Çok kez sevebilirdi , aşık olabilirdi insan. Önemli olan aşık olduğun kişiydi ... Kızının "Arkadaşlarım anneciğim yok diye dalga geçiyorlar , kalbim üzülüyor babacığım," demesi onu en hassas noktasından vurmuştu. Arabasıyla bir kadına önce çarpıp ardından bir özür dahi dilemeden "Kızımın Annesi Olur Musun ?" Diyebilecek kadar öküzdü. Ah pardon öküz değil namı değer "Şehir Magandasıydı." Baş Belası ve Şehir Magandasının hikayesine hoş geldiniz efem... Okuduktan sonra yorumda yaparsanız çok hoş buluruz .♥ AYNI KİTAPTA 2 SERİ BULUNMAKTADIR . ❤

Isabella ; Derin bir nefes aldım. Ellerini belimde hissedince korkakça titredim. Elleri bellerimden kalçama , kalçamdan bacaklarıma kaydı. Ve hızlı bir hareketle bacaklarımı kaldırıp beline doladı. Kendine çekti. Bense sadece izin veriyordum. Ensemde nefes alışverişlerini hissedebiliyordum. Ona karşı koymam imkansızdı. Güçlü kolları beni sıkıca kavramıştı.Eğer çırpınırsam onu dahada hırçın birine dönüştürebilirdim.Enseme minik öpücükler kondurmaya başlamıştı.Hızlı hareketlerle beni yatağa sırt üstü yatırdı.Oldukça sert olan göğsünü göğüslerime dayadığında acıyla inledim.Boynumdan başlayarak göğüslerime doğru dilini gezdirirken bir hayvan kadar vahşiydi dili şimdi göbeğimde geziniyordu içim gıdıklanıyor istemsizce zevk ile bir ateş gibi yanıyordu.Ellerimi sıkı bir şekilde yatağa bastırılmıştı..Buyüzden ona karşı koyamıyordum.Benim onu dönüştürdüğüm adam artık çok acımasızdı!!! &Tüm Hakları jacob'ın Kalbinde Saklıdır&

"Bunlar senin izin "dedim yüzümde zamanında bıraktığı cam parçacıklarını izini göstererek. "Mutlu olman lazım beni nasıl öldürdüğünü kafayı sıyırmamda bana öncelik olduğun için "dedim gülerek ve gözümden akan yaşı silerek. "Sarhoşsun "dedi o kadar söylediğim cümlelere karşılık bunlara demesi sinir katsayımı arttırırken. Elimde tuttuğum kristal bardağı ona fırlatıp. "Canın cehenneme "dedim. umurumda değildi artık.

"Sen," dedim yeniden başka bir konuya geçerek. "Ben bir silahsam sen o silahtan çıkan kurşunsun." Ardından dudaklarını saçlarımın arasında hissettim. Öpmüyordu ama her an öpmeye hazır gibi orada duruyordu, hissediyordum. "Sen, Nefes." dedi benim gibi. "Ben yeniden cehennem olmuşsam, senin ateşin yüzünden." *11.04.15 Aksiyon #2* On Sekiz #1*

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

- Sen beni mi izliyordun? - Hemde tahmin edebileceğinden çok daha uzun zamandır. Birden ortadan kayboldu. Etrafıma bakındım. Hayır yoktu. Gittiğini umdum ama birden sağımda belirdi. Dudaklarını kulağıma yaklaştırdı. Nefesi kulağımı gıdıklıyordu. - Seni izliyorum. Yeniden kayboldu. Sanki benimle oyun oynuyordu. Pis saçma ve tüm duygularımı alt üst eden bir oyun. Sol tarafımda belirdi ve yine aynı şekilde yaklaştı. Korkudan kıpırdamayı bırak nefes almayı unutmuştum. - Seni dinliyorum. Yeniden kaybolmadan önce çarpık bir şekilde gülümsediğini gördüm. Arkamda belirdi. Bu kadar yakın olması beni bir adım geri atmama sebep oldu. Ben geriye adım attıkça o beni köşeye sıkıştırmak için daha büyük adımlar atıyordu. En son sırtım duvara değdiğinde başka bir kaçış yolu kalmadı. Ellerini iki yanıma koydu ve alnını alnıma yasladı. Gülümsedi. Nefesini suratıma üfledikten sonra zarif bir sesle fısıldadı. - Seni hissediyorum. Hiçbir şey söylemiyordum. Sadece susuyordum ve tüm bunların ne anlama geldiğini çözmeye çalışıyordum. Aaron , beni,izliyordu. Düşünmek bile tüylerimi ürpertiyrdu. Peki ne zama izliyordu. Dinlemekten kastı neydi. Hissediyordu. Evet şu anda onu bende hissediyorum.

Adım Aiden.' Diğer kulaklığımı da çıkartıp başımı adının Aiden olduğunu öğrendiğim çocuğa döndüm. 'Adını sorduğumu hatırlamıyorum.' Onu bozmaya çalışsam bile sırıtmaya devam ediyordu. 'Biliyorum, ama az sonra şu ilerideki tuvalet kabininde ihtiyacın olacak adıma.'

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Ayrı bir eve taşınmak başta çok güzeldi. Hele ev arkadışınız en yakınınızsa. Ama sonra o evi başkaları da alır ve tanımadığınız insanlarla yaşamak zorunda kalırsınız. Alışırsınız hem de çok alışırsınız. Ve bi bakmışsınız ki onsuz yaşayamazsınız.