vericeksin" dedim ve dudaklarına uzandım.Ellerimi beline sarıp kendime çektim ve dudaklarının üstüne dudaklarımı bastırdım.Gözleri kendiliyinden kapanırken ellerini omzuna koydu.Üst dudağını emdiğimde oda dudaklarını araladı.Direk alt dudağını emdim ve oda beceriksizce üst dudağımı emdi.Bu kızın ilk öpücüğünü ben aldım ve bu kız artık benimdir.Bu kızı kimseye değişmem artık. ➖➖➖➖➖ KÜFÜR İÇERİR

Ona hiç sarılamamıştım mesela. Hiç elini tutamamıştım. Hiç öpememiştim. Hiç koklayamamıştım. Hiç sevdiğimi söyleyememiştim. Hiç dokunamamıştım. Hiç beraber uyuyamamıştık. Hiç saçlarıyla oynayamamıştım. Hiç dizlerine yatamamıştım. Hiç özlediğimi söyleyememiştim. Hiç, hiç bu kadar değersiz hissetmediğimi anlatamamıştım. Bu kadar hiçin arasında, her şeyim olmayı nasıl beceriyordu? Çünkü bir gülüşü yetiyordu bana. Sayılı sayıda görsem de, yetiyordu. Kıvrılan dudakları hiçliğe meydan okuyup, her şey hâlâ benim elimde, diyordu adeta. 'İstersem bütün hiçliği, çivileri ile beraber tabanından söküp, yerine istediklerimi dikebilirim. Hiçi hep, zerreyi zirve yapabilirim. Her şey hâlâ benim elimde.' Umut var, sadece biraz naza çekiyor kendini. Tutarsam bırakmayacağımı, benim onu dibine kadar harcayacağımı ve ortalığın tozunu attıracağımızı biliyor. Hâliyle gelmiyor. Çünkü küçücük bir umut ile bütün dünyayı karşıma alacağımı bilen herkes gibi, o da korkması gerektiğini biliyor.

Her şey,bir erkeğin hapşırmasıyla ve benim"Çok yaşa!"diye bağırmamla başladı...

Beyazı siyahla kirletirsin ama Siyahı Siyahla temizleyemezsin. İşte bu hikayede melisi siyahla kirletmişler. Ama o beyazı bulup temizlenmek yerine daha çok siyah istemiş .

Erkek lisesinden doğan imkansız bir aşk. "Dayanamıyorum canım yanıyor.." "Dayan , dayanmak zorundasın Gecem" Öyle bir aşk ki bu ne devam ediyor ne de bitiyor. Derin ve Arda aşkın kafesinde iki tuttsak insan. Birbirlerine deli oluyorlar ama ikiside inatçı. Aşk bu engel tanımıyor...

♧Başlangıç Tarihi= 06.09.2016

Bir kaza bir hayatı bu derece mahvedebilir miydi ? Simay'ın hayatı geçirdiği kazadan sonra bir daha aynı olmamıştı. Çarptığı araçtaki kişinin hayatını kaybetmesi üzerine ne onun dünyaya bakış açısı aynıydı ne de insanların ona olan bakışları... O artık herkesin gözünde katil olarak bilinen birisiydi. Pusuda bekleyen düşmanları gün yüzüne çıkmış onu yenilgiye sürüklüyorlardı. Simay'ın sığınacağı tek yer ailesinin yanıyken ailesi ona onu anladıklarını söyleyip deli muamelesi yapıyordu. Ne kalmıştı geriye ? Ailesi bile onu anlamazken diğerlerinin onu anlamasını nasıl bekleyebilirdi ? Her şeyin üzerine en yakın arkadaşları da ona sırtlarını dönmüşken onu hayata ne bağlayabilirdi ? O artık eskisi gibi bir kız değildi. Hiç gitmemesi gereken ortamlara girip hiç edinmemesi gereken alışkanlıklar edinmişti. Artık herkes ondan korkuyor ve çekiniyordu. O artık herkesin gözünde psikopat bir kızdan ibaretti. ~5 Haziran 2015 Tarihinde Yazılmaya Başlanmıştır~

Wattpad de kitap olan hikayeler ve tavsiyelerim